Ποιος ξεχνάει τον μεγάλο Γιώργο Μόσχο;

Κανείς! Τι και αν πέρασαν 48 χρόνια από τον θάνατό του, άπαντες θυμούνται τον ιστορικό πλέι μέικερ της ΑΕΚ. Σαν σήμερα άφησε την τελευταία του πνοή, νικημένος από την επάρατη νόσο. Νικητής όμως στα γήπεδα!

Πέρασαν 44 χρόνια από την ημέρα που έφυγε ο ΜΥΘΙΚΟΣ πλέι μέικερ της Βασίλισσας, της ομάδας που έμαθε μπάσκετ την Ελλάδα…

Ιστορική μορφή για την ΑΕΚ… Σε αυτόν αφιερώθηκε η κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1968 στο κατάμεστο Καλιμμάρμαρο Στάδιο. Του πρώτου ευρωπαϊκού τίτλου για την Ελλάδα στο μπάσκετ. Ο Γιώργος Μόσχος είχε φύγει στις 29 Δεκεμβρίου 1966, νικημένος από τον μόνο αντίπαλο που το κατάφερε αυτό. Την επάρατη νόσο. Μέχρι και την χρονιά που έφυγε από την ζωή έπαιζε μπάσκετ…

Την άνοιξη του ’66 η Βασίλισσα παίζει φάιναλ φορ για το Κύπελλο Πρωταθλητριών (η πρώτη ελληνική ομάδα που το κατάφερε και αυτό γιατί κάποιοι ξεκινούν το μπάσκετ από τον Αρη του Γκάλη…). Η ΑΕΚ ήταν η ομάδα που σάρωνε εκείνη την εποχή στην Ελλάδα με επτά πρωταθλήματα σε 12 χρόνια (‘58, ‘63, ‘64, ‘65, ‘66, ’68, ‘70) και δόξαζε την Ελλάδα εκτός συνόρων.

Ο Μόσχος ήξερε ότι έχει προσβληθεί από την ασθένεια. Δεν το έβαλε κάτω. Είπε θα παίξει και έπαιξε. Έτσι και έγινε. Αγωνίστηκε στον ημιτελικό του φάιναλ φορ στο Μιλάνο με την Σλάβια Πράγας (ήττα 103-73) και στον μικρό τελικό δεν άντεχε να αγωνιστεί άλλο, ενώ του είχαν απαγορεύσει ρητώς οι γιατροί να παίζει μπάσκετ. Η Ενωση χάνει και στον μικρό τελικό με 85-62, αλλά το μυαλό όλων είναι στον Μόσχο.

Τον ΜΥΘΙΚΟ πλέι μέικερ της ΑΕΚ. Τον ηγέτη της ΑΕΚ, για την οποία το περιοδικό «ΕΙΚΟΝΕΣ» της εποχής έγραφε «To 1966 άρχισε κάπως δύσκολα για την ΑΕΚ, αλλά στην συνέχεια εγνώρισε πραγματικούς θριάμβους, που απετέλεσαν την βάση της διεθνούς αναγνωρίσεως και διακρίσεως του ελληνικού μπάσκετ. Πάντως και το ότι κατώρθωσε να είναι τέταρτη ομάδα στην Ευρώπη δεν ήταν μικρό πράγμα σε εκείνο το φάιναλ φορ. Έγινε θρύλος η ομάδα μπάσκετ της ΑΕΚ και οι παίχτες της που την αποτελούν. Έτσι, όλα τα παιδιά ποθούσαν να μεγαλώσουν γρήγορα, για να γίνουν παίχτες του μπάσκετ και να παίξουν στην αγαπημένη κιτρινόμαυρη ομάδα της ΑΕΚ. Πόσα δάκρυα χαράς δεν έχουμε χύσει για την ομάδα αυτή...»

Η ΑΕΚ γνώριζε διακρίσεις και την αναγνώριζαν όλοι ως το καμάρι της Ελλάδας, αλλά ο Μόσχος μετρούσε αντίστροφα… Τον Δεκέμβριο του ’66 εν τέλει έφυγε και δεν πρόλαβε την μεγάλη επιτυχία του 1968. Το τρόπαιο στο Καλλιμάρμαρο αφιερώθηκε στον Μόσχο από τους συμπαίκτες του και το 1989 το κλειστό στην Νέα Φιλαδέλφεια πήρε το όνομα του με απόφαση της οικογένειας της ΑΕΚ. Για να τιμήσουν την αξία του και την αυτοθυσία που έδειξε με την κιτρινόμαυρη φανέλα…

Ο Μόσχος αγωνίστηκε στον Πανελλήνιο και το ’57 πήρε το πρωτάθλημα και έπειτα έπαιξε την σεζόν 1960/61 με τον Ηρακλή. Μετά ήρθε στην ΑΕΚ και πήρε τέσσερα πρωταθλήματα για να φτάσει στην κορυφή της καριέρας του. Εφυγε νωρίς, μόλις στα 29 του.

Στην Βασίλισσα θα τον θυμούνται πάντα. Και έτσι πρέπει… Για την ιστορία: Η ΑΕΚ έπαιζε φάιναλ φορ στο Μιλάνο το 1966 και ο Μόσχος δεν ήταν στην αποστολή. Ήταν μυστικά στο Λονδίνο για θεραπείες. Με άλλη πτήση πήγε στην ιταλική πόλη να παίξει. Εξασθενημένος στο πρώτο ημίχρονο δεν είχε την γνωστή σε όλους απόδοση.

Στην ανάπαυλα ο Αμερικάνος του έβαλε τις φωνές. «Γιατί δεν μου δίνεις πάσες ρε;;» τον ρώτησε και ο Μόσχος απάντησε βγάζοντας τα ρούχα του «Δείτε ρε…». Ολοι σοκαρίστηκαν από τα σημάδια με αποτέλεσμα η ΑΕΚ να παίξει στο δεύτερο ημίχρονο χωρίς ψυχολογία και με κατεβασμένα τα χέρια… Το μυαλό όλων ήταν στον ήρωα Μόσχο.


ΠΗΓΗ: www.aek365.gr