Βράδυ Τετάρτης 17 Μαΐου, στο «Απόστολος Νικολαΐδης». Λίγο μετά τις 10 μ.μ. κι αφού είχε περάσει αρκετή ώρα μετά την είσοδο του Γιώργου
Κομίνη και των βοηθών του στα αποδυτήρια, οι παίκτες των δύο ομάδων παρέμειναν στα δικά τους αποδυτήρια, περιμένοντας το αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων για να δουν αν θα συνεχιζόταν το ματς.
Κάποια στιγμή ο Λουκ Στιλ και ο Νίκλας Χουλτ, βγήκαν απ’ τη μικρή είσοδο της πίσω πλευράς των «πράσινων» αποδυτηρίων που βρίσκεται δίπλα στην αίθουσα Τύπου και ανέβηκαν στη σιδερένια ράμπα, για να «αφουγκραστούν» το κλίμα που επικρατούσε εκείνη την ώρα στο γήπεδο. Στην παρέα τους προστέθηκε κα ο Ρόμπιν Λουντ, ο οποίος είχε αφήσει τη θέση του στα VIP και πήγε με πολιτικά δίπλα στα αποδυτήρια της ομάδας του. Αφού ο Στιλ έκανε ένα μικρό εγγλέζικο χιούμορ, με την ατάκα «…οκέι, ακόμη κερδίζουμε 1-0», ακολούθησε ένας συγκλονιστικός διάλογος ανάμεσα στους Στιλ και Χουλτ.
ΧΟΥΛΤ: «Τι θα γίνει τελικά; Θα αρχίσει το παιχνίδι;»
ΣΤΙΛ: «Δεν το βλέπω. Δεν νομίζω να το αρχίσει ξανά…».
ΧΟΥΛΤ: «Μα είναι δυνατόν; Για ένα αντικείμενο; Ο Λούκας δέχθηκε ένα πράγμα που έσκασε μπροστά στο πρόσωπό του στην Τούμπα και δεν έγινε τίποτα. Τίποτα. Δεν έγινε καμία διακοπή στο ματς. Δεν μπήκε κανείς στα αποδυτήρια. Δεν σηκωθήκαμε καν να φύγουμε. Δεν τιμωρήθηκαν καν ούτε με πρόστιμο. Δεν μπορούσε να κάνει και ο Λούκας ότι… ζαλίζεται και δεν μπορεί να συνεχίσει;».
ΣΤΙΛ: «Νικ, επειδή είσαι μόλις ένα χρόνο εδώ, να ξέρεις ένα πράγμα. Και μπορεί να στο πει και ο Ρόμπιν (σ.σ. Λουντ). Στην Ελλάδα όταν θες να είσαι δυνατός και σηκώνεσαι για να παίξεις ένα ματς, το πιο πιθανό είναι ότι στο τέλος θα τιμωρηθείς κιόλας. Όταν όμως πέφτεις κάτω στο γρασίδι, έχεις πολύ περισσότερες πιθανότητες για να πάρεις μία νίκη στο δικαστήριο…».
ΧΟΥΛΤ: «Τι να πω πια… Τι να πω… Τι άλλο θα συμβεί φέτος…».
Εκεί κάπου η κουβέντα τους ολοκληρώθηκε, με τους δύο «πράσινους» να μπαίνουν «μαγκωμένοι» στα αποδυτήρια, περιμένοντας την απόφαση του Κομίνη.
ΓΟΥΛ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου