Οι ήρωες του Μαραθωνίου της Βοστώνης

Διαβάστε πέντε μοναδικές ιστορίες ανθρώπινης δύναμης με πρωταγωνιστές θύματα του τρομοκρατικού χτυπήματος στο 117ο Μαραθώνιο της Βοστόνης στις 15 Απριλίου 2013.

Σττις 15 Απριλίου του 2013, στη διάρκεια του 117ου Μαραθώνιου της Βοστόνης, από την έκρηξη δύο βομβών, κοντά στη γραμμή του τερματισμού, έχασαν τη ζωή τους τρεις άνθρωποι και τραυματίστηκαν 183, πολλοί από τους οποίους ακρωτηριάστηκαν.

Μέσα σε εκείνους που κατάφεραν να επιζήσουν από το τρομοκρατικό χτύπημα υπάρχουν αρκετοί οι οποίοι πλέον αποτελούν πηγή έμπνευσης για όλους τους υπόλοιπους.

Παρακάτω θα διαβάσετε πέντε από αυτές τις ιστορίες που πρέπει να αποτελούν παράδειγμα για όλους μας.

Τζεφ Μπάουμαν: Το παιχνίδι της μοίρας

Η μοίρα του έπαιξε ένα περίεργο παιχνίδι. Η ζωή του άλλαξε ριζικά μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα. Βρισκόταν κοντά στη γραμμή του τερματισμού περιμένοντας την κοπέλα του η οποία έτρεχε στον Μαραθώνιο.

Χωρίς να το καταλάβει είδε τον έναν από τους δράστες που θα άλλαζε για πάντα όχι μόνο τη δική του ζωή αλλά και αρκετών ανθρώπων ακόμα. Ο Τζοκάρ Τσαρνάεβ τοποθέτησε τη βόμβα δίπλα ακριβώς από εκείνον και μερικά λεπτά αργότερα η φωτογραφία του θα γινόταν πρώτο θέμα σε όλο τον κόσμο.

Η εικόνα του Μπάουμαν να κάθεται πάνω στο αναπηρικό καροτσάκι χωρίς πόδια ήταν ανάμεσα σε εκείνες που συγκλόνισαν. Η ζωή του θα άλλαζε για πάντα εκείνος όμως αποφάσισε αυτό το άσχημο παιχνίδι που του επιφύλασσε η μοίρα να το κάνει μάθημα ζωής και ψυχικής δύναμης προς όλους.

Η ζωή του όχι μόνο δεν σταμάτησε τότε αλλά συνεχίζεται με τον Τζεφ Μπάουμαν να θεωρείται πλέον τοπικός ήρωας αφού αναγνώρισε το δράστη της βομβιστικής επίθεσης. Παράλληλα, παντρεύτηκε με την κοπέλα του, Έριν Χάρλεϊ, ενώ έχει γίνει και πατέρας.

"Απρίλιος, ο μήνας που παντρευτήκαμε"

Λίγο πιο πέρα από τον Μπάουμαν βρίσκονταν η Ρεμπέκα Γκρέγκορι και Πιτ ΝτιΜαρτίνο. Οι δυο τους περίμεναν τη μητέρα του ΝτιΜαρτίνο να τερματίσει. Λίγο αργότερα θα πήγαιναν και οι δύο τραυματισμένοι στο νοσοκομείο από την έκρηξη.

Σε αντίθεση με άλλους εκείνοι στάθηκαν τυχεροί ωστόσο πέρασαν αρκετές ημέρες στο νοσοκομείο μέχρι να πάρουν εξιτήριο. Ένας από τους τρόπους που σκέφτηκαν για να διαγράψουν στο μέτρο του δυνατού αυτό που τους συνέβη από τη μνήμη τους ήταν ο γάμος τους.

Σχεδόν ένα χρόνο μετά την έκρηξη αποφάσισαν να παντρευτούν ώστε ο Απρίλιος να μην είναι πλέον ο μήνας της βομβιστικής επίθεσης στην Βοστόνη, αλλά ο μήνας του γάμου τους.

Γνωρίστηκαν στο νοσοκομείο και παντρεύτηκαν

Ακόμα ένα πρόσωπο το οποίο έγινε γνωστό από τις φωτογραφίες ήταν ο Τζέιμς Κοστέλο. Αμέσως μετά την έκρηξη μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο όπου έμελλε να γνωρίσει τον έρωτα της ζωής του.

Μάλιστα, τον γνώρισε στο νοσοκομείο όπου και νοσηλεύτηκε στο πρόσωπο μιας νοσοκόμας. Η Κρίστα Ντ' Αγκοστίνο ήταν εκείνη η οποία του "έκλεψε" την καρδιά. "Με κάποιον τρόπο κατάφερα να την πείσω να βγούμε κάποια ραντεβού αφού γρήγορα κατάλαβα ότι ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος" θα αναφέρει αργότερα ο Κοστέλο.

Τελικά οι δυο τους λίγους μήνες αργότερα ανέβηκαν τα σκαλιά της εκκλησίας και μάλιστα απέκτησαν και το πρώτο τους παιδί.

Η ηρωίδα του σχολείου

Η τέταρτη ηρωίδα των ιστοριών μας είναι και η μικρότερη σε ηλικία, Τζέιν Ρίτσαρντ. Σε ηλικία μόλις εννέα ετών αυτή η επίθεση θα μπορούσε να τη στοιχειώνει για όλη της τη ζωή.

Έζησε μια τραυματική εμπειρία, έχασε το ένα της πόδι και έδωσε τεράστια μάχη για να κρατηθεί στη ζωντανή. Χρειάστηκαν 12 χειρουργεία και 39 μέρες στην εντατική για να μπορέσει να νικήσει τη μεγαλύτερη μάχη της ζωής της.

Σχεδόν ένα χρόνο μετά την επίθεση κατάφερε για πρώτη φορά να περπατήσει με τη βοήθεια ενός προσθετικού μέλους. Δεν σταμάτησε όμως εκεί. Η Τζέιν γύρισε στο σχολείο της και πλέον παραδίδει μαθήματα θάρρους και ζωής στους υπόλοιπους συμμαθητές της.

Ο χορός είναι η ζωή της

Μία ακόμα από τις ηρωίδες ήταν και η Αντριαν Χάσλετ-Ντέιβις. Η 31χρονη τότε καθηγήτρια χορού έχασε το δεξί της πόδι ωστόσο ποτέ δεν τα παράτησε.

Σχεδόν ένα μήνα αργότερα σε δηλώσεις της δείχνοντας την απίστευτη ψυχική δύναμή της τόνισε ότι δεν το βάζει κάτω και πως στόχος της είναι να δώσει δύναμη σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν ίδια προβλήματα. Πώς θα το έκανε αυτό; Έβαλε ως σκοπό ζωής να χορέψει ξανά και να μπορέσει να τρέξει στον Μαραθώνιο της Βοστόνης.

Τον πρώτο της στόχο τον πέτυχε ένα χρόνο σχεδόν αργότερα, αφού η Άντριαν Χάσλετ-Ντέιβις χόρεψε ξανά. Στο συνέδριο του TED η 32χρονη πια καθηγήτρια χορού χόρεψε για πρώτη φορά μπροστά σε κόσμο. Για να τα καταφέρει χρειάστηκε τη βοήθεια των ερευνητών του MIT οι οποίοι σχεδίασαν ένα ειδικό μέλος για εκείνη.

sport24.gr