Ο Θέμης Καίσαρης αναλύει τους δύο λόγους για τους οποίους οι φίλαθλοι του Ολυμπιακού πίεσαν τη διοίκηση της ομάδας (τουλάχιστον) να "παγώσει" την αποπομπή του Μίτσελ από τον πάγκο.
Το συζητούσαμε με τον Παντελή Βλαχόπουλο στα γραφεία του Contra.gr απ' το απόγευμα κιόλας. Να γραφτεί κάτι για τη στάση του κόσμου στο άκουσμα των ρεπορτάζ που αρχικώς έλεγαν πως ο Μίτσελ είναι σε δυσμένεια και στη συνέχεια πως πολύ δύσκολα θα παραμείνει στον πάγκο του Ολυμπιακού. Στο γκάλοπ του Contra.gr το 83% απαντούσε πως ο Μίτσελ πρέπει να παραμείνει. Τεράστιο ποσοστό. Τα σχόλια κάτω απ' τα άρθρα μπορεί να μην είναι πάντα αντιπροσωπευτικά, αλλά κι εκεί το κλίμα ήταν ίδιο. "Για τη διοίκηση γράψτε, για τα λάθη, τις μεταγραφές, δεν φταίει μόνο ο Μίτσελ, δεν θα κάνει καλό η αποχώρησή του". Τα ίδια σε σχόλια και σε άλλα site, τα ίδια και στο live chat που έκανα το απόγευμα. Όχι και οι πιο συνηθισμένες αντιδράσεις. Καλώς ή κακώς, στην Ελλάδα οι προπονητές την πληρώνουν εύκολα και οι αλλαγές μέσα στη σεζόν είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Ο κόσμος μπορεί να μην συμφωνεί πάντα, αλλά το πολύ-πολύ να είναι μοιρασμένες οι απόψεις. Το πλέον σύνηθες είναι να φορτώνονται τα πάντα στον προπονητή και οι περισσότεροι να πιστεύουν πως μια αλλαγή θα είναι προς τη σωστή κατεύθυνση.
Η αντίδραση που έφερε "πάγωμα" Αργά το βράδυ η ανάγκη για ένα κείμενο που θα σχολιάζει τη στάση του κόσμου έγινε σχεδόν επιτακτική. Το τελευταίο ρεπορτάζ του Σταύρου Γεωργακόπουλου έκανε λόγο για "πάγωμα" των εξελίξεων που είχαν δρομολογηθεί και ήταν σε εξέλιξη απ' το απόγευμα της Κυριακής. Όχι για οριστική απόφαση παραμονής και στροφή 180 μοιρών, αλλά για "πάγωμα". Δύο οι λόγοι: ο ένας πως δεν έχει βρεθεί κατάλληλη λύση για την αντικατάστασή του, ώστε να είναι πιο εύκολη η απόφαση και ο δεύτερος πως ο κόσμος τάχθηκε υπέρ της παραμονής του Μίτσελ, θεωρώντας πως το πρώτο ζητούμενο πρέπει να είναι η καλή ενίσχυση της ομάδας με μεταγραφές τον Ιανουάριο. Γιατί; Η αντίδραση του κόσμου λοιπόν δεν ήταν μόνο άξια σχολιασμού, αλλά και καταλυτική στο πάγωμα των εξελίξεων. Το ερώτημα ήταν ένα, ακόμα και χωρίς τις βραδυνές εξελίξεις: γιατί ο κόσμος στήριξε τόσο πολύ τον Μίτσελ; Η προφανής απάντηση είναι γιατί τον γουστάρει και τον εκτιμά, αλλά δεν είναι αρκετή. Κι άλλες φορές στο παρελθόν προπονητές είχαν τη στήριξη του κόσμου, αλλά όταν ήρθε η δύσκολη περίοδος την έχασαν εντελώς ή τουλάχιστον δεν είχαν αποδοχή ίδιας έκτασης. Εδώ ο Μίτσελ έφτασε να παίρνει 83% στο poll του Contra.gr, ποσοστό αποδοχής που έχει ένας προπονητής όταν τα πράγματα πάνε καλά, όχι όταν έχει φτάσει να κρίνεται αγώνα με τον αγώνα. Χωρίς σειρά προτεραιότητας ή βαρύτητας, θεωρώ πως είναι δύο οι λόγοι της αντίδρασης που δεν σχετίζονται άμεσα με τη δεδομένη συμπάθεια/εκτίμηση του κόσμου στο πρόσωπο του Μίτσελ, που είναι βασικός λόγος. 1. Το selling club έχει φέρει αντιδράσεις Μπορεί ο Ολυμπιακός να έκανε το ίδιο πράγμα και πέρσι, αλλά τότε είχε αρέσει γιατί τα πράγματα πήγαν εξαιρετικά. Φέτος, όμως, αυξήθηκαν πολύ οι φωνές για τη λογική του selling club όπου όλοι πωλούνται για τη σωστή τιμή και η βιτρίνα αδειάζει σχεδόν εντελώς για να προβληθούν σ'αυτήν τα νέα προϊόντα. Κι αν αρκετοί συμφωνούσαν πως δεν γινόταν ο Ολυμπιακός να αρνηθεί στις πωλήσεις ποδοσφαιριστών σε τόσο υψηλές τιμές, κρατούσαν ωστόσο επιφύλαξη για το εύρος της "ετήσιας καλοκαιρινής ανακαίνισης" και για την ποιότητα των νέων αποκτημάτων. Το έργο δεν άρεσε σε όλους και αρκετοί το "κράτησαν" στη διοίκηση, ανεξαρτήτως του αν θεωρούν πως και ο προπονητής έχει μερίδιο ευθύνης. 2. Η ενίσχυση πιο σημαντική απ' τη διαχείριση Ο κόσμος του Ολυμπιακού φαίνεται να πιστεύει πως, εκτός απ' τα λάθη που είναι διατεθειμένος να χρεώσει στον Μίτσελ, το βασικό πρόβλημα βρίσκεται στο ρόστερ της ομάδας. Στην αρχή υπήρχαν αρκετές γκρίνιες: στηρίζει αδικαιολόγητα τον Μήτρογλου και δεν βάζει τον Μπενίτες, μια χαρά είναι το ρόστερ, εκτός ίσως απ' το κέντρο της άμυνας. Ο καιρός, όμως, πέρασε, όλοι πήραν τις ευκαιρίες τους και ο κόσμος είχε τη δική του ευκαιρία να δει πως δεν υπάρχουν προφανείς λύσεις και ένας προπονητής που δεν θέλει να τις εφαρμόσει, άρα πρέπει να φύγει. Ο Αφελάι, που δήθεν αδικήθηκε στη Λιβαδειά, ξεκίνησε βασικός με τον Πανιώνιο και δεν έκανε τίποτα, ενώ όλη τη σεζόν δεν έχει πραγματικά γεμάτο ματς και έχει μόλις δύο γκολ και μία ασίστ στο πρωτάθλημα. Ο Μποτία φάνηκε νωρίς πως είναι πρόβλημα, ο Αυλωνίτης προβλήθηκε ως η λύση, αλλά γρήγορα φάνηκε πως το παιδί είναι πολύ άγουρο ακόμα για τις απαιτήσεις σε άμυνα μακριά απ' την περιοχή. Ο Μπενίτες έφερε ενθουσιασμό, αλλά κι αυτός απογοήτευσε σε παιχνίδια χωρίς χώρους. Στις θέσεις πίσω απ' τον φορ Ντουρμάζ, Ντοσεβί και Γκαζαριάν έχουν μαζί μόλις ένα γκολ και δύο ασίστ ενώ έχουν παίξει συνολικά πάνω από 1.000 λεπτά στο πρωτάθλημα. Πρόσωπα άλλαξαν, διατάξεις και συστήματα επίσης, και κάποια στιγμή έγινε ορατό πως η ενίσχυση του ρόστερ είναι πιο σημαντική απ' τη διαχείρισή του. Το σύνθημα "πάρτε παίκτες" μοιάζει να ακούγεται πιο δυνατά απ' το "διώξτε τον να πάνε όλα καλά". Αγώνα με τον αγώνα Δεν είμαστε εκλογολόγοι για να κάνουμε ασφαλείς εκτιμήσεις για τη συμπεριφορά και τις σκέψεις του "εκλογικού σώματος του κόσμου του Ολυμπιακού". Όμως, θεωρώ, πως, πέρα απ' την εκτίμηση/συμπάθεια που έχουν αρκετοί στον Μίτσελ, η αντίδραση του κόσμου οφείλεται και στα παραπάνω. Ο Ολυμπιακός φαίνεται πως τη μέτρησε και, σε συνδυασμό με τη δυσκολία εύρεσης ενός ικανοποιητικού ονόματος για την αντικατάσταση του Μίτσελ, "πάγωσε" τις εξελίξεις. Είναι αρκετό για να κρατήσει τη θέση του ο Ισπανός; Δύσκολο να ειπωθεί κάτι τέτοιο, ειδικά απ' τη στιγμή που τα πράγματα παραμένουν τόσο ρευστά. Εδώ και καιρό ο Μίτσελ πάει "αγώνα με τον αγώνα", έφτασε λίγο πριν την πόρτα της εξόδου και έμεινε εκεί. Το μέλλον θα δείξει και μην ξεχνάμε πως την Κυριακή ο Ολυμπιακός παίζει την Ξάνθη στα Πηγάδια. Εκεί ο Μίτσελ μπορεί να κερδίσει ή να χάσει πολλά. Τόσο μέσα στη διοίκηση της ομάδας, όσο και στον κόσμο που τον στήριξε και, προς το παρόν, δείχνει να τον κρατάει στον πάγκο.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου