Κορσική 5 Μαίου 1992:η καταστροφή του Φουριανί

5 Μαΐου 1992.Μια μέρα που θα ήταν χαρούμενη και γιορτινή καθώς στο νησί της Κορσικής η ομάδα της Μπαστιά θα υποδεχόταν την μεγάλη Μαρσέιγ της εποχής εκείνης για τα ημιτελικά του κυπέλλου της Γαλλίας του Coupe de France.

Η Μαρσέιγ της εποχής εκείνης ήταν μια σπουδαία ομάδα με ποδοσφαιριστές παγκόσμιας κλάσης όπως ο Παπέν, ο Αμπεντί Πελέ ,ο Μπολί ,ο Ντεσάμπ,Κρις Γουόντλ και άλλων αστεριών του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, μόνιμη πρωταθλήτρια Γαλλίας και μια από τις πιο ισχυρές ομάδες στην Ευρώπη καθώς το 1993 έφθασε στην κορυφή κατακτώντας το κύπελλο πρωταθλητριών ομάδων.

Φυσικό ήταν λοιπόν όπου έπαιζε η Μαρσέιγ να συγκεντρώνετε πολύς κόσμος.Στις 21 Απριλίου η Μπαστιά απέκλεισε στον προημιτελικό την Νανσί και την επόμενη μέρα η κλήρωση έβγαλε για αντίπαλο στον ημιτελικό τη μεγάλη Μαρσέιγ.

Αμέσως οι άνθρωποι της Μπαστιά κατάλαβαν ότι ο αγώνας δεν μπορούσε να διεξαχθεί στο μικρό γήπεδό τους το Stade Armand-Cesari Furiani .

Αμέσως όμως διαβλέποντας και την εμπορική επιτυχία που θα είχε ο αγώνας πήραν μια απόφαση για επέκταση του γηπέδου.

Αποφασίστηκε η μεγάλη κερκίδα Claude Papi  που έπαιρνε μόνο 750 θεατές να αντικατασταθεί από μια νέα κερκίδα,μεταλλική,η οποία θα μπορούσε να φιλοξενήσει 10.000 θεατές.΄Ετσι η χωρητικότητα του γηπέδου θα έφθανε στους 18.000 θεατές

Στις 27 Απριλίου το θέμα τίθεται στο διοικητικό συμβούλιο και την επόμενη μέρα κιόλας η κατασκευαστική εταιρεία Sud Trbune αναλαμβάνει την κατασκευή της νέας κερκίδας,χωρίς βέβαια να υπάρχει έγκριση από το Δήμαρχο,με πολύ γρήγορες διαδικασίες.

Χαρακτηριστικό είναι ότι η επιτροπή ασφαλείας έκρινε ακόμη και την παραμονή του ημιτελικού ελλιπή τα μέτρα ασφαλείας.

Όπως ήταν αναμενόμενο τα εισιτήρια εξαντλήθηκαν και ο κόσμος άρχισε να φθάνει στο γήπεδο από πολύ νωρίς.Από τις 16:00 το απόγευμα άρχισαν να έρχονται οι οπαδοί της Μπαστιά με τους εργάτες να κάνουν ακόμη εργασίες σταθεροποίησης της κερκίδας.

Μια ώρα πριν την έναρξη του αγώνα το πρόβλημα ήταν ολοφάνερο αλλά η κερκίδα δεν εκκενώθηκε.

Στις 20:10 οι ομάδες έκαναν το καθιερωμένο ζέσταμα στον αγωνιστικό χώρο,δημοσιογράφοι και κανάλια είχαν πάρει τη θέση τους και ήταν έτοιμοι να μεταδώσουν τον αγώνα,ενώ ακούστηκε και από τα ηχεία η παράκληση προς τους θεατές στην μεταλλική κερκίδα οι οπαδοί να μην χτυπούν δυνατά τα πόδια τους.

Στις 20:20 όμως ξεκίνησε η καταστροφή.Η κερκίδα κατέρρευσε παρασέρνοντας μαζί της χιλιάδες ανθρώπους και σκορπίζοντας τον τρόμο και τη φρίκη.

Μέσα σε ελάχιστα λεπτά το γήπεδο και το μέρος που ήταν η κερκίδα θύμιζε πεδίο μάχης.Επικράτησε πανικός με τους οπαδούς να προσπαθούν να απεγκλωβιστούν από τα συντρίμμια,άλλοι να τρέχουν τις κάμερες για να δείξουν ότι είναι ζωντανοί,κραυγλες πόνου και αγωνίας και άψυχα κορμιά εδώ και εκεί.

Ο απολογισμός τραγικός.18 νεκροί και 2350 τραυματίες.

Τα νοσοκομεία της Κορσικής γεμίζουν γρήγορα και αεροπλάνα μεταφέρουν τους τραυματίες προς τις πιο κοντινές πόλεις,τη Νίκαια και τη Μασσαλία

Ο ίδιος ο πρόεδρος της Γαλλίας ο Φρανσουά Μιττεράν την επόμενη μέρα επισκέφθηκε την Κορσική και τα νοσοκομεία της πόλης δηλώνοντας την συμπαράστασή του στις οικογένειες των θυμάτων.

Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι ο ημιτελικός δεν έγινε ποτέ καθώς αυτό αποφάσισαν οι δυο ομάδες από κοινού με την Γαλλική ομοσπονδία.Γι αυτό και το 1992 δεν υπάρχει κυπελλούχος Γαλλίας.Η Μονακό που είχε προκριθεί στον τελικό δεν έπαιξε ποτέ σε αυτόν.

Η δίκη των υπευθύνων για την τραγωδία ξεκίνησε περίπου ένα χρόνο μετά και συγκεκριμένα τον Απρίλιο του 1993.Οι ποινές που αποδόθηκαν δεν ήταν ιδιαίτερα μεγάλες.

Όποιες και αν ήταν όμως δεν μπορούσαν να απαλύνουν τον πόνο των συγγενών των θυμάτων.

Το στάδιο, απ’ το 1992 κι έπειτα, βρίσκεται υπό συνεχή επίβλεψη και ανακατασκευή.

Η τραγωδία της νύχτας της 5ης Μαΐου 1992, έμεινε γνωστή ως η καταστροφή του Φουριανί, από το όνομα της περιοχής όπου βρισκόταν το γήπεδο, στην Κορσική.

olaballa.gr