Βασίλης Χατζηπαναγής: «Λυπάμαι για τον Ηρακλή, μακάρι να βρει τον δρόμο του»

Την δυσάρεστη εικόνα του Ηρακλή, της μοναδικής ελληνικής ομάδας του, βλέπει και αφουγκράζεται καθημερινά ο Βασίλης Χατζηπαναγής ανήμπορος να προσφέρει κάτι για την σωτηρία του. Μαραζώνει από θλίψη και απογοήτευση για την δραματική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει ο άλλοτε κραταιός «Γηραιός» και

«μαγκώνεται» η ψυχή του για την κατάρρευση της ομάδας του, μέσω της οποίας έκανε θαύματα πριν μερικές δεκαετίες και έγινε ο «μύθος» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Σχεδόν δεν θέλει να μιλήσει για το θέμα αυτό.

Τον συναντήσαμε χθες στην εκδήλωση βράβευσης του από την ΔΕΘ στο πλαίσιο της Sportexpo που ολοκληρώθηκε χθες βράδυ στις εγκαταστάσεις της Hellexpo στην Θεσσαλονίκη. Μπροστά από το stand που με τον συνεργάτη του Νίκο φράγκο, είχαν στήσει. Τριγυρισμένος από πολλούς φιλάθλους, νέους και παλιότερους, φωτογραφίζονταν με όποιους ήρθαν εκεί για να μοιραστούν λίγες στιγμές δόξας με το «είδωλο» του ελληνικού ποδοσφαίρου, που έκανε τον Ηρακλή, ομάδα των 45.000 θεατών στο Καυτανζόγλειο και των εκατομμυρίων θαυμαστών του, έξω από αυτό. Ανθρώποι που μεγάλωσαν μαζί του και έζησαν τις ανεπανάληπτες αποθεωτικές στιγμές του στα γήπεδα, αλλά και νεότερων που μόνο από τα διασωθέντα αποσπασμάτα τηλεοπτικών καταγραφών, είχαν την δυνατότητα να τον γνωρίσουν. Στο κοινό που ήρθε να χαιρετίσει τον 63χρονο σήμερα άσο του παρελθόντος και ο Βεριντιάνο Μαρτσέλο. Ο Βραζιλιάνος άσος της Ξάνθης που με την οικογένεια του, πέρασε από το περίπτερο 13 της ΔΕΘ, για να δει, να φωτογραφηθεί και να μιλήσει για λίγο με τον μεγάλο Βασίλη με τον οποίο ποτέ δεν συναντήθηκαν στα γήπεδα, αφού όταν ήρθε ο τελευταίος από την Βραζιλία το καλοκαίρι του 1989, ο Χατζηπαναγής είχε ολοκληρώσει την καριέρα του στα γήπεδα .Ο πρόεδρος της ΔΕΘ κ. Τάσος Τζήκας, βραβεύοντας τον, είπε: «Ο Βασίλης ήταν και παραμένει ένας «μύθος» για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Μεγαλώσαμε μαζί του, Ηταν ένας ελληνικό μύθος και έτσι τον συμπεριφέρθηκαν και τον αναγνώρισαν όλοι οι Ελληνες φίλαθλοι είτε ήταν Ηρακληδείς είτε φίλαθλοι οποιασδήποτε άλλης ομάδας. Εμείς εδώ στην ΔΕΘ έχουμε ξεκινήσει μια συνεργασία μαζί του που ελπίζω να διεκπεραιωθεί με επιτυχία».

Ο Έλληνας άσος δεν είπε πολλά λόγια. «Ευχαριστώ την ΔΕΘ και το δ.σ. για την τιμή που μου κάνει και εύχομαι σαν θεσμός να παραμείνει για την πόλη ένα σύμβολο επιχειρηματικότητας. Επίσης εύχομαι Καλό Πάσχα και καλή Ανάσταση σε όλους τους φιλάθλους».

Ο «Βάσια» των φιλάθλων, που φέρει διαδοχικά προσωνύμια, όπως «Νουρέγιεφ», «Μάγος της μπάλας», ‘Ο Μύθος του ποδοσφαίρου», «Ο γητευτής» και άλλα συναφή, αναπόφευκτα παρακολουθεί την πορεία της δικής του ομάδας, του Ηρακλή, που φέτος είναι δραματική σε κάθε επίπεδο. Μια ομάδα στην οποία ο ίδιος πρόσφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες και της χάρισε με τους τότε συμπαίκτες του τον μοναδικό τίτλο που έχει στην μακρά διαδρομή της. Το Κύπελλο Ελλαδος του 1976, Οταν η συζήτηση έφτασε στον σημερινό Ηρακλή και τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει και τα οποία τον ωθούν και πάλι στον υποβιβασμό, ο Βασίλης ήταν πιο λακωνικός από το συνηθισμένο: «Λυπάμαι για τον Ηρακλή, γιατί είναι η ομάδα μου, και μακάρι να βρει σύντομα τον δρόμο του. Δυστυχώς δεν μπορώ να κάνω κάτι για να αλλάξει η εικόνα του».

Τα τελευταία λίγα χρόνια ο Βασίλης Χατζηπαναγής έχει στρέψει την δραστηριότητα του στην αθλητική και κοινωνική διαπαιδαγώγηση νέων παιδιών, που θέλουν να γίνουν ποδοσφαιριστές. Περιδιαβαίνει την Ελλάδα, και σε διάφορες ακαδημίες ποδοσφαίρου, μιλάει, διδάσκει, προτρέπει και φανερώνει τα μυστικά του ανεκτίμητου ταλέντου. Αναφερόμενος για τα μικρά παιδιά λέει: «Σ’ αυτή την τρυφερή ηλικία τα μικρά παιδιά πρέπει να μάθουν να αγαπούν το ποδόσφαιρο ή ότι άλλο άθλημα κάνουν. Να δουλεύουν παράλληλα και με τα μαθήματα τους γιατί δεν είναι δυνατόν να ακολουθήσουν το ένα σε βάρος του άλλου. Να έχουν στο μυαλό τους πως ποδοσφαιριστές δεν θα γίνουν όλοι αλλά μπορούν μέσω του αθλητισμού να γίνουν άξιοι της κοινωνίας και φυσικά να αποφύγουν τις κακές έξεις και τις προκλήσεις της εποχής που ολοένα μεγαλώνουν. Μάλιστα τώρα με την κρίση στην χώρα μας, ο αθλητισμός θα τους απαλλάξει από την κατάθλιψη τον πανικό, το άγχος και θα τους δώσει την χαρά της άμιλλας της αθλήτικής συναναστροφής και του ευ αγωνίζεσθαι».

Στην ερώτηση τι θυμάται ο ίδιος από τα παιδικά του χρόνια, ο κορυφαίος άσος είπε: «Θυμάμαι τον εαυτό μου με μια μπάλα στα χέρια. Από μικρός πηγαίνοντας στο σχολείο είχα μαζί με την τσάντα μου και τα σχολικά βιβλία και μια μπάλα στα χέρια και ασχολιόμουν διαρκώς σε όλες τις ελεύθερες ώρες. Σήμερα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τα νέα παιδιά έχουν λιγότερες ελεύθερες ώρες και πολλές επιλογές αλλά έχουν και καλύτερη φροντίδα, στήριξη και διατροφή. Μπορούν αν έχουν θέληση και εργατικότητα να φτάσουν ψηλά. Χρειάζεται βέβαια και το ταλέντο γιατί χωρίς αυτό μπορείς να φτάσεις κάπου, αλλά όχι στην κορυφή, ωστόσο με την δουλειά μπορούν να καλύψουν αδυναμίες και να γίνουν χρήσιμοι και σημαντικές αθλητές και να παίξουν καλό ποδόσφαιρο σε κάθε επίπεδο.»

Τέλος στην ερώτηση ποιόν χαρακτηρίζει κορυφαίο ποδοσφαιριστή του πλανήτη σήμερα, θα απαντήσει: «Τον Μέσι. Είναι ένας μάγος της μπάλας. Μπορεί να έχει δίπλα του και άλλους επίσης μεγάλους ποδοσφαιριστές, αλλά αυτά που κάνει στους αγωνιστικούς χώρους είναι εξωπραγματικά».

Οι εικόνες του Βασίλη με μια μπάλα στα πόδια να «αλωνίζει» τις αντίπαλες αμυντικές γραμμές ομάδων της Α’ εθνικής, στα χρόνια της αποθέωσης του, είναι διαχρονικές πλέον μέσα στο διαδίκτυο. Ενας ανεπιβεβαίωτος «μύθος» αναφέρει το εξής: Πριν μερικά χρόνια κάποιος έδειξε στον Ντιέγκο Μαραντόνα ένα βίντεο αποσπασμάτων από φάσεις αγώνων του Ηρακλή με τον Χατζηπαναγή να κάνει σλάλομ ανάμεσα από αντιπάλους του. Σύμφωνα με τον «μύθο«, αυτό ο Μαραντόνα διερωτήθηκε αν αυτά που κάνει ο Έλληνας ποδοσφαιριστής γίνονται σε κανονικό ποδοσφαιρικό παιχνίδι, με φιλάθλους και όχι σε κάποιο προπονητήριο επίδειξης. Εκστασιάστηκε λοιπόν όταν έμαθε πως αυτά γίνονταν στο Ελληνικό πρωτάθλημα από έναν παίκτη που χωρίς να παίξει στην Εθνική της χώρας του, για τους γνωστούς και συγκεκριμένους λόγους, έφτασε να παίξει στην Μικτή Κόσμου το 1984 και να αναδειχτεί ,ο Κορυφαίος ποδοσφαιριστής των τελευταίων 50 χρόνων στην Ελλάδα, σε δημοψήφισμα που έγινε το 2003. Το 1984 λοιπόν κλήθηκε και αγωνίστηκε στη Μικτή Κόσμου εναντίον της αμερικανικής ομάδας «Κόσμος Ν. Υόρκης», σε φιλανθρωπικό αγώνα που έγινε στις 22 Ιουλίου 1984 στο Στάδιο «Τζάιαντς», του Νιού Τζέρσεϊ, ενώπιον 40.000 θεατών, από τους οποίους 15.000 Ελληνοαμερικανοί ομογενείς. Συμπαίκτες του ήταν, μεταξύ άλλων, οι: Ζαν Μαρί Πφαφ, Ρούντι Κρολ, Φέλιξ Μάγκατ, Φιγκερόα, Μάριο Κέμπες, Φραντς Μπεκενμπάουερ, Κέβιν Κίγκαν, Ντομινίκο Ροστό, Πίτερ Σίλτον, Ούγκο Σάντσες, ο Θωμάς Μαύρος και άλλα μεγάλα αστέρια του παγκόσμιου ποδοσφαίρου εκείνων των χρόνων. Η Μικτή νίκησε 3-1 και ο Χατζηπαναγής μπήκε στο 65΄ στη θέση του Κίγκαν.

ΠΗΓΗ:ΑΠΕ-ΜΠΕ

/sports.ert.gr