Η πράσινη φανέλα με το «9»

Η ζωή του Κριστόφ Βαζέχα, του κορυφαίου σκόρερ του Παναθηναϊκού

Ήταν πρώτη Ιουνίου του 2005 όταν ο Κριστόφ Βαζέχα, έχοντας ήδη σταματήσει από την ενεργό δράση περίπου έναν χρόνο, έπαιξε ένα ακόμα ματς. Αυτή τη φορά φιλικό μεταξύ της πρώτης του ομάδας,
Ρουχ Χορζόφ και της ομάδας που αγάπησε και αγαπήθηκε, τον Παναθηναϊκό. Ο Πολωνός άσος αγωνίστηκε από ένα ημίχρονο για την κάθε ομάδα. Με αφορμή αυτό, το sportit.gr θυμάται την ζωή και την πορεία του κορυφαίου ξένου σκόρερ του ελληνικού πρωταθλήματος.

Τετάρτη 29 Απριλίου 1998 και ο Παναθηναϊκος αγωνίζεται κόντρα στον Πανιώνιο στο πλαίσιο του τελικού Κυπέλλου Ελλάδος. Ένας τελικός, που μένει στην ιστορία, όχι μόνο για το αποτέλεσμά του αλλά και γιατί ήταν παρών έπειτα από πολλά χρόνια ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Ο Παναθηναϊκός έχασε και ο κόσμος του αποδοκιμάζει τόσο έντονα που ο Κριστόφ Βαζέχα αγνοεί τον Κωστή Στεφανόπουλο που κάνει την απονομή και αρχίζει να βρίζει τους οπαδούς απειλώντας να τους πετάξει το μετάλλιό του.

Αυτή ήταν η μοναδική κακή στιγμή του Πολωνού στην πολύχρονη πορεία του στα ελληνικά γήπεδα. Η πρώτη και η τελευταία που έχασε την ψυχραιμία του. Όμως, ο κόσμος είχε βρίσει τον άνθρωπο που υπεραγαπά και που είναι το σύμβολό του, τη μητέρα του.

Ήταν μόλις δύο ετών όταν οι γονείς του Κριστόφ χώρισαν και η μητέρα του, Ελζμπιέτα, έμεινε μόνη να προσπαθεί να μεγαλώσει το παιδί της. Έκανε δύο δουλειές ώστε να τα καταφέρει. Το πρωί εργαζόταν σε εργοστάσιο και το απόγευμα σερβιτόρα σε εστιατόριο.

«Στο σπίτι είχαμε μόνον ένα δωμάτιο και μια μικρούλα κουζίνα. Εκεί ήταν ο κόσμος μου. Κι αυτός ο κόσμος έπνιγε τα όνειρά σου, ασφυκτιούσες. Πώς να χωρέσεις εκεί, πώς να μεγαλώσεις; Κι όμως χωρούσες! Ο πατέρας μου είχε φύγει, δεν τον ξανάδα, μόνο μια φορά, φευγαλέα, από απόσταση. Δεν έμαθα ποτέ, δεν θέλησε κι εκείνος. Τον έσβησα μέσα μου, όπως και τα βάσανά μου. Σκληρό, αλλά έτσι έπρεπε να γίνει. Η μάνα μου ήταν τα πάντα για εμένα και σ’ αυτήν τα χρωστάω όλα…», διηγείται ο Κριστόφ Βαζέχα.

Η Ελζμπιέτα μεγάλωσε το μοναχοπαίδι της προσπαθώντας να μην του λείψει κάτι και προτρέποντάς τον να γίνει μηχανικός εργοστασίου. Κάτι που ο Πολωνός άσος φρόντισε να σπουδάσει και να πάρει πτυχίο για αυτό.

Όμως, δεν χρειάστηκε να ασχοληθεί πολύ με το επάγγελμα, καθώς παράλληλα είχε αρχίσει να κάνει τα πρώτα του βήματα στον χώρο του ποδοσφαίρου. Μόλις στα 17 του χρόνια, υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο, με χρήματα ονειρικά για αυτόν, ενώ κλήθηκε και στην Εθνική Ελπίδων.

Η δεύτερη γυναίκα που τον έχει σημαδέψει στη ζωή του, είναι η σύζυγός του, Γιολάντα, με την οποία έχει αποκτήσει και έναν γιο, τον Αρκάδιους. Οι δύο τους γεννήθηκαν στο ίδιο μαιευτήριο στο Κατοβίτσε στις 17 Νοεμβρίου 1964 με δύο ώρες διαφορά και πολλά κοινά ακόμα, κάτι που φαίνεται ιδιαίτερο στον ίδιο, «Απίστευτο, αλλά πραγματικά έτσι είναι. Γεννηθήκαμε ίδια μέρα, στο ίδιο μαιευτήριο, πήγαμε και στο ίδιο σχολείο. Χωρίσαμε για λίγο μετά από τέσσερα χρόνια, πήγαμε σε άλλο σχολείο στο Χορζόφ και εκεί για κάποιο διάστημα χωρίσαμε. Μέναμε στον ίδιο δρόμο όμως και κάποια στιγμή υπήρχε ένας χορός, δε θυμάμαι από πού, και πήγαμε μαζί. Κι έτσι σιγά-σιγά ξεκίνησε η κατάσταση, έτσι είναι όταν βρίσκεσαι σε… καλό δρόμο. Πρέπει να πω ότι μου βγήκε σε καλό».

Στα 25 του, ο Κριστόφ Βαζέχα αποφάσισε να φύγει από την Ρουχ Χορζόφ, έχοντας πάρει το πρωτάθλημα Πολωνίας το 1989 και όντας ο πρώτος σκόρερ της χρονιάς και να έρθει στον Παναθηναϊκό. Ο ελληνικός σύλλογος έκανε γρήγορα προσφορά στον άσο της Πολωνικής ομάδας, πιάνοντας εξαπίνης ομάδες της Πρέμιερ Λιγκ που ακουγόταν πως θα έκαναν πρόταση.

«Μου είπαν από την ομάδα ότι υπάρχει η πρόταση από τον Παναθηναϊκό και ότι έπρεπε να αποφασίσουμε σε μία μέρα. Είπα πάμε να το προχωρήσουμε. Κι έτσι έγιναν όλα πολύ γρήγορα, δεν είχα και πολύ χρόνο για να σκεφτώ γιατί κι εδώ ο κύριος Γιώργος Βαρδινογιάννης ήθελε όσο πιο γρήγορα να βρει κάποιον φορ. Εκείνη την εποχή ο Δημήτρης Σαραβάκος είχε πρόβλημα και δεν μπορούσε να παίξει και ο πρόεδρος έψαχνε να βρει κάποιον ποδοσφαιριστή που να καλύπτει αυτή τη θέση», θυμάται ο Πολωνός άσος.

Ήταν ξημερώματα της 11ης Δεκεμβρίου του 1989 όταν ο Βαζέχα ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα. Κανείς από την ΠΑΕ δεν πήγε στο αεροδρόμιο να υποδεχθεί τον άσημο παίκτη από την Πολωνία. Κι όταν αγωνίστηκε για πρώτη φορά στον Παναθηναϊκό φορώντας τη φανέλα με το νούμερο «7» καθώς ήταν τραυματίας ο Δημήτρης Σαραβάκος, στο ΟΑΚΑ κόντρα στην ΑΕΚ (0-0), ο κόσμος του «τριφυλλιού» δεν πείστηκε πως πρόκειται να κάνει τη διαφορά και κατηγορούσε τον Γιώργο Βαρδινογιάννη που δεν έβαλε πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη για κάποιον πιο ταλαντούχο.

Το επόμενο ματς ήταν το ντέρμπι στη Ριζούπολη κόντρα στον Απόλλωνα, όπου σκόραρε για πρώτη φορά κι έτσι ξεκίνησε η καριέρα του πιο δεινού σκόρερ του Παναθηναϊκού.

Ο «τρελός Πολωνός» που φόρεσε τη φανέλα με το νούμερο «9», διατηρούσε ατζέντα με όλα τα γκολ που έχει σκοράρει με τη φανέλα της Ρουχ Χορζόφ και του Παναθηναϊκού. Από όλα ο Βαζέχα ξεχωρίζει φυσικά το γκολ που σημείωσε στον ημιτελικό του Άμστερνταμ το 1996 κόντρα στον Άγιαξ. Εκείνο το «μαγικό» γκολ που όλος ο κόσμος του «τριφυλλιού» έχει να θυμάται.

Έφτασε στην ηλικία των 39 χρόνων και ενώ προσέφερε ακόμα βοήθεια την ομάδα του σκοράροντας. Το 2004 έκλεισε την καριέρα του έχοντας σημειώσει 244 γκολ και όντας ο δεύτερος σκόρερ του Ελληνικού Πρωταθλήματος όλων των εποχών, πίσω από τον αξεπέραστο Θωμά Μαύρο που έχει σημειώσει 260.

Ο Κριστόφ Βαζέχα ήταν αγαπητός στον κόσμο όχι μόνο για το ταλέντο του αλλά και για το ήθος του. Κατά πολλούς αδικήθηκε όλα αυτά τα χρόνια και δεν πήρε ποτέ όσα χρήματα άξιζε ένας τόσο σπουδαίος ποδοσφαιριστής. Όμως, ο Πολωνός άσος θεωρεί πως όσα του προσέφερε ο Παναθηναϊκός ήταν αρκετά και όνειρό του είναι μία μέρα να γίνει πρώτος προπονητής της ομάδας που έχει «δεθεί».

sportit.gr