Οι άρχοντες του ψεύδους: Δείτε τους μεγαλύτερους ψεύτες στην ιστορία της ανθρωπότητας! (Φωτογραφίες)

Τα καλύτερα ψέματα είναι -προφανώς- αυτά που δεν έχουμε ανακαλύψει ακόμα.

Στην ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξαν πολλοί διάσημοι ψεύτες: από τον Οφι που ξεγέλασε την πρωτόπλαστη Εύα και τον βαρώνο Μινχάουζεν που μπορούσε να διηγηθεί με πειστικότητα απίθανες ιστορίες με τα κατορθώματά του στον πόλεμο μέχρι την Τζάνετ Κουκ (δημοσιογράφο που κέρδισε Πούλιτζερ με μια ψεύτικη ιστορία) και τον Μπιλ Κλίντονπου -κατ' ομολογία του- είπε δημοσίως ψέματα όταν υποστήριξε ότι δεν είχε τίποτα με τηΜόνικα Λεβίνσκι.

Ψέματα υπήρξαν πολλά, όπως και ψεύτες κατά συρροή οι οποίοι κάποια στιγμή αποκαλύφθηκαν ή απλώς βαρέθηκαν και αποκάλυψαν την αλήθεια -που συνήθως ήταν πολύ λιγότερο λαμπερή από τη φανταστική εκδοχή της.

Η ιστορία είναι γραμμένη με αλήθειες αλλά και ψέματα. Με αφορμή τηνΠρωταπριλιά, ας δούμε κάποια από τα πιο πετυχημένα -που έπεισαν πολλούς για μεγάλο χρονικό διάστημα- και ας γνωρίσουμε αυτούς που τα εμπνεύστηκαν, επιβεβαιώνοντας τη θεωρία του Ανατόλ Φρανς: «Χωρίς ψέματα η ανθρωπότητα θα χανόταν από απόγνωση και βαρεμάρα»...

Τζορτζ Ψαλμανάζαρ: Ο άνθρωπος από τη Φορμόζα

Ορισμένα πράγματα από όσα σήμερα ξέρουμε γι' αυτόν οφείλονται μόνο σε δικές του μαρτυρίες, άρα είναι πολύ πιθανόν να πρόκειται για ψέματα. Διότι εδώ μιλάμε για έναν άνθρωπο που ανήγαγε σε τέχνη το ψέμα περί του ποιος πραγματικά ήταν και από πού ερχόταν, καθώς κατάφερε να πείσει την Ευρώπη ότι ήταν ο πρώτος Φορμοζαίος που πάτησε ποτέ το πόδι του στη Γηραιά Ηπειρο. Τι εστί Φορμοζαίος; Κάτοικος Φόρμοζας, άγνωστης και εξωτικής χώρας που υπήρχε μόνο στη φαντασία του.

Γεννήθηκε κάπου μεταξύ 1679 και 1684 στη βόρεια Γαλλία. Στο ξεκίνημα της καριέρας του ως ψεύτης προσπαθούσε να περάσει ως Ιρλανδός προσκυνητής, αλλά οι Γάλλοι τον κατάλαβαν,οπότε άλλαξε την ιστορία του και δημιούργησε την ταυτότητα ενόςμυστηριώδη καθολικού ιερέα από την Ιαπωνία -ο οποίος έτρωγες περίεργες τροφές και κοιμόταν όρθιος. Δυστυχώς σε ένα ταξίδι του στη Γερμανία, προδόθηκε από το γεγονός ότι δεν γνώριζε -γρι- ιαπωνικά. Τότε αποφάσισε να βρει μια ταυτότητα και να επινοήσει μια γλώσσα, την οποία ουδείς θα μπορούσε να αναιρέσει γνωρίζοντας την καλύτερα από τον ίδιο. Βρήκε ό,τι χρειαζόταν στον πλούσιο κόσμο της φαντασίας του.

Το 1702 ταξίδεψε στο Λονδίνο μαζί με έναν Σκωτσέζο ιερέα, ο οποίος τον σύστησε στην αγγλικανική Εκκλησία ως τον πρώτο άνθρωπο από τη Φορμόζα (γεωγραφικά την τοποθέτησε εκεί που είναι η Ταϊβάν) που ήρθε στη Ευρώπη.

Ο Ψαλμανάζαρ έγινε διάσημος διηγούμενος ιστορίες για μια εξωτική χώρα όπου οι άνθρωποι ζούσαν κάτω από τη Γη, κυκλοφορούσαν γυμνοί έτρωγαν ίδια ή κι ανθρώπους κι επέτρεπαν υπό όρους την πολυγαμία. Οι ιστορίες του στάθηκαν τόσο δημοφιλείς, που τις εξέδωσε και σε βιβλίο με τον τίτλο «Ιστορική και Γεωγραφική Περιγραφή της Φορμόζα», στο οποίο περιέλαβε και τουποτιθέμενο Φορμοζαίο αλφάβητο.

Το βιβλίο, που γράφτηκε στα λατινικά, μεταφράστηκε σε άλλες τρεις γλώσσες, αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά.

Με το πέρασμα των χρόνων η ιστορία άρχισε να ξεφτίζει και η αλήθεια να αποκαλύπτεται μέχρι που την παραδέχτηκε και ο ίδιος στην αυτοβιογραφία του (εκδόθηκε μετά τον θάνατό του το 1763), στην οποία αναφέρει ότι όλος αυτός ο μύθος ήταν ένα ψέμα και δίνει κάποια στοιχεία της αληθινής του ζωής. Αυτό που ποτέ δεν αποκάλυψε, είναι το αληθινό όνομά του.

Κάρλος Κάιζερ: Ο επιθετικός που δεν σκόραρε ποτέ

Ο μεγαλύτερος ψεύτης του ποδοσφαίρου όπως έχει χαρακτηριστεί προέρχεται φυσικά από τη χώρα της σάαμπα και της μπάλας κι είναι ο μοναδικός επιθετικός της ιστορίας που κατάφερε να παραμείνει στα γήπεδα με τη φανέλα μεγάλων βραζιλιάνικων ομάδων για δύο δεκαετίες χωρίς να ολοκληρώσει ποτέ έναν αγώνα, χωρίς να πετύχει ποτέ ένα γκολ.

Ο Κάρλος Ενρίκε Κάιζερ, κατάφερε το απίθανο. Αγαπούσε την μπάλα κι ήθελε να γίνει ποδοσφαιριστής, αλλά δεν ήξερε να παίζει. Ηξερε όμως πώς να φτιάχνει ένα προφίλ μεγάλου, αλλά άτυχου, σκόρερ.

Χρησιμοποιώντας τη γοητεία και τα επικοινωνιακά χαρίσματά του, αρχικά μπήκε στονκύκλο μεγάλων ποδοσφαιριστών των '80s (Ρομάριο, Εντμούντο, Μπράνκο) και κατάφερε να πείσει να τον συμπεριλαμβάνουν σε μεταγραφές άλλων ποδοσφαιριστών με δοκιμαστικά συμβόλαια μικρής διάρκειας.

Μετά η τακτική ήταν απλή, δοκιμασμένη κι έφερνε σίγουρα αποτελέσματα. Αρχικά ζητούσε χρόνο εκγύμνασης γιατί ήταν ανέτοιμος σωματικά. Οταν δεν μπορούσε άλλο να το καθυστερήσει, έμπαινε στο γήπεδο. Στην πρώτη του επαφή με την μπάλα, μόρφαζε επειδεικτικά κι έπιανε τον αστράγαλό του. Οσο ήταν τραυματίας -κι ενώ τότε δεν υπήρχε ο κατάλληλος ιατρικός εξοπλισμός για να ελεγχθεί η πορεία του “τραυματισμού” του- φρόντιζε να αναπτύσσει τις καλύτερες σχέσεις με συμπαίκτες του -ένας τρόπος ήταν να φροντίζει να υπάρχουν πάντα γυναίκες στα ξενοδοχεία όπου κατέλυαν οι αποστολές- που επέμεναν να τον παίρνουν μαζί τους σε επόμενες μεταγραφές τους.

Κι έτσι περνούσε από ομάδα σε ομάδα γράφοντας στο βιογραφικό του συλλόγους όπως οι Φλαμένγκο, Παλμέιρας, Φλουμινένσε, Μποταφόγκο. Κι όταν χρειαζόταν, αυτοσχεδίαζε. Τη μοναδική φορά που χρειάστηκε να παίξει ενώ ήταν ακόμα σε πρόγραμμα εκγύμνασης σε αγώνα που η ομάδα του ήταν πίσω στο σκορ κι οι οπαδοί έβριζαν τον πρόεδρο, αυτός έτρεξε στην εξέδρα κι άρχισε να τσακώνεται μαζί τους για να εισπράξει απευθείας κόκκινη κάρτα. Απολογήθηκε στον πρόεδρο, εξηγώντας ότι δεν μπορούσε να επιτρέψει να βρίζουν αυτόν, τον δεύτερο πατέρα του. Αντί για τιμωρία εισέπραξε την εύνοια του δεύτερου πατέρα...

Αποκαλύφθηκε από έναν γιατρό στην Μποταφόγκο, που προς μεγάλη έκπληξη διαπίστωσε ότι τα αγγλικά που έλεγε σε ένα κινητό τηλέφωνο -ήταν ο πρώτος που έφερε κινητό στην ομάδα- όταν υποκρινόταν πως διαπραγματεύεται μεταγραφή στην Ευρώπη, δεν έβγαζαν νόημα. Αργότερα, διαπίστωσε πως και το κινητό ήταν ψεύτικο παιχνίδι! Ούτε καν αυτό τον εμπόδισε να πάρει τελικά μεταγραφή στην Ευρώπη, στη γαλλική Αζακιό. Στην πρώτη του προπόνηση, εκατοντάδες οπαδοί της ομάδας είχαν συγκεντρωθεί για να τον χειροκροτήσουν. Δεν ήθελε να τους απογοητεύσει με το κλασικό τρικ του τραυματισμού στην πρώτη επαφή, οπότε άρχισε ενθουσιασμένος να κλοτσάει μπάλες στην εξέδραμέχρι που εξάντλησε και την τελευταία που είχε στη διάθεσή της η ομάδα. Αναγκαστικά ο προπονητής έκανε στους παίκτες πρόγραμμα εκγύμνασης όπου ήταν άριστος...

Μετά τη Γαλλία έκλεισε την καριέρα του (μέτρησε και τις 20 από τις συνολικά 30 συμμετοχές -πάντα για λίγα λεπτά ως αναπληρωματικός- που έχει σε 20 χρόνια στα γήπεδα), επέστρεψε στο Ρίο κι άρχισε να κάνει αυτό που ήξερε καλύτερα -έγινε γυμναστής. Από το ποδόσφαιρο, όπως έχει πει, δεν κατάφερε ποτέ να γίνει πλούσιος, μέσα από μία σειρά από απλά και αποτελεσματικά ψέματα, κατάφερε όμως να ζήσει το όνειρό του.

Κρίστοφ Τιερί Ροκανκούρ: Ο playboy με τα πολλά πρόσωπα

Κατάφερε να πείσει πολύ κόσμο και για πολύ καιρό πως είναι ένας πλούσιος κληρονόμος της οικογένειας Ροκφέλερ ή ότι προέρχεται από την καρδιά του κινηματογράφου ως γιος της Σοφία Λόρεν και ανηψιός του Ντίνο Ντε Λαουρέντις. Υποδύθηκε τον “πρίγκιπα” κι έζησε ως τέτοιος, δημιουργώντας γύρω από ανύπαρκτα προφίλ την πραγματική ζωή του πιο δημοφιλή playboy του Λος Αντζελες. Καθόλου άσχημα για ένα παιδί που στην πραγματικότητα ήταν γιος πόρνης και αλκοολικού (γεννήθηκε το 1967), που έζησε σε ορφανοτροφείο από τα πέντε έως τα οκτώ και ύστερα σε θετή οικογένεια στα βόρεια της Γαλλίας από όπου το έσκασε για το Παρίσι στα 18 του.

Στην πόλη του Φωτός κατάφερε να συγκεντρώσει πάντα πουλώντας ψέμα -ένα οικόπεδο που δεν ήταν δικό του- το ποσό που χρειαζόταν για να φτάσει στο Λος Αντζελες ως πλούσιος κληρονόμος. Αλλοτε παραγωγός κι άλλοτε πρωταθλλητής στο μποξ. Αλλαζε ονόματα και συντρόφους, έκανε δυο γάμους (έναν με μοντέλο του Playboy, κι έναν με τη Μις Γαλλία), ζούσε πολυτελή ζωή παρέα με σταρ όπως οι Μίκι Ρουρκ, Ναόμι Κάμπελ, Ζαν Κλοντ Βαν Νταμ και ταυτόχρονα εξαπατούσε κόσμο εισπράττοντας -που δεν επέστρεφε ποτέ- για ανύπαρκτες επενδύσεις.

Το 2002 κι ενώ είχε μετακομίσει στον Καναδά για να αποφύγει τις κατηγορίες σε βάρος του, εκδόθηκε στις ΗΠΑ όπου δήλωσε ένοχος για 3 από τις 11 κατηγορίες. Σε συνέντευξή του είχε πει ότι κατά τη διάρκεια της καριέρας του ως ψεύτης και απατεώνας έβγαλε περί τα 40 εκατομμύρια δολάρια. Στην αυτοβιογραφία του, παραδέχτηκε τα πάντα, περιπαίζοντας ενίοτε την αφέλεια των “θυμάτων” του, υπερασπίζόταν όμως κάθε ψεύτικη ταυτότητά του με το επιχείρημα: “Είναι ωραίο να αλλάζεις το όνομά σου, μου αρέσει να το κάνω. Κι ο ηθοποιός αλλάζει το όνομά του και προσποιείται ότι είναι κάποιος άλλος. Δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κάποιον επειδή του αρέσει να αλλάζει το όνομά του και να προσποιείται ότι είναι κάποιος. Αν είναι έτσι, θα έπρεπε να κατηγορήσουμε το μισό Χόλιγουντ...”.

Φρανκ Άμπενειλ Τζούνιορ: Φυσικό ταλέντο στην εξαπάτηση

Εδώ έχουμε τη περίπτωση ενός πλαστογράφου κι απατεώνα τόσο ικανού, που μέχρι και οι αρχές αποφάσισαν να αξιοποιήσουν τo ταλέντo του για να τους διδάξει τα κόλπα -μετά τη σύλληψή του έγινε άμισθος σύμβουλος του FBI. ΟΦρανκ Αμπενεϊλ ήταν γεννημένος ψεύτης, κι από τους διασημότερους απατεώνες των '60s. Στα 20 του είχε ήδη βγάλει τα πρώτα του λεφτά από πλαστές ή ακάλυπτες επιταγές, μετά άλλαξε ταυτότητα κι έγινε πιλότος για να μπορεί να κάνει δωρεάν ταξίδια.

Πλαστογράφησε πτυχία που του επέτρεψαν να εργαστεί ως γιατρός ή δικηγόρος, άλλαξε πάνω από οκτώ διαφορετικές ταυτότητες και κινήθηκε σε 26 διαφορετικές χώρες.

Στα 26 του είχε ήδη καταδίκες σε βάρος του σε Γαλλία, Σουηδία και Ηνωμένες Πολιτείες. Αντάλλαξε την ποινή στην Αμερική με εργασία εκπαιδευτικού συμβούλου στο FBI, όπου συνέχισε να διδάσκει τα κόλπα για 30 χρόνια.

Τα πρώτα νόμιμα χρήματα που έβγαλε ήταν αυτά από τα δικαιώματα της διάσημης ταινίας που βασίστηκε στη ζωή του “Πιάσε με αν μπορείς” («Catch me if you can») με τονΛεονάρντο Ντι Κάπριο στο ρόλο της ζωής του.

Φέρντιναντ Ντεμάρα: Ο ψεύτης που έσωσε ζωές

Εδώ έχουμε την σπάνια περίπτωση ενός ανθρώπου που σε όλη του τη ζωή σεν σταμάτησε να αλλάζει ταυτότητες και να πείθει τους άλλους γι' αυτές με θεαματική επιτυχία!Υποδύθηκε μέχρι και τον γιατρό (χειρουργό!) και κατάφερε να σώσει ζωές στον πόλεμο της Κορέας -με εντατικό διάβασμα πριν από κάθε επέμβαση. Ο Φερντινάντ Γουάλντο Ντεμάρα έμεινε στην ιστορία ως ένας άνθρωπος με πολλά χαρίσματα όπωςυψηλό IQ, φωτογραφική μνήμη και ταλέντο στο ψέμα.

Από τη δεκαετία του '40, άρχισε να υιοθετεί ταυτότητες άλλων, ξεκινώντας από αυτήν ενός ψυχολόγου φίλου του από το στρατό. Η πρώτη φορά ήταν αποτυχημένη. Τον κατάλαβαν, καταδικάστηκε σε 18μηνη φυλάκιση, όμως δεν τον πτόησαν.

Συνέχισε να αλλάζει ταυτότητες και ρόλους, εμφανιζόμενος άλλοτε ως μηχανολόγος κι άλλοτε ως σερίφης, διευθυντής φυλακών, δικηγόρος, ερευνητής για τον καρκίνο, δάσκαλος ή μοναχός.

Στον πόλεμο της Κορέας πήρε το όνομα ενός αληθινού γιατρού και πήγε να υπηρετήσει στο Καναδέζικο Ναυτικό όπου κατάφερε να φέρει σε πέραςδύσκολες επεμβάσεις και να σώσει πολλές ζωές.

Το πρόσωπό του πήρε δημοσιότητα ως αυτό ενός ήρωα, με αποτέλεσμα και πάλι να τον καταλάβουν, ασχέτως αν το Ναυτικό αρνήθηκε να του απαγγείλει κατηγορίες.

Επέστρεψε στις ΗΠΑ ως γιατρός, κι αργότερα ως δάσκαλος, αλλά πια η δημοσιότητα είχε μπει στη ζωή του κι όλο και κάποιος τον αναγνώριζε. Η ζωή του, άλλωστε, έγινε βιβλίο το 1960 και ταινία με τον Τόνι Κέρτις το 1961.

Πέθανε το 1982, σε ηλικία 60 ετών, στο Οραντζ Κάουντι της Καλιόρνια όπου τα τελευταία χρόνια της ζωής του ήταν ο πολύ δραστήριος και αγαπητός εφημέριος του νοσοκομείου της πόλης. Το παρελθόν του είχε αποκαλυφθεί, όμως η διοίκηση του νοσοκομείου ήθελε να τον κρατήσει.

Αννα Αντερσον: Η διαταραγμένη "πριγκίπισσα"

Από τη θανάτωση της βασιλικής οικογένειας των Ρομανόφ, του Τσάρου Νικόλαου του Β', της συζύγου του, του γιου και των τεσσάρων κοριτσιών τους το 1918, ξεκίνησαν να κυκλοφορούν και οι πρώτοι μύθοι που υποστήριζαν πως κάποια από τα μέλη της οικογένειας κατάφερε με κάποιο τρόπο να δραπετεύσει και να σωθεί.

Το 1920 η Αννα Αντερσον νοσηλεύεται σε ψυχιατρική κλινική του Βερολίνου ύστερα από απόπειρα αυτοκτονίας. Αρχικά το όνομα που δηλώνει είναι “Fräulein Unbekannt” (Μις Αγνωστη στα γερμανικά). Αρχικά αρνείται να πει το όνομά της, μετά δίνει το όνομα Τσαϊκόφσκι, καταλήγει στο Αννα Αντερσον. Το 1922 έχει γίνει πλέον δημοσιοποιηθεί ότι η Αννα Αντερσον υποστηρίζει πως είναι η πριγκίπισσα Αναστασία, η νεαρή κόρη της βασιλικής οικογένειας της Ρωσίας.

Τα περισσότερα από τα μέλη της οικογένειας που γνώριζαν την πριγκίπισσα, αρνήθηκαν τους ισχυρισμούς της, υπήρξαν όμως και κάποιοι που την πίστεψαν κυρίως εξαιτίας μιας φυσικής ομοιότητας με την αληθινή Αναστασία.

Το 1927, ερευνητές που έχει προσλάβει η οικογένεια αποκαλύπτουν τη μαρτυρία μιας πρώην συγκατοίκου της, η οποία υποστηρίζει ότι το αληθινό της όνομα είναι Φραντσίσκα Σβανκόφσκα (εργάτρια από την Πολωνία). Αυτό δεν εμποδίζει καθόλου τη φήμη της να αναπτυχθεί ως η χαμένη πριγκίπισσα και χιλιάδες ανθρώπους ανά τον κόσμο να πιστεύουν την ιστορία της. Ανάμεσά τους είναι και ο συνθέτης, Σεργκέι Ραχμάνινοφ, ο οποίος τη φέρνει στις Ηνωμένες Πολιτείες, την εγκαθιστά σε ξενοδοχείο του Λονγκ Αϊλαντ και την καθιστά μέλος της υψηλής κοινωνίας της Νέας Υόρκης ως η χαμένη πριγκίπισσα.

Η Αννα Αντερσον έχει γίνει διάσημη, διεκδικεί μάλιστα και μέρος της κληρονομιάς -χάνει στο δικαστήριο. Η ψυχική της αστάθεια, όμως, την οδηγεί επανειλημμένως σε κέντρα θεραπείας,

Πεθαίνει το 1984 στη Βιρτζίνια, χωρίς ποτέ να έχει παραδεχτεί ότι η ιστορία της ήταν ψεύτικη. Χρόνια μετά ταα τεστ DNA τη διαψεύδουν. Το 2009 ειδικοί αποφαίνονται κατηγορηματικά ότι κανένα από τα μέλη της βασιλικής οικογένειαςδεν είχε καταφέρει να ξεφύγει από την εκτέλεση.

Μilli Vanilli: Οι ποπ σταρ που δεν τραγουδάνε

Το διάσημο ντουέτο που εμφανίστηκε στο τέλος της δεκαετίας του '80, έφτασε στη δόξα αλλά και στο βραβείο Γκράμι το 1990 με τις φωνές άλλων! Ωστόσο εδώ έχουμε την περίπτωση ψευτών, που πιάστηκαν στα πράσα με απότομο τρόπο.

Η ιστορία έχει ως εξής: Οι Μίλι Βανίλι ήταν ο Φαμπ Μόρβαν και ο Ρομπ Πίλατους, οι οποίοι έκαναν επιτυχία με το τραγούδι “Girl you know it's true”. To 1990 έπρεπε να τραγουδήσουν live σε συναυλία στο Κονέκτικατ για το MTV. Ομως το playback κόλλησε κι έμειναν να τραγουδούν και να χορεύουν, την ώρα που ο ίδιος στίχος ακουγόταν ξανά και ξανά -πρινεξαφανιστούν τρέχοντας από τη σκηνή.

Εκείνη η συναυλία συνεχίστηκε και ολκληρώθηκε, όμως η απάτη πια είχε αποκαλυφθεί: οι δύο νέοι σταρ της ποπ όχι απλώς δεν είχαν καλή φωνή και γινόταν επεξεργασία στα φωνητικά τους, αλλά δεν τραγουδούσαν καν οι ίδιοι στα τραγούδια τους (αλλά τρεις άλλοι άγνωστοι τραγουδιστές). Υστερα κι από δημοσίευμα των Λος Αντζελες Τάιμς που αποκάλυπτε όλη την αλήθεια, το Grammy τους αφαιρέθηκε, ενώ κατατέθηκαν πάνω από 26 μηνύσεις σε αυτούς και στη δισκογραφική εταιρία.

thetoc.gr