Πίτερ Σίλτον: Το λιοντάρι των ρεκόρ

Υπήρξε ένας εξαιρετικός τερματοφύλακας, από τους καλύτερους στο κόσμο και από τους σπουδαιότερους στο παγκόσμιο ποδοσφαιρικό στερέωμα! Με σπάνια αθλητικά προσόντα, ευκίνητος και γρήγορος, με καλή αίσθηση του χώρου, διακρίθηκε για τα εκπληκτικά του ρεφλέξ και τις μοναδικές επεμβάσεις του, είτε στις δυο γωνίες χαμηλά είτε στα ψηλά. Έκανε σπουδαία καριέρα σε συλλογικό επίπεδο, όντας εξέχον μέλος της μεγάλης Νότιγχαμ Φόρεστ του Μπράιαν Κλάφ, ενώ έχει καταρρίψει πολλά και σημαντικά ρεκόρ στο αγγλικό ποδόσφαιρο, παίζοντας σε επαγγελματικό επίπεδο, σε ηλικία 48 ετών και αρκετών ημερών, όταν και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση!

Ο Άγγλος τερματοφύλακας Πίτερ Σίλτον (Peter Leslie Shilton), γεννήθηκε, στις 18 Σεπτεμβρίου του 1949, στο Λέστερ. Ξεκίνησε το ποδόσφαιρο από την ομάδα της γενέτειράς του, την Λέστερ και σε ηλικία 13 ετών, το 1963, τράβηξε τη προσοχή του μεγαλύτερου Άγγλου τερματοφύλακα Όλων των Εποχών, του Γκόρντον Μπανκς (Gordon Banks)! Ντεμπούτο έκανε το Μάιο του 1966, σ’ ένα παιχνίδι κόντρα στην Έβερτον και στις «αλεπούδες» αγωνίστηκε από το 1966 έως το 1974, κάνοντας 286 εμφανίσεις, πετυχαίνοντας μάλιστα και ένα γκολ, εναντίον της Σαουθάμπτον, τον Οκτώβριο του 1967, στο ‘’Δη Ντελ’’, σε μια νίκη 5-1 για τη Λέστερ. Ήταν τόσο εξαιρετικός, ώστε η Λέστερ έδωσε μεταγραφή στον Μπανκς, για τη Στόουκ, το 1967, όντας Παγκόσμιος Πρωταθλητής! Κατέκτησε μαζί της το Πρωτάθλημα της Τσάμπιονσιπ (η δεύτερη κατηγορία στην Αγγλία), αυτό της περιόδου 1970/71 και το Τσάριτι Σιλντ του 1971.

Υπήρξε ο διάδοχος του τεράστιου Γκόρντον Μπανκς, τόσο στη Λέστερ, όσο και στη Στόουκ,
αλλά και στην εθνική Αγγλίας

Επόμενος σταθμός της καριέρας του, ήταν η Στόουκ Σίτι, με μεταγραφή που κόστισε £ 375.000 στερλίνες, ποσό ρεκόρ για τερματοφύλακα, στην οποία αγωνίστηκε από το 1974 έως το 1977, έχοντας 110 συμμετοχές. Ακολούθησε η μεγάλη Νότιγχαμ Φόρεστ, όντας προσωπική επιλογή του του εμβληματικού Μπράιαν Κλαφ (Brian Clough), ο οποίος δαπάνησε £ 250.000 στερλίνες, φέρνοντάς τον στο ‘’Σίτι Γκράουντ’’ από το 1977 έως το 1982, κάνοντας 202 συμμετοχές. Ήταν σαφώς η πιο σημαντική περίοδος στην καριέρα του, κατά τη διάρκεια της οποίας κατέκτησε το πρωτάθλημα της Τσάμπιονσιπ, αυτό της περιόδου 1976/77, το πρωτάθλημα Αγγλίας, την αμέσως επόμενη περίοδο 1977/78, το Τσάριτι Σιλντ του 1978 (5-0 την Ίπσουιτς, το αγγλικό Λιγκ Καπ το 1979 (3-2 τη Σαουθάμπτον), καθώς επίσης 2 συνεχόμενα Κύπελλα Πρωταθλητριών Ευρώπης, αυτά του 1979 και του 1980, όντας η μοναδική ομάδα στο ποδοσφαιρικό στερέωμα που έχει περισσότερους διεθνείς διασυλλογικούς τίτλους απ’ ότι εθνικούς (!!!) και το ευρωπαϊκό Super Cup του 1979, εναντίον της Μπαρσελόνα με 1-0 εντός και 1-1 εκτός.

Με τον Μπράιαν Κλαφ, στις μέρες του στη Νότιγχαμ

Το 1978 αναδείχθηκε κορυφαίος παίκτης της χρονιάς από τη Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας. Ακολούθησαν στη συνέχεια οι Σαουθάμπτον, από το 1982 έως το 1987, έχοντας 188 συμμετοχές, η Ντέρμπι Κάουντι από το 1987 έως το 1992 με 175 συμμετοχές, η Πλίμουθ, από το 1992 έως το 1995 με 34 συμμετοχές, η Γουίμπλεντον, στο τέλος της περιόδου 1994/95, η Μπόλτον, στην αρχή της περιόδου 1995/96 και 1 συμμετοχή, η Κόβεντρι για την περίοδο 1995/96, ως παίχτης-προπονητής, η Γουέστ Χαμ στο τέλος της περιόδου 1995/96 και η Λέιτον Όριεντ, για την περίοδο 1996/97 και 9 συμμετοχές, στην οποία και έκλεισε την πολυετή καριέρα του σε ηλικία 48 ετών!

Υπήρξε αναμφίβολα ένας εξαιρετικός τερματοφύλακας, που διέθετε εκπληκτικά ρεφλέξ και μοναδικές επεμβάσεις, είτε στις δυο γωνίες χαμηλά, είτε στα ψηλά. Τερματοφύλακας από τους καλύτερους στο κόσμο, ευκίνητος και γρήγορος, με σπάνια αθλητικά προσόντα και καλή αίσθηση του χώρου. Άργησε πολύ να συμμετάσχει σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου, καθώς έφτασε στα 32 για να πραγματοποιήσει την πρώτη του συμμετοχή, που όμως δεν ήταν η τελευταία.

Ντεμπούτο με την Εθνική Αγγλίας έκανε στα 29 του χρόνια (!) σε μια νίκη 3-1 επί της Ανατολικής Γερμανίας, τον Νοέμβριο του 1970, φτάνοντας τις 125 έως το 1990 και είναι πρώτος σε συμμετοχές στην Εθνική ομάδα της Αγγλίας! Πήρε μέρος σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα, αυτά του 1982, του 1986 και του 1990, κάνοντας 17 εμφανίσεις σε ματς Τελικής Φάσης! Μαζί με τον Γάλλο τερματοφύλακα Φαμπιάν Μπαρτέζ (Fabien Barthez), κατέχει το ρεκόρ των 10 αγώνων χωρίς να δεχτεί γκολ σε τελική φάση της υπέρτατης ποδοσφαιρικής διοργάνωσης του πλανήτη! Ωστόσο, υπάρχουν και αναμνήσεις από την Εθνική που τον πληγώνουν, όπως το περιβόητο ματς με την Αργεντινή για τα προημιτελικά, στο Mundial του 1986 στο Μέξικο.

Η στιγμή που ο Ντιέγκο Μαραντόνα (Diego Maradona) πηδάει πιο ψηλά από αυτόν και με το χέρι πετυχαίνει το γκολ, στοιχειώνει ακόμα τον Σίλτον! Παρά τις διαμαρτυρίες ολόκληρης της αγγλικής ομάδας, ο Τυνήσιος διαιτητής Αλί Μπιν Νάσερ (Ali Bin Nasser) κατακύρωσε το γκολ και ο Μαραντόνα λίγο αργότερα αναφέρθηκε στο «Χέρι του Θεού»! «Έχουν περάσει πολλά χρόνια, όμως για μένα ο Μαραντόνα, παραμένει κλέφτης. Κατά τη γνώμη μου ο Πίτερ Σίλτον θα έπρεπε να έκανε καλύτερη έξοδο και να του έπαιρνε το κεφάλι σε εκείνη τη φάση για να μη σκοράρει», έγραψε χαρακτηριστικά ο Πίτερ Ριντ (Peter Reid), ένας από τους Άγγλους διεθνείς που έπεσαν «θύματα» της καπατσοσύνης του "Pibe D’ Oro"! Ο Ριντ, όμως, αργότερα, σε μια εκπομπή φίλησε το χέρι του Μαραντόνα (!!!), πράξη που προκάλεσε σάλο στην Αγγλία!

 

Το περίφημο "Χέρι του Θεού" ...

Μάλιστα ο αφιονισμένος εκείνη την ημέρα Ντιέγκο, πέτυχε ένα καταπληκτικό 2^ο γκολ, ίσως το καλύτερο όλων των εποχών, όταν περνάει όλους τους αντιπάλους του και μαζί και τον Σίλτον, πριν στείλει τη μπάλα στα αγγλικά δίχτυα. Για τους Αργεντίνους, αυτή ήταν η απάντηση στους Άγγλους για την ήττα στον πόλεμο των Φόκλαντς, 4 χρόνια νωρίτερα. Και φυσικά, όπως όλοι οι τερματοφύλακες, έχει υποπέσει και σε γκάφες, δυο από τις οποίες έχουν μείνει στην ιστορία!

Το γκολ από τον Ντομάρσκι

Η πρώτη γκάφα του ήταν όταν η Αγγλία ήθελε τη νίκη στο Γουέμπλεϊ απέναντι στην Πολωνία για να σφραγίσει τη συμμετοχή της στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου που επρόκειτο να διεξαχθεί στη Δυτική Γερμανία, το 1974. Το ματς έγινε στις 17 Οκτωβρίου του 1973, σε μια βραδιά που ο 24χρονος τότε Peter Shilton στάθηκε μοιραίος καθώς δεν κατάφερε να σταματήσει το ασθενικό σουτ του Γιαν Ντομάρσκι (Jan Domarski) που σήμανε και τον αποκλεισμό της Αγγλίας. Στην αντίπερα όχθη, ο πολωνός γκολκίπερ, Γιαν Τομασέφσκι (Jan Tomaszewski), έκανε το παιχνίδι της ζωής του εκείνη την νύχτα, σταματώντας τους Άγγλους επιθετικούς! Ένα καυστικό σχόλιο της εποχής ήταν το … «Η διαφορά μας ήταν ότι εκείνοι είχαν τερματοφύλακα κι εμείς έναν κλόουν!.»

Η δευτερη γκάφα του έγινε στο παιχνίδι Ιταλία-Αγγλία για την 3^η θέση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990. Ήταν ο μικρός τελικός της διοργάνωσης με τις δύο ομάδες, μάλλον απογοητευμένες που δεν έπαιξαν για το τρόπαιο. Ωστόσο, μια 3^η θέση σε Παγκόσμιο Κύπελλο έχει πάντοτε τη σημασία της. Στο 71^ο λεπτό του αγώνα, ο 41χρονος τότε, Πίτερ Σίλτον, είχε την μπάλα στα πόδια του χωρίς να δέχεται πίεση, αλλά ώσπου να σκύψει για να την πιάσει, ο Ρομπέρτο Μπάτζο (Roberto Baggio) είχε έλθει από πίσω, χωρίς να έχει καταλάβει την παρουσία του και την είχε κλέψει. Στην εξέλιξη της φάσης ο ιταλός μαέστρος πέτυχε το 1-0. Ενα καυστικό σχόλιο της εποχής ήταν το … «Δυστυχή Σίλτον, δεν φταις εσύ. Φταίνε τα 41 χρόνια σου και τα άλατα στη μέση που δεν σε άφησαν να σκύψεις!».

Ο Πίτερ Σίλτον αποσύρθηκε, ουσιαστικά, όταν ήταν 46 ετών, το 1995, ωστόσο, συνέχισε να αγωνίζεται σποραδικά σε υψηλό επαγγελματικό επίπεδο για άλλα 2 χρόνια ακόμα! Αργότερα δήλωσε πως αισθανόταν ότι θα μπορούσε να συνεχίσει να αγωνίζεται περισσότερο. Έφτασε μεν τις 1000 εμφανίσεις, όμως δεν άντεξε για πολύ ακόμα, καθώς σταμάτησε στις 1005, αλλά έτσι και αλλιώς είναι ο Άγγλος ποδοσφαιριστής με τους περισσότερους αγώνες σε επαγγελματικό επίπεδο. Πιο πίσω του είναι ο Τόνι Φορντ (Tony Ford) με 931 αγώνες μέχρι το 2001 σε μικρομεσαίες ομάδες της πρώτης και της δεύτερης κατηγορίας. Κατέχει επίσης το ρεκόρ Όλων των Εποχών με τις περισσότερες ανταγωνιστικές εμφανίσεις στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο!

 

Πρωταθλητής Ευρώπης στη Μαδρίτη εναντίον του Αμβούργου το 1979. Εδώ με τον Τζον ΜακΓκόβερν

Το 2000, ο Διεθνής Οργανισμός Ιστορίας και Στατιστικής του Ποδοσφαίρου, τον κατέταξε μεταξύ των 10 Κορυφαίων γκολκίπερ του 20^ου Αιώνα! Στο Μουσείο της ‘’Madame Tussauds’’ (Μαντάμ Τισό) φιλοξενείται ένα κέρινο ομοίωμά του! Από το 2002, έχει εγκατασταθεί στο «Hall of Fame» του αγγλικού ποδοσφαίρου! Παντρεύτηκε την Sue το 1970 και το ζευγάρι έχει δύο γιους, τονMichael και τον Sam, o 2^ος επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, μέσος με καριέρα στη Πλίμουθ και τη Κόβεντρι. Τον Δεκέμβριο του 2011, ανακοινώθηκε ο χωρισμός του από τη σύζυγό του μετά από 40 χρόνια γάμου. Τον  Μάρτιο του 2015 παντρεύτηκε τη 2^η  σύζυγό του, την τραγουδίστρια της τζαζ Steph Haywood.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• ·         1963–1966: Leicester City Football Club

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1966–1974: Leicester City Football Club, 286 (1)
• ·         1974–1977: Stoke City Football Club, 110 (0)
• ·         1977–1982: Nottingham Forest Football Club, 202 (0)
• ·         1982–1987: Southampton Football Club, 188 (0)
• ·         1987–1992: Derby County Football Club, 175 (0)
• ·         1992–1995: Plymouth Argyle Football Club, 34 (0)
• ·         1995: Wimbledon Football Club, 0 (0)
• ·         1995: Bolton Wanderers Football Club, 1 (0)
• ·         1995/96: Coventry City Football Club, 0 (0)
• ·         1996: West Ham United Football Club, 0 (0)
• ·         1996/97: Leyton Orient Football Club, 9 (0)

Σύνολο καριέρας: 1005 (1)

 

Διεθνής

• ·         1968–1972: Εθνική Ελπίδων Αγγλίας, 13 (0)
• ·         1970–1990: Αγγλία, 125 (0)

Προπονητική καριέρα

• ·         1992–1995: Plymouth Argyle

Τίτλοι

Συλλογικοί

Με τη Leicester City

• ·         Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Αγγλίας: 1970/71
• ·         FA Charity Shield: 1971

Με τη Nottingham Forest

• ·         Πρωτάθλημα Αγγλίας: 1977/78 και επιλαχών 1978/79
• ·         Λιγκ Καπ Αγγλίας: 1978/79
• ·         FA Charity Shield: 1978
• ·         Κύπελλο Πρωταθλητριών: 2 (1978/79, 1979/80)
• ·         Ευρωπαϊκό  Super Cup: 1979

Με τη Southampton

• ·         Trofeo Ciudad de Vigo: 1983
• ·         Πρωτάθλημα Αγγλίας: επιλαχών 1983/84

Διεθνείς

Με την Αγγλία

• ·         Παγκόσμιο Κύπελλο:  4^η θέση το  1990
• ·         Rous Cup: 3 (1986, 1988, 1989) και φιναλίστ 2 (1985, 1987)

Προσωπικές Διακρίσεις

• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας: 10 (1974/75, 1977/78, 1978/79, 1979/80, 1980/81, 1981/82, 1982/83, 1983/84, 1984/85, 1985/86)
• ·         Παίκτης της Χρονιάς από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας:  1977/78
• ·         Παίκτης της Χρονιάς  για τηNottingham Forest: 1981/82
• ·         Παίκτης της Χρονιάς  για τηSouthampton:  2 (1984/85, 1985/86)
• ·         Μέλος του Hall of Fame του αγγλικού ποδοσφαίρου: 2002

ΠΗΓΕΣ: evrytanika.gr - tovima.gr