Χαρακτηριστικό είναι πως το ύψος του ήταν 1.97μ, ενώ έφτασε να ζυγίζει 129 κιλά.
Η επαγγελματική του καριέρα ξεκίνησε το Σεπτέμβριο του 1928, όταν αντιμετώπισε τον Λεόν Σεμπίλο στο Παρίσι. Νίκησε με νοκ-άουτ, δείχνοντας πως έχει σπουδαίο μέλλον στο μποξ. Για τα επόμενα δύο χρόνια, σημείωσε 14 νίκες και 2 ήττες, και του δόθηκε το παρατσούκλι "Ambling Alp", δηλαδή "Το βουνό που περπατάει".
Το 1930 αποφάσισε να μετακομίσει στις ΗΠΑ, όπου νίκησε 17 σερί αγώνες με νοκ-άουτ. Ωστόσο, οι Τζορτζ Γκόντφρι και Τζιμ Μαλόουνι τον... προσγείωσαν, αναγκάζοντάς τον να ηττηθεί δύο συνεχόμενες φορές.
Το 1932 αντιμετώπισε τον ψηλότερο πυγμάχο όλων των εποχών στα βαρέα βάρη, τον Πορτογάλο Σάντα Καμαράο, τον οποίο και νίκησε. Η επόμενη χρονιά ήταν μία από τις σημαντικότερες στη ζωή του. Στις 10 Φεβρουαρίου έβγαλε νοκ-άουτ τον Έρνι Σάαφ, ο οποίος δύο μέρες αργότερα πέθανε!
Ο επόμενος αγώνας του θα ήταν κόντρα στον τότε παγκόσμιο πρωταθλητή, Τζακ Σάρκι, με έπαθλο τον παγκόσμιο τίτλο. Ο αγώνας ήταν προγραμματισμένος για τις 29 Ιουνίου στο "Madison Square Garden" της Νέας Υόρκης. Ο Καρνέρα επικράτησε με νοκ-άουτ στον 6ο γύρο, αλλά όσοι ήταν παρόντες μαρτυρούσαν πως το άπερκατ του Ιταλού δεν "βρήκε" ποτέ τον Σάρκι. Αμέσως άρχισαν να διαδίδονται φήμες πως επρόκειτο για στημένο αγώνα.
Διατήρησε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή κόντρα στον Ισπανό Παουλίνο Ουθκούντουν, αλλά και τον Τόμι Λάφγκραν. Ωστόσο, στις 14 Ιουνίου 1934 έζησε έναν εφιάλτη κόντρα στον Μαξ Μπάερ, ο οποίος σε 11 γύρους τον έριξε ισάριθμες φορές στο καναβάτσο.
Συνέχισε κάνοντας κάποιες νίκες σε τουρνουά στη Νότια Αμερική,αλλά στον επόμενο σημαντικό του αγώνα ηττήθηκε με νοκ-άουτ από τον Τζόι Λιούις, που έγινε μετέπειτα παγκόσμιος πρωταθλητής.
Το 1938 διαπίστωσε πως είναι διαβητικός, κάτι που τον ανάγκασε να αφαιρέσει το ένα νεφρό του και μέχρι το 1944 να αποσυρθεί από τα ρινγκ.
Σε αυτό το διάστημα, ο μάνατζέρ του, Λου Σορέζι, έκλεψε πολλά από τα λεφτά του, αφήνοντάς τον σχεδόν άφραγκο. Μάλιστα, λόγω των σχέσεων που είχε ο Σορέζι με ανθρώπους του υποκόσμου, άρχισαν να γίνονται πιο έντονες οι φήμες ότι πολλοί από τους αγώνες του Καρνέρα ήταν στημένοι.
Το 1945 προσπάθησε να επανέλθει στο μποξ, αλλά τρεις συνεχόμενες ήττες από τον συμπατριώτη του, Λουίτζι Μουζίνα, τον οδήγησαν στην απόφαση να εγκαταλείψει οριστικά το άθλημα που αγάπησε. Το ρεκόρ του έφτασε τις 89 νίκες (οι 72 με νοκ-άουτ) και τις 14 ήττες.
Για τα επόμενα 15 χρόνια ασχολήθηκε με την πάλη, έχοντας μεγάλη επιτυχία, αφού σε 187 αγώνες σημείωσε 152 νίκες.
Ο Καρνέρα συμμετείχε και σε κάποιες ταινίες του Χόλιγουντ, ενώ το "Requiem for a Heavyweight" με τον Άντονι Κουίν και το "The Harder They Fall" λέγεται πως αναφέρονται σε μεγάλο βαθμό στην καριέρα του.
Το 2008, ο Ρέντζο Μαρτινέλι σκηνοθέτησε την ταινία "Carnera: The Walking Mountain", που αναφέρεται αποκλειστικά στη ζωή του Ιταλού γίγαντα.
Επίσης, η αμερικανική μπάντα Yeasayer δημιούργησε το 2010 το τραγούδι "Ambling Alp", με το όνομα του Καρνέρα να αναφέρεται στους στίχους.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου