64 χρόνια από τη θυσία του Ευαγόρα Παλληκαρίδη

Πολ Μάρινερ Ο επιθετικός ηγέτης της Ίπσουιτς

Paul Mariner
Ο Πολ Μάρινερ έμεινε στην ιστορία του ποδοσφαίρου ως ο επιθετικός ηγέτης της Ίπσουιτς που πρωταγωνίστησε στα γήπεδα της Αγγλίας και της Ευρώπης στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές εκείνης του ’80!


Παίκτης δυναμικός, με άρτια τεχνική και όμορφη ντρίμπλα, ήταν επικίνδυνος και στον αέρα, κι ακόμη σε κάθε ματς έδινε αμέτρητες «μάχες» με τους αντιπάλους αμυντικούς. Πανηγύρισε, δε, με τους «μπλε» το Κύπελλο Αγγλίας το 1978 (1-0 στον τελικό την Άρσεναλ) και το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ το 1981 (3-0 και 2-4 τα σκορ με Άλκμααρ στον διπλό τελικό), σε ένα διάστημα όπου ο ίδιος ήταν πράγματι σε μεγάλη φόρμα.

Σήμερα, ο Άγγλος άσος συνεχίζει να προσφέρει στο ποδόσφαιρο από το πόστο του προπονητή. Αυτή τη στιγμή, πάντως, δεν εργάζεται σε κάποια ομάδα, αλλά σχολιάζει τα τεκταινόμενα στον χώρο του φούμπολ για διάφορα Μέσα. Στο παρελθόν κοουτσάρισε τις Πλίμουθ (Αγγλ.) και Τορόντο FC (σ.σ. χρημάτισε και διευθυντής ανάπτυξης ποδοσφαιριστών στη δεύτερη), ενώ διετέλεσε βοηθός προπονητή στις αμερικανικές Νιου Ίνγκλαντ Ρεβολούσιον και Χάρβαρντ Κρίμσον.

Ο Πολ Μάρινερ έκανε τα πρώτα του βήματα ως παίκτης στην ερασιτεχνική Τσόρλεϊ. Το 1973 μεταπήδησε στην Πλίμουθ, στην ενδεκάδα της οποίας έγινε γρήγορα απαραίτητος. Το 1975 χάρηκε με τους «Προσκυνητές» την άνοδο στη Β’ κατηγορία, και ανακηρύχθηκε δις πολυτιμότερος ποδοσφαιριστής τους (1975, 1976) – το 1976, κι αφού είχε καταγράψει 135 συμμετοχές και 56 γκολ με τα χρώματά τους, ο τότε προπονητής της Ίπσουιτς, Μπόμπι Ρόμπσον, που παρακολουθούσε την πορεία του έχοντας μείνει εντυπωσιασμένος, τον έπεισε να υπογράψει στην ομάδα του (αντί του ποσού των 220 χιλ. λιρών).

Ο γεννημένος στο Μπόλτον στις 22 Μαΐου του 1953 επιθετικός δεν δυσκολεύθηκε να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις και να πάρει φανέλα βασικού. Ανήκε στο σωματείο της νοτιοδυτικής Αγγλίας για μία οκταετία: σε αυτό το διάστημα χρησιμοποιήθηκε σε 260 αναμετρήσεις, σημείωσε 96 τέρματα, και κέρδισε, εκτός από τα δύο τροπαια που αναφέραμε παραπάνω, δύο φορές την 2η θέση στην Α’ κατηγορία (1981, 1982) καθώς και το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη των «Tractor Boys» για τη σεζόν 1982/83. Συν τοις άλλοις, μόλις έξι μήνες μετά την έλευσή του στην Ίπσουιτς κλήθηκε και έπαιξε για πρώτη φορά στην εθνική Αγγλίας, αποτελώντας μάλιστα εκλεκτό στέλεχός της για τα επόμενα οκτώ έτη.

Όταν ο κύκλος του στο «Πόρτμαν Ρόουντ» έκλεισε, επέλεξε να μετακινηθεί στην Άρσεναλ. Έμεινε σχεδόν δύο περιόδους στους «κανονιέρηδες», όμως δεν φάνηκε πολύ (μόλις 17 γκολ σε 80 παιχνίδια) καθώς ταλαιπωρήθηκε από κάποιους τραυματισμούς, ενώ είχε πια «πατήσει» τα τριάντα.

Ακολούθως ήταν για δύο χρόνους μέλος της Πόρτσμουθ (56 ματς/εννέα τέρματα) και έπειτα αγωνίστηκε στις Γουόλογκονγκ Σίτι (Αυστραλίας), Όλμπανι Κάπιταλς (ΗΠΑ), Νάξαρ Λάιονς (Μάλτας) και Σαν Φρανσίσκο Μπέι (ΗΠΑ) – κρέμασε τα παπούτσια του το 1993.

Εξάλλου, ο Πολ Μάρινερ χρίσθηκε 35 φορές διεθνής και σκόραρε 13 γκολ. Έλαβε μέρος στο Euro 1980 και στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982.


balleto.gr

Σχόλια