Κώστας Λινοξυλάκης: Ένας θρύλος των γηπέδων Αφιέρωμα ΒΙΝΤΕΟ

Όταν το ποδόσφαιρο ήταν άθλημα καρδιάς και οι παίκτες όλοι άμισθοι και κυρίως γηγενείς που έπαιζαν αποκλειστικά για τη φανέλα, κοσμούσε τα ελληνικά γήπεδα μια από τις μεγαλύτερες μορφές στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Ο Κώστας Λινοξυλάκης κορυφαίος διεθνής ποδοσφαιριστής τη δεκαετία του 1950.

Από το Άνω Μέρος

Ο άσσος των γηπέδων της καλής εποχής γεννήθηκε στο Άνω Μέρος 5 Μαρτίου 1933.

Οι πρώτες νικηφόρες μπαλιές του δόθηκαν για τον Αστέρα Αθηνών που ήταν η πρώτη του ομάδα. Το 1950 σήμανε γι’ αυτόν η μεγάλη στιγμή, όταν εντάχθηκε στην ομάδα του Παναθηναϊκού. Στην ομάδα αυτή αφιέρωσε το υπόλοιπο της καριέρας του μέχρι το 1963 που «κρέμασε τα παπούτσια του».

Από τη θέση του κεντρικού αμυντικού, πανηγύρισε με τον Παναθηναϊκό τέσσερα πρωταθλήματα (1953, 1960, 1961, 1962) και ένα κύπελλο Ελλάδας (1955), ενώ φόρεσε 28 φορές τη φανέλα της εθνικής Ελλάδας (1 γκολ), με την οποία έκανε ντεμπούτο το Δεκέμβριο του 1950, σε αγώνα με τη Β’ ομάδα της Γαλλίας και για μεγάλο διάστημα διετέλεσε και αρχηγός της. Το ντεμπούτο του με την Εθνική Ελλάδος έγινε στις 13 Δεκεμβρίου 1950, όταν επιλέχθηκε από τον τότε εκλέκτορα της Εθνικής Κώστα Νεγρεπόντη να συμμετάσχει στον εντός έδρας αγώνα εναντίον της Β’ ομάδας της Γαλλίας, στο πλαίσιο του Κυπέλλου Φιλίας Ανατολικής Μεσογείου, που διεξήχθη στο Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Κύρος και ήθος

Ο Κώστας διέθετε κύρος και ήθος, έτσι ώστε η παρουσία του να προκαλεί αίσθηση στους φιλάθλους και όχι μόνο.

Ήταν ευθύς, έντιμος, άνθρωπος με αίσθηση του χιούμορ, η καρδιά της παρέας, ο φίλος που δεν θα πρόδιδε ποτέ την εμπιστοσύνη του φίλου του, ήταν το σημείο αναφοράς της ομάδας για πάρα πολλά χρόνια, ο αρχηγός, το πρότυπο, ο μπροστάρης, το πειραχτήρι.

Ο «αγαθός» γίγαντας

Η σωματική του διάπλαση επίσης ήταν προικισμένη από τη φύση και τον θεωρούσαν από τους πλέον γυμνασμένους ποδοσφαιριστές της εποχής. Παρόλα αυτά, όταν ο Παναθηναϊκός αντιμετώπισε τη Γιουβέντους το 1961, βρήκε το… μάστορα του.

Διηγείται συμπαίκτης του που έζησε τις στιγμές χαριτολογώντας:

«Τότε η Γιουβέντους ήταν σπουδαία ομάδα και εμείς δεν είχαμε παραστάσεις από το εξωτερικό. Παίζαμε κάποια φιλικά αλλά ως εκεί. Η Γιουβέντους είχε έναν θηριώδη ποδοσφαιριστή, έναν Ουαλό, τον Τζον Τσαρλς. Όλοι μόλις τον είδαμε, τον κοιτάγαμε.

Ακόμα και ο Κώστας δεν μπορούσε να τον συναγωνιστεί στην κορμοστασιά. Φωτογραφήθηκαν όμως μαζί και φαίνεται η διαφορά τους, γιατί η φωτογραφία υπάρχει. Τελικά, είχε βρεθεί μεγαλύτερο θηρίο από τον Λινοξυλάκη!».

Ήξερε να κυριαρχεί στην ομάδα

Ο Λινοξυλάκης ενέπνεε σεβασμό στους συμπαίκτες του και από παλαίμαχο ποδοσφαιριστή μαθαίνουμε ένα περιστατικό από αυτά που έκαναν τον δυναμικό σέντερ μπακ να επιβάλλει το νόμο του στα αποδυτήρια.

«Παίζαμε ένα παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στο πρωτάθλημα και νικούσαμε, ενώ ήθελε λίγα λεπτά να λήξει. Χρονολογία δεν θυμάμαι, έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε. Γίνεται μία φάση, κόβει τον αντίπαλο αλλά μετά παραλίγο να χάσει τη μπάλα, γιατί προσπάθησε να τον περάσει.

Εγώ του φώναξα: Κώστα, τι κάνεις, πέτα την έξω. Αυτός με αποστόμωσε με την απάντησή του: Ένας Λινοξυλάκης δεν πετάει ποτέ τη μπάλα έξω. Τόση εμπιστοσύνη είχε στον εαυτό του».

Τέρας ψυχραιμίας

Ένα γνώρισμα του χαρακτήρα του Λινοξυλάκη ήταν η ψυχραιμία του κάτω από οποιαδήποτε κατάσταση. Ο Νίκος Τζουνάκος, συμπαίκτης του, θυμάται ένα χαρακτηριστικό, αλλά ιδιαίτερα δυσάρεστο συμβάν. Αναφέρει σχετικά:

«Ήταν ένα ματς Παναθηναϊκού – Εθνικού στη Λεωφόρο. Σε ένα σημείο, είχε τραυματιστεί ένας επιθετικός του Εθνικού, Ιωάννου τον έλεγαν. Χτύπησε πάρα πολύ, όλοι το καταλάβαμε και παγώσαμε. Αυτός ο οποίος αντέδρασε πρώτος ήταν ο Λινοξυλάκης.

Ξήλωσε μία διαφημιστική πινακίδα η οποία είχε μάκρος, γιατί ήθελε να τη χρησιμοποιήσει ως φορείο. Τότε δεν υπήρχαν ιατρικές υποδομές στα γήπεδα. Μας φώναζε να ξυπνήσουμε και να τον βοηθήσουμε να τον μεταφέρει εκτός γηπέδου για να τον πάνε σε νοσοκομείο. Δυστυχώς, το παιδί πέθανε».

Εφάρμοζε την ευγενή άμιλλα

Οι αντίπαλοι σέβονταν τον Κώστα Λινοξυλάκη αλλά και αυτός με τη σειρά του ανταπέδιδε το σεβασμό. Ο τότε αρχηγός του Παναθηναϊκού δεν δίστασε να επισκεφθεί το ξενοδοχείο που είχε καταλύσει ο αιώνιος αντίπαλος και να ευχηθεί καλή επιτυχία.

«Το 1959 ο Ολυμπιακός είχε κληρωθεί με τη Μίλαν στο Κύπελλο Πρωταθλητριών και μάλιστα είχε παίξει το εντός έδρας παιχνίδι του στη Λεωφόρο. Πριν αρχίσει το ματς, ο Λινοξυλάκης είχε επισκεφτεί το ξενοδοχείο που έμενε η αποστολή του Ολυμπιακού, για να τους ευχηθεί καλή επιτυχία.

Πάντως, τους έδωσε και μία ανθοδέσμη πράσινου χρώματος, αν και δεν τον παρεξήγησε κανένας. Ακόμα και για την εποχή, η κίνηση του ήταν πρωτοποριακή. Αλλά αυτός ήταν ο Λινοξυλάκης».

Πρότυπο αθλητή και ανθρώπου

Και θα προσθέσει σκιαγραφώντας, στον Sport24.gr, το διεθνή ποδοσφαιριστή, ο Γιώργος Δόγας ένας από τους σπουδαιότερους δημοσιογράφους οι οποίοι ασχολήθηκαν με το ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού.

«Ο Κώστας Λινοξυλάκης ήταν ένα πρότυπο ήθους σε μία εποχή που υπήρχαν αρκετά κακά παιδιά. Όλοι τον αγαπούσαν και τον σέβονταν και ήταν ο αναγνωρισμένος αρχηγός του Παναθηναϊκού και της Εθνικής, κανένας δεν τον αμφισβητούσε.

Η διαφορά του Λινοξυλάκη σε σχέση με τους υπόλοιπους ήταν ότι αυτός ήταν μπροστά από την εποχή του. Λειτουργούσε επαγγελματικά όταν οι άλλοι δεν ήξεραν καν τι σημαίνει αυτό. Ήταν πάντα καλογυμνασμένος και είχε εξασκήσει πολύ τα φυσικά του προσόντα.

«Πρόσεχε πολύ και την εικόνα του και είχε καλή επικοινωνία με τον κόσμο. Ήταν ένας ποδοσφαιριστής ο οποίος ήξερε να μιλήσει και αφιέρωνε χρόνο στους φιλάθλους. Για αυτό αργότερα και εξελέγη και στο Δημοτικό Συμβούλιο της Αθήνας. Για πολλά χρόνια ήταν και αντιδήμαρχος».

Πάθος για τη φωτογραφία

Φύση κατά βάθος καλλιτεχνική εύρισκε κανάλι έκφρασης στη φωτογραφία. Έτρεφε πάθος για το φακό και πολλές φορές ήθελε ο ίδιος να φωτογραφίζει τους συμπαίκτες του, που πρόθυμα ανταποκρίνονταν για να μην τον δυσαρεστήσουν. Άλλωστε θα είχαν στο αρχείο τους μια καλλιτεχνική φωτογραφία γιατί ο «Λίνο» χειριζόταν με μαεστρία το φακό.

Για το πάθος αυτό του Λινοξυλάκη, ο παλιός συμπαίκτης του τη δεκαετία του 50 και του 60, ο Νίκος Τζουνάκος, σε μια συνέντευξή του στο Sport24.gr είχε πει μεταξύ άλλων:

«Οι περισσότεροι έχετε δει τη φωτογραφία του Λινοξυλάκη να κάνει ένα εντυπωσιακό ψαλίδι στον αέρα. Πρόκειται για μία απόκρουση που είχε κάνει σε ένα παιχνίδι της Ελλάδας με την Ισπανία. Του άρεσε τόσο πολύ, που μετά από αυτό την τύπωσε σε πολλά αντίτυπα και τη μοίραζε στους φιλάθλους, όταν του ζητούσαν αυτόγραφο!

Τότε, την αποστολή του Παναθηναϊκού ακολουθούσε ένας φωτορεπόρτερ, ο Μάρτογλου. Πολλές φορές ο Λινοξυλάκης του έπαιρνε την κάμερα από τα χέρια και μας φωτογράφιζε. Και χάλαγε πολλά φιλμ, τότε δεν ήταν τόσο απλά τα πράγματα».

Και στον κινηματογράφο

Κάποτε ο Κώστας Λινοξυλάκης, δέχτηκε και μια πρόταση για τον κινηματογράφο. Δεν αρνήθηκε αφού θα έπαιζαν και άλλοι συνάδελφοί του. Έτσι πρωταγωνίστησε το 1956 σε μια ταινία που θεωρείται κλασική σήμερα με τίτλο «Οι άσοι του γηπέδου», (γνωστή και ως «Κυριακάτικοι Ήρωες»), μαζί με αρκετούς ακόμη ποδοσφαιρικούς «αστέρες» της εποχής. Το σενάριο είχε γράψει ο Ιάκωβος Καμπανέλλης και την σκηνοθεσία υπέγραφε ο Βασίλης Γεωργιάδης.

Για την ιστορία να σημειώσουμε ότι είχαν λάβει μέρος οι παρακάτω ηθοποιοί και ποδοσφαιριστές:

Γιώργος Καμπανέλλης (αφηγητής), Νίνα Σγουρίδου, Ανδρέας Μουράτης (ποδοσφαιριστής), Λάκης Πετρόπουλος (ποδοσφαιριστής), Κώστας Λινοξυλάκης (ποδοσφαιριστής), Σούλα Αθανασιάδου, Στάθης Μανταλόζης (ποδοσφαιριστής), Θόδωρος Μορίδης, Κώστας Πούλης (ποδοσφαιριστής), Κική Ρέπα, Τζούλια Κουμουνδούρου, Στάσα Δαμάσκου, Κώστας Σταυρινουδάκης, Δημήτρης Βουδούρης, Θανάσης Βέγγος, Λάουρα, Θόδωρος Κεφαλόπουλος, Πόπη Δεληγιάννη, Ρούλα Χρυσοπούλου, Κική Βυζαντίου, Πάρις Παπής, Μαρίνα Μπούσαλη, Νότης Πιτσιλός, Μίλτος Χαντάς, Μανώλης Βλαχάκης, Δημήτριος Ρουγγέρης, Κώστας Σπαγγόπουλος, Βάσω Παντελιά, Τάσος Κατράπας, Παύλος Ραφελέτος, Γιώργος Φρυδάκης, Τάκης Ευσταθίου, Διονύσης Ραφτόπουλος, Κώστας Μπογιατζής, κ.α.

Και αντιδήμαρχος

Ο Κώστας Λινοξυλάκης διέπρεψε και στην τοπική αυτοδιοίκηση. Για αρκετά χρόνια εκλεγόταν δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων, εκλεγόμενος και ως αντιδήμαρχος.

Ταλαιπωρία με την υγεία του

Τους τελευταίους μήνες της ζωής του ο παλαίμαχος άσος του Παναθηναϊκού αντιμετώπιζε σοβαρό πρόβλημα υγείας και τον Αύγουστο του 2014 νοσηλεύτηκε στο ΓΝΑ.

Ήταν μεγάλη δοκιμασία για την οικογένειά του η περίοδος αυτή της ασθενείας του, γιατί ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής υπέφερε. Κι ήταν οδύσσεια να εξασφαλίζουν την ποσότητα αίματος που χρειαζόταν, καθώς είχε πολλές φορές την ανάγκη της αιμοδοσίας.

Επάρκεια αίματος δεν υπήρχε δυστυχώς κι έτσι συχνά υποχρεωνόταν η οικογένεια να κάνει έκκληση στα ανθρωπιστικά αισθήματα των εθελοντών αιμοδοτών για να βοηθήσει τον άνθρωπό της.

Έφυγε με τιμές

Ο Κώστας Λινοξυλάκης έφυγε στα 81 του χρόνια με τις τιμές που άξιζε η πορεία και η δράση του. Σκηνές συγκινητικές είχαν εκτυλιχθεί στην κηδεία του από παλαίμαχους συναδέλφους του και φίλαθλους που τον είχαν ζήσει και θαυμάσει.

Ανήκε κι αυτός στους θρύλους που άφησαν το όνομά τους με χρυσά γράμματα στις περγαμηνές του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Χαρακτηριστική ήταν και η συλλυπητήρια αναφορά της ομάδας του ΠΑΕ Παναθηναϊκός που χαρακτήριζε τον Κώστα Λινοξυλάκη, σαν μία ποδοσφαιρική φυσιογνωμία που τίμησε το Τριφύλλι και τα χρώματα της Εθνικής.

Η απώλεια του Κώστα Λινοξυλάκη, τονιζόταν στη σχετική ανακοίνωση, ήταν απώλεια όλης της παναθηναϊκής οικογένειας και του ποδοσφαίρου που τίμησε με τα προσόντα και το ήθος του συνάμα. Θα αποτελεί πάντα υπερήφανο κομμάτι της ιστορίας του Παναθηναϊκού κατέληγε το κείμενο.

Και κοντά στην ομάδα που της έμεινε αφοσιωμένος μέχρι το τέλος ο Κώστας Λινοξυλάκης αποτελεί κι ένα κομμάτι περηφάνιας του Ρεθύμνου και ιδιαίτερα του Άνω Μέρους που τον γέννησε.

Πηγές:

• Διάφορες αναφορές στο διαδίκτυο.

• Συνεντεύξεις ποδοσφαιριστή Νίκου Τζουνάκου και δημοσιογράφου Γιώργου Δόγα στον Sport 24.gr.

politistiko-rethymno.org