Αναρτήθηκε από
sifis
την
- Λήψη συνδέσμου
- X
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές
Σήμερα Παρασκευή ένας εξαιρετικό καλαθοσφαιριστής, ο Στόγιαν Βράνκοβιτς έγινε 53 ετών. Ο Στόικο έχει πετύχει πολλά για τα οποία μπορεί να είναι περήφανος, όμως στην Ελλάδα θα ξεχωρίζει, πάντα ως ένας ο αγαπημένος παίκτης του κόσμου του Παναθηναϊκού
Δεν συνδέθηκε με τα χρυσά χρόνια της αυτοκρατορίας του Παναθηναϊκού, αλλά παρόλα αυτά αγαπήθηκε όσο κανείς από τους φίλους του "τριφυλλιού". Υπήρχε "χημεία" με την εξέδρα, χωρίς απαραίτητα να αφορά το ταλέντο του ή τα τρόπαια.
Ο Βράνκοβιτς μπήκε στην καρδιά του κόσμου, πολύ πριν κάνει το σλάλομ στο "Παλέ Ντε Μπερσί" και το μεγαλοπρεπέστατο κόψιμο στον Μοντέρο. «Προσπαθούσα να μην κοροϊδεύω κανέναν και να έχω καλές σχέσεις με τον κόσμο μέσα από το παιχνίδι μου», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο Contra.gr αναφερόμενος στο δέσιμο με τον κόσμο, χαρακτηρίζοντας “πατέρα του” τον Παύλο Γιαννακόπουλο.Η μυθική τάπα του Στόικο
Φόρεσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού για τέσσερα χρόνια (1992 - 1996), κατακτώντας 1 κύπελλο Ελλάδας (1992) και 1 Euroleague (1996). * 1996: Ο Παναθηναϊκός παραλίγο να χύσει την «καρδάρα με το γάλα» απέναντι στη Μπαρτσελόνα. Ο Γκαλιλέα κάνει το κλέψιμο, ο Μοντέρο ετοιμάζεται να σκοράρει και να δώσει το προβάδισμα στη Μπαρτσελόνα, αλλά ο Βράνκοβιτς εμφανίζεται από…. το πουθενά και κόβει το lay-up, σφραγίζοντας τη νίκη του Παναθηναϊκού. «Αυτό που έγινε στο τέλος ήταν απίστευτο. Τα λίγα αυτά δευτερόλεπτα διήρκησαν έναν αιώνα! Ο Στόικο έτρεξε σαν τον Καρλ Λιούις από τη μια άκρη του γηπέδου στην άλλη για να κόψει τον Μοντέρο», θυμάται ο Π. Γιαννάκης, που είχε υπάρξει συμπαίκτης του Βράνκοβιτς και στον Άρη, αλλά και επί σειρά ετών αντίπαλος του με την Εθνική ομάδα. Το κόψιμο αποτέλεσε το θέμα των ημερών, καθώς οι άνθρωποι της Μπαρτσελόνα το θεώρησαν αντικανονικό (ίσως ήταν), όμως τελικά και μετά από πολύωρη συνεδρίαση των ανθρώπων της FIBA, κατοχυρώθηκε ως "νόμιμο". Οι "μπλαουγράνα" αυτοκηρύχθηκαν ως "ηθικοί πρωταθλητές" για να πάρουν την πληρωμένη απάντηση του Μάλκοβιτς προς την καταλανική διοίκηση «...αφού είστε πρωταθλητές, να δώσετε στους παίκτες και το πριμ της κατάκτησης του ευρωπαϊκού…»!!Ο δεινόσαυρος Βράνκοβιτς
Η φάση με τον Βράνκοβιτς συμπυκνώνει τον ίδιο τον παίκτη. Ο Βράνκοβιτς ήταν ένας ψηλός που έβαζε πάντα την ομάδα πάνω από τον ίδιο ή τα στατιστικά του. Μετρ της άμυνας και των κοψιμάτων (έχει ρεκόρ τα 11 στο ελληνικό πρωτάθλημα), αποτελούσε σημείο αναφοράς για το αμυντικό παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Στην εποχή των "δεινοσαύρων" του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αυτός έπαιζε το ρόλο της νέμεσις.
Τα έβαζε στα ίσα με τον Σαμπόνις, έδινε μάχες με τον Φασούλα και ήταν ο μοναδικός παίκτης που φοβόταν ο Ουόλτερ Μπέρι. Έκανε εντυπωσιακά καρφώματα όμως μετά τις ασίστ των "κοντών" και έπαιζε πλάτη στο καλάθι, κρατώντας τη μπάλα με τον χαρακτηριστικό του τρόπο με το ένα χέρι υψωμένη μακριά από τα αδιάκριτα χέρια των αμυντικών. O Βράνκοβιτς είχε 8 βαθμούς μυωπία και έπαιζε με φακούς επαφής. Ήταν αμέτρητες οι φορές που ένα δάχτυλο έβγαζε τον φακό από τη θέση του, υποχρεώνοντας τον Δαλματό σέντερ να τρέχει στα αποδυτήρια για να τον ξαναβάλει.
Ο Βράνκοβιτς στον ΑΡΗ
Έπαιξε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1989 φορώντας τη φανέλα του Άρη στη θέση του Καναδού Γουίλτζερ κι ενώ προηγουμένως είχε ξεκινήσει το φλερτ με τη Ρεάλ, που δεν κατέληξε ποτέ σε "γάμο". Οι "κίτρινοι" έφτασαν στο φάιναλ 4 παίζοντας τον ημιτελικό απέναντι στη Μπαρτσελόνα, όπου ο Νόρις αποδείχτηκε απροσπέλαστο εμπόδιο. Ο Κροάτης δεν έπαιξε στον μικρό τελικό σ' αυτό το κύκνειο άσμα του Άρη στα μεγάλα ευρωπαϊκά ραντεβού. Ο Άρης ήταν η πρώτη του ομάδα εκτός Γιουγκοσλαβίας.Στόικο και Ντράζεν
Ο άνθρωπος που τον επηρέασε όσο κανείς άλλος ήταν ο Κρέζμιρ Τσόσιτς, ο θρύλος του γιουγκοσλάβικου μπάσκετ, ο τάφος του οποίου βρίσκεται σε περίοπτη θέση στο "Μιρογκόι", το νεκροταφείο του Ζάγκρεμπ, δίπλα από τον κολλητό του Στόικο, Ντράζεν Πέτροβιτς. Οι δυο τους είχαν πολύ στενό δεσμό και ο Βράνκοβιτς ήταν ένας από τα άτομα που κουβάλησαν το φέρετρο του τον Ιούνιο του 1993 όταν έφυγε τόσο άδοξα από τη ζωή. Έπαιξε μάλιστα καταλυτικό ρόλο στη δημιουργία του μουσείου στη μνήμη του Ντράζεν, κίνηση που θεώρησε πολύ σημαντική, καθώς «έτσι θα μάθουν οι νεότεροι για τον μπασκετικό Αμαντέους». Για τον Βράνκοβιτς ο «Ντράζεν ήταν παραπάνω από φίλος και συμπαίκτης. Ήταν αδερφός».
Βράνκοβιτς: καριέρα
* 1986: Έπαιξε με τη Γιουγκοσλαβία στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας, κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο, όπως και ένα χρόνο μετά στο Ευρωπαϊκό της Αθήνα και το ασημένιο στην Ολυμπιάδα της Σεούλ.* 1992: Αποτέλεσε βασικό στέλεχος της Κροατίας, σημειώνοντας μάλιστα μοναδικά επιτεύγματα: συμμετείχε στον τελικό του 1992 απέναντι στην πρώτη και αυθεντική Ντριμ-Τιμ και πήρε 3 συνεχόμενα χάλκινα μετάλλια: 1993, 1994 και 1995, όλα κόντρα στην Ελλάδα.* 1996: Επέστρεψε στο ΝΒΑ (πρωτοαγωνίστηκε τη διετία 1990-1992 (Σέλτικς) για τη Μινεσότα και τους Κλίπερς πριν επιστρέψει στην Ευρώπη για την Φορτιτούντο Μπολόνια (1999-2001). Τελείωσε την καριέρα του το 2001, στα 37 του.
Βράνκοβιτς: «Λάθος που έφυγα»Ομολογεί ότι «δεν έπρεπε να 'χω φύγει από τον Παναθηναϊκό», αν και ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Κατά κάποιον τρόπο ο Στόγιαν Βράνκοβιτς "ζει" ξανά την δική του καριέρα μέσα από τα μάτια του γιο του, του Αντόνιο, ο οποίος αγωνίζεται στο Ντιουκ. «Είναι διαφορετικός από μένα. Σουτάρει από έξω για παράδειγμα», εξηγεί ο Στόικο, που ήταν από τους τελευταίους ψηλούς-τερματοφύλακες του μπάσκετ των '90s. Ένας παίκτης που λάτρευε να μαζεύει ριμπάουντ, να κόβει σουτ και να κερδίζει παιχνίδια. Για αυτό και αγαπήθηκε τόσο…
Αποθέωση στο ΟΑΚΑΟ Παναθηναϊκός στην εκδήλωση της κορυφαίας 5άδα της 25ετίας από τους φίλους του "τριφυλλιού" βράβευσε τον Στόγιαν Βράνκοβιτς ως τον κορυφαίο σέντερ. Ο πρώην άσος του Παναθηναϊκού γνώρισε την αποθέωση στο ΟΑΚΑ και εμφανώς συγκινημένος ευχαρίστησε τον Παύλο Γιαννακόπουλο. «Είμαι περήφανος που είμαι εδώ. Σας αγαπώ…Ευχαριστώ τον Παναθηναϊκό» και κλείνοντας είπε στα ελληνικά: «Κύριε Παύλο, Πρόεδρέ μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ», ήταν τα λόγια του, εν μέσω αποθέωσης από τον κόσμο του Παναθηναϊκού.
evrytanika.gr
Ο Βράνκοβιτς μπήκε στην καρδιά του κόσμου, πολύ πριν κάνει το σλάλομ στο "Παλέ Ντε Μπερσί" και το μεγαλοπρεπέστατο κόψιμο στον Μοντέρο. «Προσπαθούσα να μην κοροϊδεύω κανέναν και να έχω καλές σχέσεις με τον κόσμο μέσα από το παιχνίδι μου», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του στο Contra.gr αναφερόμενος στο δέσιμο με τον κόσμο, χαρακτηρίζοντας “πατέρα του” τον Παύλο Γιαννακόπουλο.Η μυθική τάπα του Στόικο
Φόρεσε τη φανέλα του Παναθηναϊκού για τέσσερα χρόνια (1992 - 1996), κατακτώντας 1 κύπελλο Ελλάδας (1992) και 1 Euroleague (1996). * 1996: Ο Παναθηναϊκός παραλίγο να χύσει την «καρδάρα με το γάλα» απέναντι στη Μπαρτσελόνα. Ο Γκαλιλέα κάνει το κλέψιμο, ο Μοντέρο ετοιμάζεται να σκοράρει και να δώσει το προβάδισμα στη Μπαρτσελόνα, αλλά ο Βράνκοβιτς εμφανίζεται από…. το πουθενά και κόβει το lay-up, σφραγίζοντας τη νίκη του Παναθηναϊκού. «Αυτό που έγινε στο τέλος ήταν απίστευτο. Τα λίγα αυτά δευτερόλεπτα διήρκησαν έναν αιώνα! Ο Στόικο έτρεξε σαν τον Καρλ Λιούις από τη μια άκρη του γηπέδου στην άλλη για να κόψει τον Μοντέρο», θυμάται ο Π. Γιαννάκης, που είχε υπάρξει συμπαίκτης του Βράνκοβιτς και στον Άρη, αλλά και επί σειρά ετών αντίπαλος του με την Εθνική ομάδα. Το κόψιμο αποτέλεσε το θέμα των ημερών, καθώς οι άνθρωποι της Μπαρτσελόνα το θεώρησαν αντικανονικό (ίσως ήταν), όμως τελικά και μετά από πολύωρη συνεδρίαση των ανθρώπων της FIBA, κατοχυρώθηκε ως "νόμιμο". Οι "μπλαουγράνα" αυτοκηρύχθηκαν ως "ηθικοί πρωταθλητές" για να πάρουν την πληρωμένη απάντηση του Μάλκοβιτς προς την καταλανική διοίκηση «...αφού είστε πρωταθλητές, να δώσετε στους παίκτες και το πριμ της κατάκτησης του ευρωπαϊκού…»!!Ο δεινόσαυρος Βράνκοβιτς
Η φάση με τον Βράνκοβιτς συμπυκνώνει τον ίδιο τον παίκτη. Ο Βράνκοβιτς ήταν ένας ψηλός που έβαζε πάντα την ομάδα πάνω από τον ίδιο ή τα στατιστικά του. Μετρ της άμυνας και των κοψιμάτων (έχει ρεκόρ τα 11 στο ελληνικό πρωτάθλημα), αποτελούσε σημείο αναφοράς για το αμυντικό παιχνίδι του Παναθηναϊκού. Στην εποχή των "δεινοσαύρων" του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αυτός έπαιζε το ρόλο της νέμεσις.
Τα έβαζε στα ίσα με τον Σαμπόνις, έδινε μάχες με τον Φασούλα και ήταν ο μοναδικός παίκτης που φοβόταν ο Ουόλτερ Μπέρι. Έκανε εντυπωσιακά καρφώματα όμως μετά τις ασίστ των "κοντών" και έπαιζε πλάτη στο καλάθι, κρατώντας τη μπάλα με τον χαρακτηριστικό του τρόπο με το ένα χέρι υψωμένη μακριά από τα αδιάκριτα χέρια των αμυντικών. O Βράνκοβιτς είχε 8 βαθμούς μυωπία και έπαιζε με φακούς επαφής. Ήταν αμέτρητες οι φορές που ένα δάχτυλο έβγαζε τον φακό από τη θέση του, υποχρεώνοντας τον Δαλματό σέντερ να τρέχει στα αποδυτήρια για να τον ξαναβάλει.
Ο Βράνκοβιτς στον ΑΡΗ
Έπαιξε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1989 φορώντας τη φανέλα του Άρη στη θέση του Καναδού Γουίλτζερ κι ενώ προηγουμένως είχε ξεκινήσει το φλερτ με τη Ρεάλ, που δεν κατέληξε ποτέ σε "γάμο". Οι "κίτρινοι" έφτασαν στο φάιναλ 4 παίζοντας τον ημιτελικό απέναντι στη Μπαρτσελόνα, όπου ο Νόρις αποδείχτηκε απροσπέλαστο εμπόδιο. Ο Κροάτης δεν έπαιξε στον μικρό τελικό σ' αυτό το κύκνειο άσμα του Άρη στα μεγάλα ευρωπαϊκά ραντεβού. Ο Άρης ήταν η πρώτη του ομάδα εκτός Γιουγκοσλαβίας.Στόικο και Ντράζεν
Ο άνθρωπος που τον επηρέασε όσο κανείς άλλος ήταν ο Κρέζμιρ Τσόσιτς, ο θρύλος του γιουγκοσλάβικου μπάσκετ, ο τάφος του οποίου βρίσκεται σε περίοπτη θέση στο "Μιρογκόι", το νεκροταφείο του Ζάγκρεμπ, δίπλα από τον κολλητό του Στόικο, Ντράζεν Πέτροβιτς. Οι δυο τους είχαν πολύ στενό δεσμό και ο Βράνκοβιτς ήταν ένας από τα άτομα που κουβάλησαν το φέρετρο του τον Ιούνιο του 1993 όταν έφυγε τόσο άδοξα από τη ζωή. Έπαιξε μάλιστα καταλυτικό ρόλο στη δημιουργία του μουσείου στη μνήμη του Ντράζεν, κίνηση που θεώρησε πολύ σημαντική, καθώς «έτσι θα μάθουν οι νεότεροι για τον μπασκετικό Αμαντέους». Για τον Βράνκοβιτς ο «Ντράζεν ήταν παραπάνω από φίλος και συμπαίκτης. Ήταν αδερφός».
Βράνκοβιτς: καριέρα
* 1986: Έπαιξε με τη Γιουγκοσλαβία στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας, κατακτώντας το χάλκινο μετάλλιο, όπως και ένα χρόνο μετά στο Ευρωπαϊκό της Αθήνα και το ασημένιο στην Ολυμπιάδα της Σεούλ.* 1992: Αποτέλεσε βασικό στέλεχος της Κροατίας, σημειώνοντας μάλιστα μοναδικά επιτεύγματα: συμμετείχε στον τελικό του 1992 απέναντι στην πρώτη και αυθεντική Ντριμ-Τιμ και πήρε 3 συνεχόμενα χάλκινα μετάλλια: 1993, 1994 και 1995, όλα κόντρα στην Ελλάδα.* 1996: Επέστρεψε στο ΝΒΑ (πρωτοαγωνίστηκε τη διετία 1990-1992 (Σέλτικς) για τη Μινεσότα και τους Κλίπερς πριν επιστρέψει στην Ευρώπη για την Φορτιτούντο Μπολόνια (1999-2001). Τελείωσε την καριέρα του το 2001, στα 37 του.
Βράνκοβιτς: «Λάθος που έφυγα»Ομολογεί ότι «δεν έπρεπε να 'χω φύγει από τον Παναθηναϊκό», αν και ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Κατά κάποιον τρόπο ο Στόγιαν Βράνκοβιτς "ζει" ξανά την δική του καριέρα μέσα από τα μάτια του γιο του, του Αντόνιο, ο οποίος αγωνίζεται στο Ντιουκ. «Είναι διαφορετικός από μένα. Σουτάρει από έξω για παράδειγμα», εξηγεί ο Στόικο, που ήταν από τους τελευταίους ψηλούς-τερματοφύλακες του μπάσκετ των '90s. Ένας παίκτης που λάτρευε να μαζεύει ριμπάουντ, να κόβει σουτ και να κερδίζει παιχνίδια. Για αυτό και αγαπήθηκε τόσο…
Αποθέωση στο ΟΑΚΑΟ Παναθηναϊκός στην εκδήλωση της κορυφαίας 5άδα της 25ετίας από τους φίλους του "τριφυλλιού" βράβευσε τον Στόγιαν Βράνκοβιτς ως τον κορυφαίο σέντερ. Ο πρώην άσος του Παναθηναϊκού γνώρισε την αποθέωση στο ΟΑΚΑ και εμφανώς συγκινημένος ευχαρίστησε τον Παύλο Γιαννακόπουλο. «Είμαι περήφανος που είμαι εδώ. Σας αγαπώ…Ευχαριστώ τον Παναθηναϊκό» και κλείνοντας είπε στα ελληνικά: «Κύριε Παύλο, Πρόεδρέ μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ», ήταν τα λόγια του, εν μέσω αποθέωσης από τον κόσμο του Παναθηναϊκού.
evrytanika.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου