Νέστορ Ρόσι «Eλ Eμπεραδόρ»,

Ο Αργεντίνος αμυντικός, αλλά και κεντρικός μέσος Νέστορ Ρόσι (Néstor Raúl «Pipo» Rossi), γεννήθηκε στις 10 Μαΐου του 1925, στο Παρκέ Πατρίσιος, μια γειτονιά του Μπουένος Άιρες. Ξεκίνησε την καριέρα του παίζοντας στη Ρίβερ Πλέιτ, από το 1945 μέχρι το 1949 και από το 1955 μέχρι το 1958, κατακτώντας 5 πρωταθλήματα Αργεντινής. Ένας από τους Μεγαλύτερους Ποδοσφαιριστές της χώρας, που ήξερε να κατευθύνει με επιτυχία το παιχνίδι όλης της ομάδας. Τον ονόμαζαν «Eλ Eμπεραδόρ», δηλαδή αυτοκράτορα, εξ αιτίας του αρχοντικού στυλ που είχε στο παιχνίδι του. Το 1949 πήγε στη Κολομβία και έπαιξε για τη Μιγιονάριος, απολαμβάνοντας τρομερής δημοτικότητας και τελείωσε τη καριέρα του στη Χουρακάν, στη πατρίδα του, το 1961. Ιδιαίτερα εριστικός και δύστροπος ως χαρακτήρας, δημιουργούσε διαρκώς προβλήματα με τους διαιτητές. Γι’ αυτό και το παρατσούκλι του «La Voz» (Η Φωνή)! Ήταν μέλος της εθνικής ομάδας της Αργεντινής, με την οποία πήρε μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958, κάνοντας για αυτήν 26 διεθνείς εμφανίσεις. Έπειτα από την απόσυρσή του από τα γήπεδα, έγινε προπονητής με πιο γνωστές περιόδους στην ισπανική Γρανάδα και το 1965 στην Μπόκα Τζούνιορς, κατακτώντας το πρωτάθλημα Αργεντινής εκείνης της χρονιάς.

Ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα το 1945 με τη Ρίβερ Πέιτ, κάνοντας ντεμπούτο, στις 24 Ιουνίου του 1945, εναντίον της Ράσινγκ, στην Αβεγιανέδα, στη νίκη με 2-0 και κέρδισε τα πρωταθλήματα του 1945 και του 1947. Ήταν μέλος της περίφημης La Maquina (Η Μηχανή), μιας από τις πιο Σημαντικές Ομάδες Όλων των Εποχών (1942-1947), συμπαίκτης με τους διάσημους Χουάν Κάρλος Μουνιόθ (Juan Carlos Muñoz), Χοσέ Μανουέλ Μορένο (José Manuel Moreno), Αντόλφο Πεντερνέρα (Adolfo Pedernera), Άνχελ Λαμπρούνα (Ángel Labruna) και Φέλιξ Λουστάου (Félix Loustau). Την ίδια χρονιά με τον Ρόσι, ξεκίνησε με την Ρίβερ και ο Αλφρέντο Ντι Στέφανο (Alfredo Di Stéfano).

Τον Ιούνιο του 1949, μεταγράφηκε στην κολομβιανή Μιλιονάριος, εξαιτίας μιας μεγάλης απεργίας των ποδοσφαιριστών στην Αργεντική. Μαζί του αγωνίστηκαν εκεί ο Πεντερνέρα και ο Ντι Στέφανο, με τον οποίο ο Ρόσι διατήρησε ισοβίως μια στενή φιλία και άλλαξαν ολοκληρωτικά τον σύλλογο. Η ομάδα, έχοντας 8 παίκτες διαφόρων εθνικοτήτων, έγινε σύντομα το «Balet Azul» (Το Μπλε Μπαλέτο) και εδραιώθηκε ως η Καλύτερη Ομάδα στη Νότια Αμερική. Θεωρείται μια από τις Καλύτερες Ομάδες της εποχής της και ως η Καλύτερη στην ιστορία της!

Επικεφαλής της Λεγεώνας των Ξένων, ο Νέστορ Ρόσι, με την επιβλητική παρουσία του, την τεράστια σωματική δύναμη που τον διέκρινε, με το 1,85 μ. ύψος του και τα 83 κιλά του, στο κέντρο του γηπέδου, φωνάζοντας συνεχώς, δίνοντας εντολές και κατευθύνοντας κάθε επίθεση και οργανώνοντας την άμυνα της ομάδας, απέκτησε φίλους και εχθρούς μέσα στον αγωνιστικό χώρο! Το κοινό απολάμβανε τις -κυριολεκτικά- πολεμικές του ενέργειες, ενώ άλλοι τον μισούσαν και έδειχναν ασέβεια στην ηγεσία του! Η δημοτικότητά του έφτασε στο σημείο να προσληφθεί από ένα φημισμένο κατάστημα ανδρικών ρούχων, με μισθό, εκατό πέσος την μέρα, όταν στη κολομβιανή πρωτεύουσα των αρχών της δεκαετίας του 1950, ένα δολάριο αντιστοιχούσε σε 2,50 πέσος Κολομβίας.

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Κολομβία, κέρδισε περισσότερα χρήματα από οποιαδήποτε άλλη φορά στην καριέρα του. Σε μια θρυλική περιοδεία στην Ευρώπη, στις αρχές του 1952, όταν πέτυχαν μια ιστορική νίκη επί της Ρεάλ Μαδρίτης με 4-2 στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου, δέχτηκε δελεαστικές προσφορές από την «Βασίλισσα» και άλλες ιταλικές ομάδες, αλλά προτίμησε να ζήσει στη Μπογκοτά, στην οποία έμεινε για 5 χρόνια, μέχρι το Νοέμβριο του 1954. Αναδείχθηκε πρωταθλητής το 1949, επιλαχών το 1950, για να κατακτήσει τρεις συνεχόμενους τίτλους το 1951, 1952 και 1953 και το Κύπελλο Κολομβίας, το 1953. Το 1955, επέστρεψε στην Ρίβερ και έπαιξε εκεί μέχρι το 1958. Κατά την περίοδο αυτή, κέρδισε τρεις φορές το πρωτάθλημα Αργεντινής. Συνολικά, αγωνίστηκε σε 155 αγώνες των «εκατομμυριούχων», πετυχαίνοντας 7 τέρματα και κατέκτησε 5 πρωταθλήματα Αργεντινής. Από το 1959 έως το 1961, αγωνίστηκε με την Χουρακάν, σε 54 αγώνες της ως παίκτης-προπονητής, με τα χρώματα της οποίας αποσύρθηκε και από το ποδόσφαιρο.

Έκανε το ντεμπούτο του στην εθνική ομάδα της Αργεντινής, σε ένα φιλικό αγώνα στις 2 Μαρτίου του 1947 στο Μονουμεντάλ του Μπουένος Άιρες εναντίον της Ουρουγουάης. Συμμετείχε σε 26 αγώνες με την εθνική ομάδα της Αργεντινής, κατακτώντας τα Κόπα Αμέρικα του 1947 και του 1957. Συμμετείχε επίσης στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1958 στη Σουηδία.

Όταν αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο, συνέχισε ως προπονητής στην Χουρακάν. Τη σεζόν 1961/62 ήταν στη Ρίβερ, είχε μια σύντομη περίοδο ως προπονητής της εθνικής ομάδας της Αργεντινής το 1962. Διετέλεσε προπονητής στη Μπόκα το 1965, αντικαθιστώντας τον Αντόλφο Πεντερνέρα όταν αυτός τραυματίστηκε σοβαρά σε αυτοκινητιστικό ατύχημα, με την οποία κατέκτησε πρωτάθλημα, στη Ράσινγκ, στη Μιλιονάριος και στην ισπανική Γρανάδα, τη σεζόν 1969/70. Επέστρεψε στην Νότια Αμερική και οδήγησε τις Σέρο Πορτένιο, Ατλάντα και πάλι στη Ρίβερ το 1974, όταν και ήταν ο άνθρωπος που προώθησε τον Ντανιέλ Πασαρέλα (Daniel Passarella) στην πρώτη ομάδα. Ακολούθησαν η Έλτσε στην Ισπανία και πάλι η Ατλάντα και μετά η Ντεπορτίβο Κάλι στην Κολομβία. Στις 7 Οκτωβρίου του 1977, έκλεισε τον κύκλο του ως προπονητής της Φέρο Καρίλ Οέστε, λόγω τιμωρίας τριάμισι ετών από το Πειθαρχικό Συμβούλιο της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Αργεντινής,  για «επίθεση και βιαιοπραγία» στον διαιτητή, σ’ ένα παιχνίδι εναντίον της Χουρακάν. Ήταν τότε στα 52 του χρόνια!

Στις  30 Μαΐου του 1957, παντρεύτηκε την Fatima Akil, με την οποία απέκτησε 2 κόρες, την  Alejandra Pia και την Fabiola Paula. Η τελευταία, είναι η σύζυγος του Χόρχε Μπουρουτσάγα (Jorge Burruchaga), αστέρα της «αλμπιτσελέστε» και σκόρερ του νικητήριου γκολ στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1986.

Ο Νέστορ Ρόσι, πέθανε στις 13 Ιουνίου του 2007, στην ηλικία των 82 ετών, σε ένα νοσοκομείο στο Μπουένος Άιρες, μετά από μακρά ασθένεια.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1945–1949: Club Atlético River Plate, -Συνολικά 155 (7)
• ·         1949–1955: Millonarios Fútbol Club, 113 (6)
• ·         1955–1958: Club Atlético River Plate                       
• ·         1959–1961: Club Atlético Huracán, 54 (1)

Διεθνής

• ·         Αργεντινή, 26 (0)

Προπονητική καριέρα

• ·         1959–1961: Club Atlético Huracán
• ·         1961/62: Club Atlético River Plate
• ·         1962: Αργεντινή
• ·         1963/64: Racing Club de Avellaneda
• ·         1965/66: Club Atlético Boca Juniors
• ·         1967: CD Los Millonarios
• ·         1968: Club Atlético Huracán
• ·         1969/70: Granada Club de Fútbol
• ·         1972: Club Cerro Porteño
• ·         1973: Club Atlético Atlanta
• ·         1974: Club Atlético River Plate
• ·         1974/75: Elche Club de Fútbol
• ·         1979: Club Atlético All Boys
• ·         1980/81: Club Atlético Huracán
• ·         1982: Club Atlético Atlanta

Τίτλοι

Ως ποδοσφαιριστής

Συλλογικοί

Με την River Plate

• ·         Πρωτάθλημα Αργεντινής: 5 (1945, 1947, 1955, 1956, 1957)

Με την Millonarios

• ·         Πρωτάθλημα Κολομβίας: 4 (1949, 1951, 1952, 1953)
• ·         Κύπελλο Κολομβίας: 1953

 Διεθνείς

Με την Αργεντινή

• ·         Copa América: 2 (1947, 1957)

Ως προπονητής

Με την Boca Juniors

• ·         Πρωτάθλημα Αργεντινής: 1965

blessedfootball.blogspot.gr