Ο Βορειοϊρλανδός τερματοφύλακας Πατ Τζένινγκς (Patrick Anthony "Pat" Jennings), γεννήθηκε στις 12 Ιουνίου του 1945, στο Νιούρι, μια πόλη στα νότια της Βόρειας Ιρλανδίας, περίπου 50 χλμ. νότια του Μπέλφαστ. Έπαιξε 119 παιχνίδια για την εθνική ομάδα της Βόρειας Ιρλανδίας, μια επίδοση που κατά το παρελθόν ήταν παγκόσμιο ρεκόρ και εξακολουθεί να είναι για την Βόρεια Ιρλανδία, σε μια διεθνή σταδιοδρομία που διήρκεσε πάνω από 22 χρόνια. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, έπαιξε στην Νιούρι, τη Γουάτφορντ και στην κορυφαία αγγλική κατηγορία με την Τότεναμ και την Άρσεναλ, κατακτώντας το Κύπελλο Αγγλίας και με τους δύο αντίπαλους του Βόρειου Λονδίνου. Συνολικά, έκανε πάνω από 1.000 εμφανίσεις στο ανώτατο επίπεδο και παρά το γεγονός ότι ήταν τερματοφύλακας, σκόραρε στον τελικό του Τσάριτι Σιλντ του 1967.
Έχοντας ενταχθεί στα τμήματα υποδομής της Σάμροκ Ρόβερς στην ηλικία των 11 ετών, επικεντρώθηκε στο γκαελικό, το παραδοσιακό, ιρλανδέζικο ποδόσφαιρο μέχρι τα 16 του χρόνια. Επέστρεψε στο ποδόσφαιρο με τον σύλλογο της γενέτειράς του, τη Νιούρι Γιουνάιτεντ, κερδίζοντας το Ιρλανδικό Κύπελλο Junior. Εκεί τον είδαν από την Γουότφορντ, τότε στη Γ’ Κατηγορία και έκανε το πρώτο του παιχνίδι στην Αγγλία τον Μάιο του 1963. Μαζί με τα καθήκοντά του ως τερματοφύλακας είχε την υποχρέωση να καθαρίζει και τα παπούτσια των άλλων ποδοσφαιριστών της ομάδας! Έπαιξε βασικός σε όλα τα παιχνίδια πρωταθλήματος, κάνοντας 2 διεθνείς εμφανίσεις εκείνη την εποχή. Υπέγραψε στη Τότεναμ για 27.000 λίρες, τον Ιούνιο του 1964.
Αγωνίστηκε για 13 χρόνια στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν, συμμετέχοντας σε 472 παιχνίδια πρωταθλήματος για την Τότεναμ και 591 σε όλες τις διοργανώσεις! Κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας το 1967, το Λιγκ Καπ το 1971 και το 1973 και το Κύπελλο UEFA το 1972. Μάλιστα, στις 12 Αυγούστου του 1967, στον τελικό του Τσάριτι Σίλντ, στο Ολντ Τράφορντ, εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, σημείωσε το 2ογκολ της Τότεναμ, όταν κλωτσώντας τη μπάλα για την επαναφορά αυτή αναπήδησε πάνω από τον Άλεξ Στέπνεϊ (Alex Stepney) και κατέληξε στα δίχτυα. Το 1973, η Ένωση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων τον ονόμασε ως Ποδοσφαιριστή της Χρονιάς. Τρία χρόνια αργότερα κέρδισε το αντίστοιχο βραβείο από τους Επαγγελματίες Ποδοσφαιριστές και ήταν ο Πρώτος Τερματοφύλακας που τιμήθηκε με αυτό τον τίτλο, παραμένοντας μέχρι σήμερα ο ένας από τους 2, αφού μεταγενέστερα βραβεύτηκε και ο Πίτερ Σίλτον (Peter Shilton)!
Τον Αύγουστο του 1977, στα 32 του χρόνια, η Tότεναμ, νομίζοντας ότι βρίσκεται στο τέλος της καριέρας του, τον αποδεσμεύει και ο Τζένινγκς υπογράφει στην Άρσεναλ. Αγωνίστηκε με τους «κανονιέρηδες» για τα επόμενα 8 χρόνια, βοηθώντας τους να φτάσουν σε 4 συνεχόμενους τελικούς Κυπέλλων! Σε αυτούς του Κυπέλλου Αγγλίας το 1978, 1979 και 1980, καθώς και σε αυτόν του Κυπέλλου Κυπελλούχων Ευρώπης του 1980, κατακτώντας μόνο τον δεύτερο του Κυπέλλου Αγγλίας εναντίον της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ με 3-2. Συνολικά, έκανε 327 εμφανίσεις για την Άρσεναλ, τους 237 από αυτούς στο πρωτάθλημα, από το 1977 έως το 1985. Στις 26 Φεβρουαρίου του 1983, έγινε ο Πρώτος Παίκτης στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου που έφτασε τις 1.000 εμφανίσεις σε υψηλότατο επίπεδο, σε μια λευκή ισοπαλία στο πρωτάθλημα για την Άρσεναλ εναντίον της Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον.
Επέστρεψε στην Τότεναμ, παίζοντας ως επί το πλείστον ως αναπληρωματικός, ώστε να διατηρήσει τη φόρμα του για το επερχόμενο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986. Η τελευταία εμφάνισή του για την Τότεναμ ήταν σε ένα αγώνα για το «ScreenSportΣούπερ Καπ» που διοργανώθηκε για μία και μοναδική φορά στο Νησί, εναντίον της Λίβερπουλ, τον Ιανουάριο του 1986. Ήταν επίσης εγγεγραμμένος στην Έβερτον, ως αναπληρωματικός του Νέβιλ Σάουθχολ για τον τελικό του Κυπέλλου Αγγλίας του 1986, λόγω ενός τραυματισμού του τελευταίου με την εθνική Ουαλίας!
Έκανε το ντεμπούτο του με την Βόρεια Ιρλανδία στα 18 του χρόνια, όταν ήταν στη Γουάτφορντ. Ήταν ένα παιχνίδι, στις 15 Απριλίου του 1964, για το βρετανικό εσωτερικό πρωτάθλημα, μια νίκη με 3-2 εναντίον της Ουαλίας. Στο ίδιο ματς, έκανε το διεθνές ντεμπούτο του και ο Τζορτζ Μπεστ! Έπαιξε το τελευταίο διεθνές παιχνίδι του, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, στο 41ο έτος της ηλικίας του, καθιστώντας τον τότε τον Γηραιότερο που συμμετείχε σε τελική φάση Παγκοσμίου Κυπέλλου! Ο αγώνας ήταν το τελευταίο παιχνίδι της Βόρειας Ιρλανδίας στη φάση των ομίλων, μια ήττα 3-0 από τη Βραζιλία, στις 12 Ιουνίου, στο «Γιαλίσκο» της Γκουαδαλαχάρα.
Συνολικά, ο Πατ Τζένινγκς συμμετείχε στα προκριματικά στάδια 6 Παγκοσμίων Κυπέλλων, μεταξύ 1966 και 1986, ένα άλλο παγκόσμιο ρεκόρ, που μοιράζεται με τους Ντουάιτ Γιορκ (Dwight Yorke) και τον Ράσελ Λάταπι (Russell Latapy) από το Τρίνιταντ και Τομπάγκο! Συμμετείχε και στο Μουντιάλ του 1982. Έπαιξε 119 παιχνίδια για τη Βόρεια Ιρλανδία, το οποίο εκείνη την εποχή ήταν παγκόσμιο ρεκόρ και εξακολουθεί να είναι ο ρέκορντμαν για τη Βόρεια Ιρλανδία, σε μια διεθνή καριέρα που διήρκεσε πάνω από 22 χρόνια!
Μετά την αποχώρησή του εργάστηκε ως προπονητής τερματοφυλάκων για τη Τότεναμ από το 1993. Το 2003, εγκαταστάθηκε στο αγγλικό ποδοσφαιρικό Hall of Fame, σε αναγνώριση των δεξιοτήτων που επέδειξε στο αγγλικό πρωτάθλημα. Ο γιος του, που ονομάζεται επίσης Πατ, είναι επίσης τερματοφύλακας, χωρίς όμως την επιτυχία του πατέρα του. Εξακολουθεί να συνδέεται με την Τότεναμ και φιλοξενεί οπαδούς της στο «Pat Jennings Lounge» στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν.
PALMARES
Περίοδος: Σύλλογος, Συμμετοχές (Γκολ)
Εφηβική καριέρα
·1960: Shamrock Rovers Football Club
·1961–1963: Newry Town Football Club
Επαγγελματική καριέρα
·1963/64: Watford Football Club, 48 (0)
·1964–1977: Tottenham Hotspur Football Club, 472 (0)
·1977–1985: Arsenal Football Club, 327 (0)
·1985/86: Tottenham Hotspur Football Club, 0 (0)
·1986: Everton Football Club, 0 (0)
Σύνολο καριέρας: 847 (0)
Διεθνής
·1964–1986: Βόρεια Ιρλανδία, 119 (0)
Τίτλοι
Με την Tottenham Hotspur
·Κύπελλο Αγγλίας: 1966/67
·Λιγκ Καπ Αγγλίας: 2 (1971, 1973)
·Κύπελλο UEFA:1972
·Charity Shield: 1967
Με την Arsenal
·Κύπελλο Αγγλίας: 1979
Προσωπικές Διακρίσεις
·Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς από την Ένωση Επαγγελματιών Δημοσιογράφων Αγγλίας: 1972/73
·Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας: 1975/76
·Μέλος Ιδανικής 11άδας της Χρονιάς από την Ένωση Επαγγελματιών Ποδοσφαιριστών Αγγλίας: 2 (1973/74, 1975/76)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου