Ρομπ Ρένσενμπρινκ: Ο Ακροβάτης

Ο Ολλανδός αριστερός ακραίος επιθετικός Ρομπ Ρένσενμπρινκ (Pieter Robert "Rob" Rensenbrink), γεννήθηκε στις 3 Ιουλίου του 1947, στο Άμστερνταμ. Βασικότατο μέλος της εκλεκτότερης –τεχνικά- ομάδας που πάτησε τα γήπεδα αυτού του πλανήτη, της «Βασίλισσας χωρίς Στέμμα» εθνικής Ολλανδίας της δεκαετίας του 1970, έφτασε σε 2 διαδοχικούς τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου, το 1974 και το 1978, τους έχασε και τους 2, αλλά στον δεύτερο, στο τελευταίο –κυριολεκτικά- λεπτό του αγώνα, μοίρασε υπογλώσσια έναν ολόκληρο λαό! Ένας δημιουργικός αριστερός εξτρέμ ή και σε ορισμένες περιπτώσεις κεντρικός επιθετικός, προικισμένος με αρκετό ταλέντο, διακρίθηκε για την αμίμητη ντρίμπλα του, την ταχύτητά του και την βελούδινη τεχνική του, που του χάρισε το παρατσούκλι «Het Slangenmens» (Ο Ακροβάτης)! Δεινός σκόρερ, έκανε μεγάλη καριέρα στο Βέλγιο, όπου έγινε ένας θρύλος παίζοντας για την μεγάλη Άντερλεχτ της δεκαετίας του 1970. Είναι ο Κορυφαίος Σκόρερ Όλων των Εποχών για το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, με 25 γκολ, ρεκόρ που θα μείνει δικό του για πάντα! Ένας ταλαντούχος ντριμπλέρ, ψυχρός εκτελεστής και εξαιρετικός πασαδόρος, έχασε μόνο 2 εκτελέσεις πέναλτι σ’ ολόκληρη την καριέρα του. Ήταν ο πρώτος νικητής του βραβείου “Onze d'Or” ως Καλύτερος Παίκτης στην Ευρώπη από το γαλλικό περιοδικό «Onze».

Γεννημένος στο Άμστερνταμ, ξεκίνησε την καριέρα του στη DWS, το 1965, σήμερα ένα ερασιτεχνικό σωματείο της ολλανδικής πρωτεύουσας, αλλά τότε από τις ισχυρότερους ολλανδικούς συλλόγους, πριν μετακομίσει στην βελγική Κλαμπ Μπριζ το 1969. Μετά από 2 σεζόν, από το 1971 έως και το 1980 έπαιξε στη μεγάλη Άντερλεχτ της δεκαετίας του 1970, εξελισσόμενος σε ένα Θρύλο, απολαμβάνοντας ίσως  τις μεγαλύτερες επιτυχίες του συλλόγου των Βρυξελλών! Συνολικά, κατέκτησε δύο φορές το πρωτάθλημα Βελγίου με την Άντερλεχτ, 5 φορές το βέλγικο Κύπελλο, τη μια με τη Μπρίζ και 2 φορές το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, το 1976 και το 1978, ενώ ήταν φιναλίστ το 1977! Στον τελικό του 1976, στη νίκη με  4-2 επί της Γουέστ Χαμ, σκόραρε δύο γκολ, το ένα από το σημείο του πέναλτι στο 42’ και το άλλο στο 73’, δημιουργώντας και το 4^ο, στο 88’ που πέτυχε ο Φρανσουά βαν ντερ Ελστ (Francois Van der Elst).

Ηττήθηκε στον τελικό του 1977 με 0-2 από το Αμβούργο και σκόραρε αλλά 2 γκολ στον τελικό του 1978, στο 13’ και στο 44’, στη νίκη με 4-0 επί της Αούστρια Βιέννης. Είναι ο Κορυφαίος Σκόρερ Όλων των Εποχών για το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, με 25 γκολ, ρεκόρ που θα μείνει δικό του για πάντα, μιας και η διοργάνωση έχει πλέον συγχωνευθεί στο Europa League! Το 1980, έφυγε από την Άντερλεχτ και αγωνίστηκε για μια περίοδο στους Πόρτλαντ Τίμπερς στην Βορειοαμερικάνικη Λίγκα (NASL). Επέστρεψε στην Ευρώπη για να αγωνιστεί στη Γαλλία με τα χρώματα της Τουλούζ και αποσύρθηκε από την ενεργό δράση το 1982. Υπήρξε δεινός εκτελεστής πέναλτι και σε όλη του την καριέρα, έχασε μόνο δύο εκτελέσεις!  Ήταν επίσης ο πρώτος νικητής του μεγαλύτερου βραβείου του γαλλικού περιοδικού «Onze», του βραβείου “Onze d'Or”, για τον Καλύτερο Παίκτη των Ευρωπαϊκών Πρωταθλημάτων, που θεσμοθετήθηκε για πρώτη φορά το 1976. Ονομάστηκε επίσης ως ο Καλύτερος Παίκτης στην ιστορία της Άντερλεχτ, το 2008!

Έκανε το διεθνές ντεμπούτο του για την εθνική ομάδα της Ολλανδίας, εναντίον της Σκωτίας στις 30 Μαΐου του 1968, αλλά πήρε σχετικά λίγες συμμετοχές  λόγω ύπαρξης του Γιόχαν Κρόιφ (Johan Cruijff) και του Πιτ Κάιζερ (Piet Keizer). Ωστόσο, ο Ρίνους Μίχελς (Rinus Michels) τον συμπεριέλαβε στην ομάδα που ταξίδεψε για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 στη Δυτική Γερμανία. Αυτό που παρουσίασαν οι Ολλανδοί σε αυτή τη διοργάνωση, ήταν η αποθέωση του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου. Η ομάδα αποτελούνταν από παίκτες που αγωνίζονταν στον Άγιαξ και τη Φέγενορντ και ο Ρένσενμπρινκ ήταν ένας “ξένος”, αλλά τρομερά εξοικειωμένος με το παιχνίδι του συστήματος. Παρά του ότι η θέση του είχε καταληφθεί από τον Κρόιφ, ο Μίχελς τον χρησιμοποίησε στο αριστερό άκρο της επίθεσης, στη θέση του Κάιζερ.

Δεν αγωνίστηκε μόνο σε ένα παιχνίδι από τα 7 στο τουρνουά και στον τελικό, λόγω τραυματισμού στον «άγριο» ημιτελικό με τη Βραζιλία, αντικαταστάθηκε στο ημίχρονο από τον Ρενέ βαν ντερ Κέρκοφ (René van de Kerkhof), παρά την πίεση του Μίχελς στο ιατρικό επιτελείο να τον έχει καλά για τον τελικό! Η Ολλανδία πήρε το προβάδισμα μετά από ένα πέναλτι του Γιόχαν Νέεσκενς (Johan Neeskens), αλλά τα γκολ από τον Πόλ Μπράιτνερ (Paul Breitner) και τον Γκερντ Μίλερ (Gerd Muller) έδωσαν στη Δυτική Γερμανία τη νίκη με 2-1. Οι επιδόσεις του Ρένσενμπρινκ τον ονόμασαν την Ιδανική 11άδα του τουρνουά και ζητήθηκε από τον Άγιαξ. Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις δεν προχώρησαν και παρέμεινε στην Άντερλεχτ. 

Αγωνίστηκε στην Τελική φάση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 1976, όταν η Ολλανδία κατέλαβε την 3^ηθέση, ηττώμενη στον ημιτελικό από την μετέπειτα Πρωταθλήτρια, Τσεχοσλοβακία. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο  του 1978 στην Αργεντινή, η Ολλανδία έφτασε και πάλι στον τελικό, αλλά αυτή τη φορά χωρίς τον Κρόιφ και με τον αυστριακό Έρνστ Χάπελ (Ernst Happel) για προπονητή. Απελευθερωμένος βρήκε περισσότερο χώρο για να επιδείξει το δικό του μεγάλο ταλέντο, παίζοντας στην αριστερή πλευρά, παράλληλα με τον Τζόνι Ρεπ (Johnny Rep) και τον Ρενέ βαν ντερ Κέρκοφ. Σκόραρε ένα χατ-τρικ στο εναρκτήριο παιχνίδι εναντίον  του Ιράν και στην ήττα από τη  Σκωτία, σκόραρε το γκολ №  1000 στη ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων! Σκόραρε με πέναλτι στη νίκη με 5-1 επί της Αυστρίας στη Β’ Φάση και στον τελικό και πάλι αντιμετώπισαν την οικοδέσποινα!

Σε έναν  θυελλώδη αγώνα, η Ολλανδία ισοφάρισε 9 λεπτά πριν το τέλος με τον Ντικ Νανίνγκα (Dick Nanninga), το γκολ του Μάριο Κέμπες (Mario Kempes) που προηγήθηκαν οι Αργεντίνοι από το α’ Ημίχρονο. Μια μακρινή πάσα από τον αρχηγό Ρούντι Κρόλ (Ruud Krol) στα τελευταία 30’’ δευτερόλεπτα της κανονικής διάρκειας του αγώνα, έδωσαν στον  Ρένζεμπρινκ την ευκαιρία να σκοράρει! Έκανε στροφή και σούταρε υπό πίεση, για να βρει η μπάλα το δεξί κάθετο δοκάρι του Ουμπάλντο Φιλιόλ (Ubaldo Fillol) και να φύγει άουτ! 

Στη παράταση, η Αργεντινή σκόραρε 2 γκολ, κερδίζοντας τον αγώνα με 3-1! Αν σκόραρε, είναι πιθανό ότι η Ολλανδία θα είχε κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο και ο ίδιος θα ήταν ο κορυφαία σκόρερ του τουρνουά. Η Αργεντινή σκόραρε δύο φορές στην παράταση, νικώντας τελικά με 3-1 και η Ολλανδία είχε και πάλι συμβιβαστεί ως φιναλίστ. Έκανε την 46^η και τελευταία του εμφάνιση στις 2 Μαΐου του 1979, σε μια ήττα από την Πολωνία 0-2 για τα προκριματικά του EURO 1980. Αποσύρθηκε από το διεθνές ποδόσφαιρο στην ηλικία των 32 ετών, έχοντας σκοράρει 14 γκολ για τους «Οράνιε». Μαζί  με τον Πορτογάλο Εουσέμπιο (Eusébio) είναι οι μόνοι παίκτες που έχουν σκοράρει τα περισσότερα γκολ με πέναλτι σε ένα τουρνουά (4 το 1978)!

Είναι παντρεμένος και ζει στην Όοστζαν. Το καλοκαίρι του 2015, αποκάλυψε ότι είχε διαγνωστεί με μυϊκή ατροφία του Νωτιαίου Μυελού από το 2012.

PALMARES

Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)

Εφηβική καριέρα

• ·         Amsterdamsche Football Club Door Wilskracht Sterk (DWS)

Επαγγελματική καριέρα

• ·         1965–1969: Amsterdamsche Football Club Door Wilskracht Sterk (DWS), 120 (34)
• ·         1969–1971: Club Brugge Koninklijke Voetbalvereniging, 55 (24)
• ·         1971–1980: Royal Sporting Club Anderlecht, 262 (143)
• ·         1980: Portland Timbers, 18 (6)
• ·         1981/82: Toulouse Football Club, 12 (1)

Σύνολο καριέρας: 467 (208)

Διεθνής

• ·         1968–1979: Ολλανδία, 46 (14)

Τίτλοι

Με τη Club Brugge

• ·         Κύπελλο Βελγίου: 1970

Με την Anderlecht

• ·         Πρωτάθλημα Βελγίου: 2 (1972, 1974)
• ·         Κύπελλο Βελγίου: 4 (1972, 1973, 1975, 1976)
• ·         Κύπελλο Κυπελλούχων: 2 (1976, 1978)
• ·         Ευρωπαϊκό  Super Cup: 2 (1976, 1978)

Με τη Toulouse

• ·         Πρωτάθλημα Β’ Κατηγορίας Γαλλίας: 1981/82

 Διεθνείς

Με την Ολλανδία

• ·         Παγκόσμιο Κύπελλο: φιναλίστ: 2 (1974, 1978)
• ·         Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα: 3^η θέση 1976

Προσωπικές Διακρίσεις

• ·         Πρώτος Σκόρερ Βέλγικου Πρωταθλήματος: 1972/73
• ·         Πρώτος Σκόρερ Διοργάνωσης Κυπέλλου Κυπελλούχων: 1975/76
• ·         Καλύτερος Παίκτης Βέλγικου Πρωταθλήματος: 1976
• ·         Καλύτερος Παίκτης στην Ευρώπη από το γαλλικό περιοδικό «Onze» (Onze d'Or): 1976
• ·         Χρυσή Μπάλα: επιλαχών το 1976, 3^η θέση το 1978
• ·         3^ος Καλύτερος Παίκτης Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1978
• ·         Μέλος Ιδανικής 11άδας Διοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 2 (1974, 1978)
  
• ·         Πρώτος σε ΑσίστΔιοργάνωσης Παγκοσμίου Κυπέλλου: 1978
• ·         3^ος Καλύτερος Παίκτης στην Ευρώπη από το γαλλικό περιοδικό «Onze» (Onze de Bronze): 2 (1978, 1979)
• ·         Μέλος της λίστας των 125 Εν Ζωή Καλύτερων Παικτών του Κόσμου, που συνέταξε το 2004 ο Πελέ, για τα 100 Χρόνια της FIFA

Ρεκόρ

• ·         Σκόρερ του υπ’ αριθμόν  1000 γκολ στην ιστορία του Παγκοσμίου Κυπέλλου
• ·         Πρώτος Σκόρερ στην Ιστορία του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης με 25 γκολ

blessedfootball.blogspot.gr