Αναρτήθηκε από
sifis
την
- Λήψη συνδέσμου
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές
Αναρτήθηκε από
sifis
την
- Λήψη συνδέσμου
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές
Ο Μπρόνισλαβ Μαλινόβσκι (Bronislaw Malinowski, 7 Απριλίου 1884 - 16 Μαΐου 1942) ήταν Πολωνός ανθρωπολόγος.
Γεννήθηκε στην Κρακοβία της Πολωνίας στις 7 Απριλίου και ήταν γιος του Λούσυαν και της Ζοζέφα Μαλινόβσκι. Εξαιτίας του έντονου ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος που χαρακτήριζε την οικογένειά του, έλαβε αξιοσημείωτη εκπαίδευση και σε συνδυασμό με την πολύχρονη έρευνα πεδίου που διεξήγαγε, έγινε σημαντική μορφή για τη βρετανική ανθρωπολογία. Είναι ο άνθρωπος που εισήγαγε τον όρο και τη θεωρία του λειτουργισμού.
Το 1908 κατέθεσε τη διδακτορική του διατριβή στη Φιλοσοφία, τη Φυσική και τα Μαθηματικά στο πανεπιστήμιο της Κρακοβίας. Το 1913 έγινε λέκτορας της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου (London School of Economiscs), όπου έλαβε το διδακτορικό του στην επιστήμη το 1916. Εκείνη την περίοδο μελέτησε το «Χρυσό Κλώνο» του Τζέιμς Φρέιζερ και εκδήλωσε έντονο ενδιαφέρον για την ανθρωπολογία.
Ο Μαλινόβσκι πιστώνεται ως ιδρυτής εκείνου του τομέα της κοινωνικής ανθρωπολογίας γνωστού ως λειτουργισμός (φονξιοναλισμός), θεωρώντας πως όλα τα επιμέρους στοιχεία μιας κοινωνίας διαπλέκονται για να σχηματίσουν ένα ισορροπημένο σύστημα. Έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στις πίστεις, τις τελετουργίες, τα έθιμα, τους θεσμούς, τη θρησκεία, την τελετουργία και τα σεξουαλικά ταμπού.
Την πρώτη έρευνα πεδίου ο Μαλινόβσκι τη διεξληγαγε στην περίοδο 1915-18, όταν μελέτησε τον νησιωτικό πληθυσμό των νήσων Τρόμπριαντ της Νέας Γουινέας στον νοτιοδυτικό Ειρηνικό, που η κοινωνική δομή τους ήταν μητρογραμμική, δηλαδή η γενιά ορίζονταν μόνο από το σόι της μητέρας και αυτό καθόριζε τις σχέσεις στην οικογένεια και στην κοινωνία ευρύτερα. Χρησιμοποιώντας μια μάλλον ολιστική προσέγγιση στην έρευνά τους, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι κοινωνικές σχέσεις και αλληλεπιδράσεις των γηγενών στηρίζονταν στη μαγεία, τη θρησκεία, τη συγγένεια και το εμπόριο. Συνεισέφερε επίσης στην διαπολιτισμική μελέτη της ψυχολογίας μέσω των παρατηρήσεών του για τις σχέσεις της συγγένειας. Yποδεικνύοντας ότι η ατομική ψυχολογία εξαρτάται από το πολιτισμικό εννοιολογικό πλαίσιο απέρριψε τις θεωρίες του Σίγκμουντ Φρόιντ για το οιδιπόδειο σύμπλεγμα που καθόριζε τη ζωή των νησιωτών Τρομπράιαντ. Έγραψε ένα βιβλίο για την έρευνα πεδίου που διεξήγαγε και για τις εμπειρίες του με τίτλο Αργοναύτες του δυτικού Ειρηνικού (1922).
Σε μια άλλη έρευνα πεδίου που διεξήχθη το 1934 στην Αφρική ο Μαλινόβσκι και ο Άλφρεντ Ρέτζιναλντ Ράντκλιφ-Μπράουν (Alfred Reginald Radcliffe-Brown) έφεραν μαζί τους μια ολόκληρη γενιά ανθρωπολόγων, που τεκμηρίωσαν έρευνες για τις αφρικανικές φυλετικές κοινωνίες. Επισκέφθηκε επίσης την κοιλάδα του Οασάκο στο Μεξικό στην περίοδο 1941-42. Ένα από τα μείζονα επιτεύγματα του Μαλινόφσκι θεωρείται η επιτυχής ενσωμάτωση της πολιτισμικής θεωρίας στην επιστήμη της ψυχολογίας. Όχι μόνον είδε τον πολιτισμό ως σύστημα συλλογικών εθίμων, αλλά επανειλημμένα έδωσε έμφαση στον οργανικό και λειτουργικό χαρακτήρα του.
Κατείχε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του σημαντικές θέσεις σε ακαδημαϊκά ιδρύματα το πανεπιστήμιο Κορνέλ, το πανεπιστήμιο Γέιλ, το πανεπιστήμιο του Λονδίνου και το πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, το οποίο τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορα. Ήταν πολύγλωσσος -μιλούσε πολωνικά, ρωσικά, γερμανικά, γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά, ισπανικά και αρκετές διαλέκτους ιθαγενών. Πέθανε στις 14 Μαΐου 1942, στο Νιου Χέιβεν του Κονέκτικατ (New Haven, Connecticut).
el.wikipedia.org
Γεννήθηκε στην Κρακοβία της Πολωνίας στις 7 Απριλίου και ήταν γιος του Λούσυαν και της Ζοζέφα Μαλινόβσκι. Εξαιτίας του έντονου ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος που χαρακτήριζε την οικογένειά του, έλαβε αξιοσημείωτη εκπαίδευση και σε συνδυασμό με την πολύχρονη έρευνα πεδίου που διεξήγαγε, έγινε σημαντική μορφή για τη βρετανική ανθρωπολογία. Είναι ο άνθρωπος που εισήγαγε τον όρο και τη θεωρία του λειτουργισμού.
Το 1908 κατέθεσε τη διδακτορική του διατριβή στη Φιλοσοφία, τη Φυσική και τα Μαθηματικά στο πανεπιστήμιο της Κρακοβίας. Το 1913 έγινε λέκτορας της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου (London School of Economiscs), όπου έλαβε το διδακτορικό του στην επιστήμη το 1916. Εκείνη την περίοδο μελέτησε το «Χρυσό Κλώνο» του Τζέιμς Φρέιζερ και εκδήλωσε έντονο ενδιαφέρον για την ανθρωπολογία.
Ο Μαλινόβσκι πιστώνεται ως ιδρυτής εκείνου του τομέα της κοινωνικής ανθρωπολογίας γνωστού ως λειτουργισμός (φονξιοναλισμός), θεωρώντας πως όλα τα επιμέρους στοιχεία μιας κοινωνίας διαπλέκονται για να σχηματίσουν ένα ισορροπημένο σύστημα. Έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στις πίστεις, τις τελετουργίες, τα έθιμα, τους θεσμούς, τη θρησκεία, την τελετουργία και τα σεξουαλικά ταμπού.
Την πρώτη έρευνα πεδίου ο Μαλινόβσκι τη διεξληγαγε στην περίοδο 1915-18, όταν μελέτησε τον νησιωτικό πληθυσμό των νήσων Τρόμπριαντ της Νέας Γουινέας στον νοτιοδυτικό Ειρηνικό, που η κοινωνική δομή τους ήταν μητρογραμμική, δηλαδή η γενιά ορίζονταν μόνο από το σόι της μητέρας και αυτό καθόριζε τις σχέσεις στην οικογένεια και στην κοινωνία ευρύτερα. Χρησιμοποιώντας μια μάλλον ολιστική προσέγγιση στην έρευνά τους, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι κοινωνικές σχέσεις και αλληλεπιδράσεις των γηγενών στηρίζονταν στη μαγεία, τη θρησκεία, τη συγγένεια και το εμπόριο. Συνεισέφερε επίσης στην διαπολιτισμική μελέτη της ψυχολογίας μέσω των παρατηρήσεών του για τις σχέσεις της συγγένειας. Yποδεικνύοντας ότι η ατομική ψυχολογία εξαρτάται από το πολιτισμικό εννοιολογικό πλαίσιο απέρριψε τις θεωρίες του Σίγκμουντ Φρόιντ για το οιδιπόδειο σύμπλεγμα που καθόριζε τη ζωή των νησιωτών Τρομπράιαντ. Έγραψε ένα βιβλίο για την έρευνα πεδίου που διεξήγαγε και για τις εμπειρίες του με τίτλο Αργοναύτες του δυτικού Ειρηνικού (1922).
Σε μια άλλη έρευνα πεδίου που διεξήχθη το 1934 στην Αφρική ο Μαλινόβσκι και ο Άλφρεντ Ρέτζιναλντ Ράντκλιφ-Μπράουν (Alfred Reginald Radcliffe-Brown) έφεραν μαζί τους μια ολόκληρη γενιά ανθρωπολόγων, που τεκμηρίωσαν έρευνες για τις αφρικανικές φυλετικές κοινωνίες. Επισκέφθηκε επίσης την κοιλάδα του Οασάκο στο Μεξικό στην περίοδο 1941-42. Ένα από τα μείζονα επιτεύγματα του Μαλινόφσκι θεωρείται η επιτυχής ενσωμάτωση της πολιτισμικής θεωρίας στην επιστήμη της ψυχολογίας. Όχι μόνον είδε τον πολιτισμό ως σύστημα συλλογικών εθίμων, αλλά επανειλημμένα έδωσε έμφαση στον οργανικό και λειτουργικό χαρακτήρα του.
Κατείχε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του σημαντικές θέσεις σε ακαδημαϊκά ιδρύματα το πανεπιστήμιο Κορνέλ, το πανεπιστήμιο Γέιλ, το πανεπιστήμιο του Λονδίνου και το πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, το οποίο τον ανακήρυξε επίτιμο διδάκτορα. Ήταν πολύγλωσσος -μιλούσε πολωνικά, ρωσικά, γερμανικά, γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά, ισπανικά και αρκετές διαλέκτους ιθαγενών. Πέθανε στις 14 Μαΐου 1942, στο Νιου Χέιβεν του Κονέκτικατ (New Haven, Connecticut).
el.wikipedia.org
- Λήψη συνδέσμου
- Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο
- Άλλες εφαρμογές
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου