Ο (Ανατολικο)-Γερμανός επιθετικός μέσος Γιούργκεν Σπαρβάσερ (Jürgen Sparwasser), γεννήθηκε στις 4 Ιουνίου του 1948, στο Χάλμπερσταντ της Σαξωνίας. Αγωνίστηκε καθ' όλη τη διάρκεια της 14ετούς καριέρας του στο Μαγδεμβούργο, μέλος της εξαιρετικής ομάδας της δεκαετίας του 1970, πανηγυρίζοντας την κατάκτηση 3 πρωταθλημάτων, 4 κυπέλλων καθώς και του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1974. Σε διεθνές επίπεδο είχε 48 συμμετοχές με την Ανατολική Γερμανία, σημειώνοντας 14 τέρματα. Κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972, ενώ είναι ο άνθρωπος που σημείωσε το γκολ που έκρινε τον μοναδικό αγώνα που συναντήθηκαν η Ανατολική με τη Δυτική Γερμανία, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974, ένα παιχνίδι με έντονες πολιτικές προεκτάσεις, την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου! Για αυτό του το γκολ, θεωρήθηκε ως ήρωας από το καθεστώς στη χώρα του, ο ίδιος όμως δεν θέλησε να εμπλακεί με την πολιτική και μερικά χρόνια αργότερα κατέφυγε στην Δυτική Γερμανία ως πολιτικός πρόσφυγας. Αργότερα, ακολούθησε την προπονητική, αρχικά βοηθός στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης και έπειτα πρώτος στη Ντάρμσταντ.
Σε ηλικία 8 χρονών, το 1956, γράφτηκε στα τμήματα υποδομής του συλλόγου της γενέτειράς του, της Λοκομοτίβ του Χάλμπερσταντ, όπου προπονητής ήταν ο πατέρας του και έμεινε εκεί μέχρι τα 16 του χρόνια. Το 1965 πήγε στα αντίστοιχα τμήματα του Μαγδεμβούργου και έκανε το ντεμπούτο του στη πρώτη ομάδα του συλλόγου, πριν από τα 18α γενέθλια του, στις 26 Φεβρουαρίου του 1966, την 16ηαγωνιστική της σεζόν 1965/66, σε μια ισοπαλία 0-0 με τη Χάνσα του Ρόστοκ. Το πρώτο του γκολ για το Μαγδεμβούργο, το σκόραρε σε μια ήττα 1-2 από την Ροτ-Βάις της Ερφούρτης, στις 12 Μαρτίου του 1966. Έπαιξε σε 271 αγώνες στην Ομπερλίγκα, το πρωτάθλημα της Ανατολικής Γερμανίας, σκοράροντας 111 γκολ. Αγωνίστηκε επίσης και σε 49 αγώνες Κυπέλλου, σκοράροντας 20 γκολ.
Όταν το Μαγδεμβούργο είχε υποβιβαστεί στην Β’ Κατηγορία, τη σεζόν 1965/66, ήταν αναπόσπαστο μέλος της ομάδας που κέρδισε αμέσως την άνοδο, σκοράροντας 22 γκολ σε 27 αγώνες, όντας ο Πρώτος Σκόρερ στο πρωτάθλημα της βόρειας περιφέρειας. Στο νέο πρωτάθλημα της σεζόν 1967/68, στην Α’ Κατηγορία, ήταν και πάλι Καλύτερος Σκόρερ της ομάδας του με 9 γκολ, ενώ αυτό επαναλήφθηκε στα επόμενα 3 χρόνια. Αγωνίστηκε με τον σύλλογο μέχρι το 1979, όταν εξαιτίας ενός τραυματισμού στο ισχίο, έκλεισε την καριέρα του. Πανηγύρισε με τη φανέλα του την κατάκτηση 3 πρωταθλημάτων και 4 Κυπέλλων Ανατολικής Γερμανίας, ενώ συμμετείχε επίσης και σε 41 αγώνες διαφόρων ευρωπαϊκών διασυλλογικών διοργανώσεων, σκοράροντας 20 γκολ. Ήταν μέλος της ομάδας που κέρδισε το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης, στις 8 Μαΐου του 1974, με τη νίκη 2-0 επί της Μίλαν, τη μεγαλύτερη επιτυχία της ποδοσφαιρικής του καριέρας και του μοναδικού ευρωπαϊκού τροπαίου που κατέκτησε σύλλογος από την Ανατολική Γερμανία!
Σε διεθνές επίπεδο, στις 7 Οκτωβρίου του 1964 έπαιξε τον πρώτο αγώνα του για την εθνική Νέων, σ’ έναν αγώνα εναντίον της Βουλγαρίας, όπου και σημείωσε το μοναδικό νικητήριο γκολ. Το 1965, κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Νέων της UEFA, σκοράροντας το 1-0 στη τελική νίκη με 3-2 επί της Αγγλίας. Σε σύνολο 19 διεθνών εμφανίσεων για την εθνική Νέων, έως το 1966, σκόραρε 7 γκολ. Έκανε και 7 εμφανίσεις για την εθνική Ελπίδων, για την οποία σκόραρε 3 γκολ.
Έκανε το ντεμπούτο του για την ανδρική ομάδα της Ανατολικής Γερμανίας, στις 22 Ιουνίου του 1969, σε μια φιλική ήττα 0-1 από τη Χιλή στο Μαγδεμβούργο. Από το 1969 έως και το 1977, έπαιξε σε 48 αγώνες σκοράροντας 14 γκολ. Κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972, στο Μόναχο, παίζοντας σε 7 αγώνες και σκοράροντας 5 γκολ. Δύο χρόνια αργότερα, έκανε 6 εμφανίσεις για την Ανατολική Γερμανία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 και ήταν ο σκόρερ του νικητήριου τέρματος, στο 77ο λεπτό, σε ένα πολιτικά διάσημο αγώνα εναντίον της Δυτικής Γερμανίας, που διεξήχθη στις 22 Ιουνίου του 1974 στο Φόλκσπαρκ Στάντιον του Αμβούργου, στο πλαίσιο της φάσης των ομίλων αυτού του Παγκοσμίου Κυπέλλου.
Μετά τον αγώνα, που παρακολούθησαν συνολικά 60.000 φίλαθλοι, ο Σπαρβάσερ είχε δηλώσει:«Εάν στον τάφο μου γράφει ‘’Αμβούργο, 1974’’, όλοι θα ξέρουν ποιος κείτεται εκεί!», δείχνοντας πως και ο ίδιος αντιλαμβανόταν την τεράστια σημασία εκείνου του τέρματος και του αγώνα γενικότερα. Για αυτό το τέρμα θεωρήθηκε ως Ήρωας από το κομμουνιστικό καθεστώς της χώρας του και αξιοποιήθηκε πολιτικά, χωρίς ο ίδιος να επωφεληθεί από αυτό! Όπως είπε αργότερα: «Η φήμη ότι ανταμείφθηκα πλουσιοπάροχα για το γκολ, με ένα αυτοκίνητο, ένα σπίτι και μετρητά, δεν έχει καμία σχέση με τη πραγματικότητα!». Το τελευταίο του διεθνές ματς, το έπαιξε εναντίον της Τουρκίας, στη Σμύρνη, στις 16 Νοεμβρίου του 1977, σε μια νίκη με 2-1, για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1978.
Είχε ολοκληρώσει τις σπουδές του και είχε πτυχίο μηχανολόγου μηχανικού και το 1980 ολοκλήρωσε την κατάρτιση του για καθηγητής φυσικής αγωγής. Η ομάδα του Μαγδεμβούργου του πρόσφερε τουλάχιστον 3 φορές τη δυνατότητα να αναλάβει βοηθός προπονητή, με τον ίδιο να το αρνείται επειδή ήθελε να αποφύγει την πολιτική δέσμευση που σχετίζονταν με αυτό! Αντ' αυτού, ήταν Επίκουρος Καθηγητής στο Παιδαγωγικό Πανεπιστήμιο του Μαγδεμβούργου. Στις 10 Ιανουαρίου του 1988, ένα χρόνο πριν τη πτώση του «Τείχους του Βερολίνου», αυτομόλησε στην Δυτική Γερμανία μαζί με την σύζυγό του (η οποία επισκεπτόταν ταυτόχρονα, συγγενείς της στην Δυτική Γερμανία), ως πολιτικός πρόσφυγας, ενώ συμμετείχε σε ένα τουρνουά βετεράνων με το Μαγδεμβούργο, στο Σααρμπρίκεν! Στην Δυτική Γερμανία, εργάστηκε αρχικά ως βοηθός προπονητή του Καρλ Χάιντζ Φέλντκαμπ (Karl-Heinz Feldkamp) στην Άιντραχτ Φρανκφούρτης τη διετία 1988-1990, ενώ έπειτα ανέλαβε τα ηνία της Ντάρμσταντ, την περίοδο 1990/91, χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.
Στη συνέχεια εργάστηκε σε μια ασφαλιστική εταιρεία στο χώρο του αθλητικού μάρκετινγκ. Το 1997 ήταν Πρόεδρος του Συλλόγου Αμειβομένων Ποδοσφαιριστών (VDV), θέση την οποία κατείχε μέχρι το 1999. Αργότερα εργάστηκε ως σύμβουλος παικτών. Το 2003 δημοπράτησε τη φανέλα του με το № 14, την οποία φορούσε στο περίφημο παιχνίδι του 1974. Πλειοδότησε ένας επιχειρηματίας από το Κρέφελντ, ο οποίος την δώρισε στο «Σπίτι της Ιστορίας του Γερμανικού Ποδοσφαίρου» που εδρεύει στη Βόννη και έκτοτε βρίσκεται εκεί!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου