64 χρόνια από τη θυσία του Ευαγόρα Παλληκαρίδη

Αναρτήθηκε από την
0

Ο Βραζιλιάνος τερματοφύλακας Κλαούντιο Αντρέ Μέργκεν Ταφφαρέλ

Αναρτήθηκε από την
  • Πλήρες όνομα:  Αντρέ Κλαούντιο Ταφαρέλ (Cláudio André Mergen Taffarel
  •  Γεννήθηκε στις 8 Μαίουτ του 1966
  • Καταγωγή Σάντα Ρόζα(500κμ απο το Πόρτο Αλέγκρε)
  • Ύψος 183 εκατοστά
Αποτέλεσε τον καλύτερο τερματοφύλακα της Εθνικής Βραζιλίας, επιδεικνύοντας σπουδαίες παραστάσεις και εξαιρετικές εμφανίσεις και σε συλλογικό επίπεδο. Ευκίνητος και γρήγορος, είχε σπάνια αθλητικά προσόντα, εντυπωσιακά  αντανακλαστικά, μοναδική αίσθηση του χώρου, ενώ ήταν εξπέρ στις αποκρούσεις πέναλτι. , τις μοναδικές αποκρούσεις του, αλλά και τις ανεπανάληπτες εκτινάξεις που επιχειρούσε!!!
Αποτελούσε εγγύηση για τις ομάδες στις οποίες αγωνίστηκε, αλλά και την εθνική Βραζιλίας και υπήρξε από τους καλύτερους τερματοφύλακες της υφηλίου και ο κορυφαίος της χώρας του.
Μεγάλη υπόθεση για ένα αμυντικό να έχει πίσω του τη σιγουριά του Κλαούντιο Ταφφαρέλ.
Αγωνίστηκε 11 χρόνια με την εθνική Βραζιλίας και είχε στο σύνολο 114 συμμετοχές.
Η ιστορία του

Μικρός αγαπούσε πολύ το βόλεϊ και έπαιζε με τους φίλους του στις γειτονιές της Σάντα Ρόζα, αλλά σε ηλικία  11ετών  έκανε τα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο. Το παράξενο ήταν ότι έπαιζε αγώνες με την Κρισιουμάλ, που είχε 2 ομάδες και αγωνιζόταν στη μία ως επιθετικός και στην άλλη ως τερματοφύλακας!!
Δοκιμάστηκε στην Ιντερνασιονάλ και όταν του ανακοίνωσαν ότι θα τον αποκτήσουν, πίσω στη Σάντα Ρόζα του επιφύλαξαν υποδοχή ήρωα.
Μεγάλη βοήθεια και στήριξη σε όλη την πορεία του και ιδιαίτερα κατά την αρχή της είχε από την μητέρα του, , σε αντίθεση με τον πατέρα του που δεν πίστευε πως μπορέσει να πετύχει στο χώρο του ποδοσφαίρου.
  • 1990: μετά από 50 συμμετοχές και 5 σεζόν στην Ιντερνασιονάλ έκανε το μεγάλο άλμα και πήγε στην Ιταλική Πάρμα((74 συμμετοχές).
Τα τρία χρόνια που έμεινε στην Πάρμα δοξάστικε και στο παλμαρέ του έγραψε σημαντικές επιτυχίες(1 Κύπελλο Ιταλίας το 1992,  ,  1 Κύπελλο Ουέφα το 1993), .
  • 1994:μετά  από μονοετές πέρασμα  από την Ρετζιάνα  γύρισε στην πατρίδα του για χάρη της Ατλέτικο Μινέιρο. Στα 4 χρόνια παρουσίας του έχει 73 εμφανίσεις και κατέκτησε 1 (τοπικό) πρωτάθλημα (95) με την επωνυμία Μίνας Γκέρες, στο οποίο κυριαρχεί η ίδια μαζί με την Κρουζέιρο και 1 κύπελλο Ν.Αμερικής (κύπελλο Κυπελλούχων στην Ευρώπη) το 1997 με την επωνυμία Κονμεμπόλ.
  • 1998:επόμενο του σταθμός  η Τουρκική Γαλατασαράι, στην οποία έζησε μεγάλες στιγμές, για αυτό ακόμα και σήμερα δηλώνει πως θεωρεί τη γείτονα χώρα και την δημοφιλή ομάδα ως τη 2η πατρίδα του. Με την Γαλατά κατέκτησε τα πάντα: 2 πρωταθλήματα (99, 2000), 2 κύπελλο Τουρκίας: το 1999: 0-0 και 2-0 την μισητή Μπεσίκτας και το 2000: με 5-3 επί της Αντάλιασπορ. Επίσης κατέκτησε και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ (2000) επικρατώντας της πολυδιαφημισμένης Ρεάλ Μαδρίτης με 2-1, αλλά η μεγαλύτερη επιτυχία του στην 3χρονη παρουσία του στη «Γαλατά» ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Ουέφα το 2000, επικρατώντας στα πέναλτι 4-1 (κ.δ. 0-0) της Αγγλικής Άρσεναλ . Μάλιστα, ο ίδιος ανακηρύχθηκε καλύτερος παίχτης του τελικού, κρατώντας όρθια την ομάδα του, όταν αυτή αναγκάστηκε να συνεχίσει με 10 παίκτες, μετά την αποβολή του Γκεόργκι Χάτζι στο 93’, ενώ επίσης απέκρουσε, στη διαδικασία των πέναλτι, τα χτυπήματα των Σούκερ και Βιεϊρά.
  • 2001-03: , έκλεισε την καριέρα του( 323 επίσημα ματς) στην ομάδα που αγάπησε και κατέκτησε τους πρώτους τίτλους του, την Πάρμα.Στα  37 του κατέκτησε 1 ακόμα Κύπελλο Ιταλίας το 2002, όπου αν και έχασε το πρώτο ματς στη έδρα της Γιουβέντους με 1-2, κατέκτησε το τρόπαιο στο Ταρντίνι με γκολ του συμπατριώτη του Ζούνιορ, μόλις στο 3!! 
 2003 (26/9): ο Βραζιλιάνος ανακοίνωσε την αποχώρησή του την ενεργό δράση, απορρίπτοντας της Έμπολι, λέγοντας: «Δεν επιθυμώ να συνεχίσω. Η απόφασή μου να αποχωρήσω είναι οριστική. Αυτό το κάνω πάνω απ όλα για τα παιδιά μου. Θα ήθελα, πάντως, να μείνω στην Πάρμα και ν ανοίξω ένα εστιατόριο».
Το παράξενο είναι οτι ενώ στην αρχή είχε δεχθεί την πρόταση της Εμπολι ενώ πήγαινε να υπογράψει το συμβόλαιο του είχε ατύχημα με το αυτοκίνητο του!!
Αυτό το ατύχημα αποτέλεσε σύμφωνα με τον Τάφαρελ σημάδι απο το θεό  και αποφάσισε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση!!!
Αξίζει να σημειωθεί οτι άμα δεν ασχολιόταν με το ποδόσφαιρο θα καταταγ'οταν στο στρατό όπως τα υπόλοιπα έξι αδέρφια του!!
Ταφφαρέλ: ο καλύτερος πορτιέρο στην ιστορία της «σελεσάο»

Στην Εθνική Βραζιλίας αγωνίστηκε από το 1987-1998(114 συμμετοχές και δέχθηκε 69!!γκολ) 
  • Κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988 στη Σεούλ, χάνοντας στο τελικό από την ΕΣΣΔ (1-2).
  •    Κατάκτηση το Παγκοσμίο Κυπέλλου του 1994 στις ΗΠΑ, επικρατώντας στα πέναλτι της Ιταλίας με 3-2. Αποδεικνύοντας ότι είναι σπεσιαλίστας στις αποκρούσεις πέναλτι, εξουδετέρωσε το χτύπημα του Μασσάρο, ενώ μοιραίοι για τους «τιφόζι» ήταν οι Μπαρέζι και Ρ. Μπάτζιο, που έστειλαν με ολόιδιο τρόπο την μπάλα άουτ στο 1ο και το τελευταίο πέναλτι αντίστοιχα.
Μετά το Μουντιάλ του 1994, επειδή ένας κανονισμός στην Ιταλία δεν επέτρεπε σε κάθε ομάδα πάνω απο 3 παίκτες ξένους ο Τάφφαρελ που πιστεύει πάρα πολύ στον Θεό αγωνίστηκε σε μια ομάδα της εκκλησίας την Σαν Προσπέρο για λίγα παιχνίδια!!!
Στην ομάδα αυτή άλλαξε θέση πέρασε στην επίθεση και σημείωσε πολλά γκολ!!
  •  Στο Μουντιάλ του 1998, έφθασε μέχρι τον τελικό του Σταν ντε Φρανς, αλλά αποκλείστηκε από την οικοδέσποινα Γαλλία με 3-0. Στον ημιτελικό με την Ολλανδία, το ματς οδηγήθηκε στα πέναλτι μετά το 1-1 στην κανονική διάρκεια (Ρονάλντο-Κλάιφερτ) και εκεί ο Ταφφαρέλ πιστοποίησε τη μεγάλη του κλάση αποκρούοντας τις εκτελέσεις των Κοκού και Ρ. Ντε Μπουρ.

Με τους σελεσέα κατέκτησε και 2 Κόπα Αμέρικα: το 1989: 1-0 την Ουρουγουάη στο αχανές Μαρακανά και το 1997: 3-1 την διοργανώτρια Βολιβία.
Στην συνέχεια της πορείας του μετά την απόσυρση απο την ενεργό δράση

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου