Όταν η ΑΕΚ έγινε «Βασίλισσα» ξανά…

Συμπληρώνονται 17 χρόνια από την κατάκτηση του Κυπέλλου Σαπόρτα, από την ΑΕΚ και το Superbasket.gr κάνει μια αναδρομή στον δεύτερο ευρωπαϊκό άθλο της “Βασίλισσας”, μέσα από μαρτυρίες του -αντιπάλου της σε εκείνον τον τελικό- Νίκου Οικονόμου.

11 Απριλίου 2000. Μια ημερομηνία σταθμός στην ιστορία της ΑΕΚ. 32 χρόνια και 7 ημέρες μετά τον άθλο στο Παναθηναϊκό Στάδιο, απέναντι στην Σλάβια Πράγας, η Ένωση “σκαρφάλωσε” ξανά στην κορυφή της Ευρώπης, κατακτώντας το Κύπελλο Σαπόρτα στον τελικό της Λοζάνης με 83-76. Έναν τελικό στον οποίο είχε την στήριξη του “κιτρινόμαυρου” λαού, ο οποίος θύμισε κάτι από… Γεώργιος Μόσχος.

Η παρέα του Ίβκοβιτς, του Χατζή, του Κακιούζη, του Ντικούδη, του Κορωνιού, του Κικίλια, του Μπούι, του Μούρσεπ, του Ο’Σάλιβαν, του Τσακαλίδη και του Χάνσελ, υπέταξε την ιταλική ομάδα, η οποία μπορεί να μην είχε στη σύνθεσή της τους Ριγκοντό και Μπονόρα, όμως είχε παίκτες πολύ υψηλού επιπέδου, όπως ήταν οι Ντανίλοβιτς, Στομπέργκας, Άμπιο, αλλά και το… δικό μας παιδί, ο Νίκος Οικονόμου.

Ο νυν προπονητής της Λιβαδειάς έφερε στη μνήμη του, για λογαριασμό του Superbasket.gr εκείνο τον τελικό, όπου παραδέχθηκε πως «είναι ένα παιχνίδι που δεν θέλω να θυμάμαι».

«Η ΑΕΚ ήταν καλύτερη, αλλά αν έπαιζε ο Ριγκοντό…»

«Ήταν μεγάλη επιτυχία για την Κίντερ η συμμετοχή σε εκείνον τον τελικό! Είχαμε πάρα πολλούς τραυματισμούς θυμάμαι. Ο Ριγκοντό δεν αγωνίστηκε σε εκείνον τον τελικό, ο Ντανίλοβιτς είχε μείνει για μεγάλο διάστημα εκτός δράσης, ο Μπονόρα ήταν κι αυτός εκτός. Παίξαμε, ουσιαστικά, χωρίς play maker. Παρ’ όλα αυτά, καταφέραμε και πήγαμε στον τελικό με την ΑΕΚ», ήταν η πρώτη τοποθέτηση αναφορικά με την ιταλική ομάδα, για να προσθέσει λίγο αργότερα πως «ήταν λίγο περίεργο το συναίσθημα, καθώς ένας Έλληνας αντιμετώπιζε ελληνική ομάδα, κάτι πρωτόγνωρο για τα δεδομένα εκείνα. Είχε πάρα πολλούς ΑΕΚτσήδες σε εκείνο το παιχνίδι και η ατμόσφαιρα ήταν φοβερή! Είχαμε ξεκινήσει πάρα πολύ καλά το παιχνίδι, αλλά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού η ΑΕΚ έδειξε πως ήταν καλύτερη από εμάς. Είχε πιο πολλές λύσεις, ειδικά στη θέση του play maker, όπου και μας έβαλε μεγάλη πίεση. Εμείς παίζαμε, αναγκαστικά, με play maker τον Άμπιο, όπου δεν ήταν η θέση του. Είχαμε κάνει μια προσπάθεια στο τέλος, είχαμε πλησιάσει στο σκορ. Δεν ήταν ένα παιχνίδι που θέλω να το θυμάμαι, γιατί ο τότε προπονητής μου με είχε βγάλει εκτός αγώνα, ενώ πήγαινα πολύ καλά. Δεν είχα καταλάβει τον λόγο».

Παράλληλα, παραδέχεται ότι «ήθελα πολύ να κερδίσω αυτό το παιχνίδι. Ήταν πολύ σημαντικό για εμένα, μιας και ήταν ένας ευρωπαϊκός τελικός και ποτέ δεν ξέρεις πότε θα κατακτήσεις Κύπελλο Σαπόρτα! Χάσαμε, αλλά στην Ιταλία το αντιμετώπισαν πιο ήπια. Πως αρκούσε η προσπάθεια και το γεγονός πως φτάσαμε στον τελικό. Δεν ήταν όπως στην Ελλάδα. Είχαμε αρκετά προβλήματα. Αν είχαμε τον Ριγκοντό θα κερδίζαμε το παιχνίδι».

«Καθαρά ελληνική ομάδα εκείνη η ΑΕΚ»

Σχετικά με τα όσα θυμάται από την ΑΕΚ εκείνης της εποχής, μόνο καλά λόγια είχε να πει «Θυμάμαι πως τα παιδιά εκείνα, ο Χατζής, ο Ντικούδης, ο Κακιούζης ήταν ακόμα στην αρχή. Όπως στο πρώτο ευρωπαϊκό του Παναθηναϊκού, στο Παρίσι, έτσι και τότε στην ΑΕΚ, υπήρχε έντονο ελληνικό στοιχείο. Ήταν μια καθαρά ελληνική ομάδα! Ο Κορωνιός και ο Μούρσεπ βοήθησαν πολύ. Ήταν πολύ δυνατή ομάδα η ΑΕΚ τότε. Από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης και δικαιολογημένα έφτασε στον τελικό. Στο μυαλό μου έχει μείνει έντονα και ο ενθουσιασμός του κόσμου. Βοήθησε πάρα πολύ την ΑΕΚ να κατακτήσει το τρόπαιο αυτό. Ήταν καθοριστική η βοήθειά του».

«Κάνει καλό στο ελληνικό μπάσκετ η δυνατή ΑΕΚ»

Ερωτηθείς για το αν η Ένωση μπορεί να φτάσει σε επιτυχίες του παρελθόντος και να γίνει εξίσου δυνατή, η απάντησή του ήταν καταφατική «Μακάρι να γίνει! Όλοι το εύχονται. Από τη στιγμή που υπάρχει οικονομική εξυγίανση στην ομάδα και έχουν στις τάξεις τους έναν πολύ έμπειρο προπονητή, έχουν τον κόσμο δίπλα τους,  αλλά και μεγάλο γήπεδο. Αν συνεχιστεί κάτι τέτοιο θα είναι καλό για όλο το ελληνικό μπάσκετ. Θα “σπάσει” το δίπολο Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού. Από τη στιγμή που η ΑΕΚ είναι οικονομικά δυνατή μπορεί να το πετύχει αυτό. Από του χρόνου η ομάδα θα είναι ακόμα πιο δυνατή. Δεν χρειάζονται μεγάλα βήματα όμως. Θεωρώ πως ο κόουτς Σάκοτα έχει την εμπειρία να κατευθύνει τους ανθρώπους της ομάδας προς τη σωστή κατεύθυνση!».

Η πορεία της ΑΕΚ προς το τρόπαιο

Α’ Φάση: Χόνκα (Φινλανδία) 88-51, 76-64

Τσερνομόρε (Βουλγαρία) 103-75, 103-81

Χάποελ Ιερ. (Ισραήλ) 69-53, 82-77

Σαρλερουά (Βέλγιο) 83-63, 62-80

Σαράτοφ (Ρωσία) 83-59, 78-60

Β’ Φάση: Πολζέλα (Σλοβενία) 68-44, 86-51

Γ’ Φάση: Ταουγκρές (Ισπανία) 85-65, 71-67

Προημιτελικά: Ηρακλής (Ελλάδα) 84-73, 70-73

Ημιτελικά: Ζαντάρ (Κροατία) 82-67, 70-75

Τελικός: Κίντερ (Ιταλία) 83-76.

Το φύλλο αγώνα του τελικού:

ΑΕΚ: Χατζής 16, Κορωνιός 11, Μούρσεπ 15, Μπούι 15, Κακιούζης 12, Τσακαλίδης 7, Ντικούδης 7, Χάνσελ, Ο Σάλιβαν

Κίντερ: Ντανίλοβιτς 18, Αμπιο 17, Οικονόμου 16, Σκονοκίνι 9, Αντερσεν 2, Στομπέργκας 13, Φροζίνι 2

Παρακάτω, μπορείτε να δείτε ολόκληρο τον τελικό της Λοζάνης:

superbasket.gr