Ο Ολυμπιονίκης που έτρεξε μόνος του!

Η απέραντη μοναξια του Ολυμπιονίκη. Ο Γουίλαιμ Χάλαγουέλ έτρεξε μόνος του και φυσικά κέρδισε!

Ο Γουίλιαμ Χάλαγουελ, υπολοχαγός του Αγγλικού στρατού του 1908 έτρεξε μόνος του και δεν ήρθε… δεύτερος, αλλά πρώτος.

Μία και μόνη φορά, σε Ολυμπιακούς Αγώνες, ένας άνθρωπος σε ένα αγώνισμα διεκδίκησε χωρίς αντίπαλο το χρυσό μετάλλιο. Έγινε στον τελικό των 400μ. Μόνο που η μοναξιά του δεν ήταν προγραμματισμένη, αλλά… προέκυψε από την Αμερικανική αντίδραση.
Τότε, το 1908 στον τελικό έτρεχαν τέσσερις αθλητές και δεν υπήρχαν διαδρομές. Οι τρεις Αμερικανοί, οι Τέιλορ, Ρόμπινς και Γουίλιαμ σκέφτηκαν να βάλουν στη μέση τον Χάλαγουελ, να τον κάνουν… σάντουϊτς και να μην τον αφήσουν να αναπτύξει ταχύτητα. Το «κόλπο» αυτό επιτρεπόταν στις ΗΠΑ που γενικώς ο δρόμος προς τη νίκη (ή την επιτυχία) δεν είναι πάντα ο ίσιος. Στους τζέντελμαν όμως Βρετανούς κάτι τέτοιο ήταν αδιανότητο. Το απαγόρευαν και οι κανονισμοί του.
Έλα όμως που οι Ολυμπιακοί Αγώνες γινόντουσαν στο Λονδίνο και οι κριτές ως γνήσιοι Βρετανοί θα εφάρμοζαν τους κανόνες που ήξεραν! Μετά τα πρώρα 50 μέτρα ο Κάρπεντερ άρχισε να κλείνει τον Βρετανό. Αποτέλεσμα; Να βγει για λίγα μέτρα έξω από τη διαδρομή. Με τους σημερινούς κανονισμούς θα ακυρωνόταν ο Βρετανός, αλλά και ο Αμερικανός. Στα 1908 επιλέχτηκε η… μέση λύση. Να ξαναγίνει η κούρσα. Μόνο που ο Κάρπεντερ – και οι συμπατριώτες του φυσικά- υποστήριζαν ότι δεν είχαν παραβιάσει κανένα κανονισμό. Αποτέλεσμα; Οι τρεις Αμερικανοί να μποϊκοτάζουν τον αγώνα. Δεν εμφανίστηκαν στην εκκίνηση κι έτρεξε μόνος του ο Χάλαγουελ σε μια παρωδία κούρσας έχοντας σίγουρο το χρυσό μετάλλιο πριν την πιστολιά του αφέτη!
Επαγγελματίας στρατιωτικός ο Χάλαγουελ είχε γεννηθεί στο Λονδίνο. Η μητέρα του ήταν από τη Σκωτία κι ο ίδιος ένοιωθε περισσότερο Σκωτσέζος παρά Άγγλος. Ακολούθησε στρατιωτική καριέρα και το 1902 τον βρήκε στη Νότια Αφρική στον δεύτερο πόλεμο των Μπόερς. Εκεί ένας επαγγελματίας προπονητής που ήταν παλαιότερα και επαγγελματίας δρομέας, ο Τζιμι Κουράν, τον προέτρεψε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του στον κλασσικό αθλητισμό.

Μπορεί να έτρεξε μόνος του, αλλά ακολουθήθηκε όλο το τελερουργικό της απονομής

Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Το 1904 στο Στρατιωτικό πρωτάθλημα κέρδισε στις 880 γυάρδες. Το 1906 ήρθε στην Αθήνα στη Μεσολυμπιάδα και τερμάτισε 2ος στα 400μ και 3ος στα 800μ. Επιστρέφοντας παίρνει μέρος στο Σκωτσέζικο πρωτάθλημα και σε ένα απόγευμα κερδίζει (πάρτε ανάσα) 100, 120, 440 και 880 γυάρδες!

Μπορεί να είχε γεννηθεί στο Λονδίνο, αλλά εξ αιτίας της καταγωγής της μητέρας του λάτρευε οτιδήποτε Σκωτσέζικο

Στους Ολυμπιακούς Αγώνες στο Λονδίνο είχε προκριθεί με τον καλύτερο χρόνο στον τελικό (48.4). Μόνο που ακριβώς αυτή η νίκη τον… χάλασε. Επηρέασε την ψυχολογία του κι αποφάσισε να σταματήσει τον αθλητισμό. Τον επόμενο χρόνο έτρεξε για τελευταία φορά στο Γκλάσκου Ρέιντζερς Σπορτ.
Οι ανέμελες μέρες δεν κράτησαν πολύ. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος που άρχισε το 1914 τον έφερε στο Γαλλικό μέτωπο. Εκεί στη μάχη του Νεβ Σαπέλ, στο Αρτουά σκοτώθηκε από ελεύθερο σκοπευτή στις 31 Μαρτίου 1915. Ήταν μόλις 33 χρόνων. Είχε γεννηθεί στις 30 Μαΐου 1882.

retrosport.wordpress.com