Gussy Moran: H επαναστάτρια του Wimbledon

Πέρσι τέτοια εποχή όλος ο τενιστικός κόσμος θρήνησε το χαμό της Gertrude Augusta Moran, μιας ιδιόρυθμης πρωταθλήτριας που μπορεί στις εποχές της να μην ήταν καν ανάμεσα στις τρεις κορυφαίες Αμερικανίδες τενίστριες, όμως κατάφερε να μείνει στην ιστορία.

Το History Corner ξετυλίγει την ιστορία της Gussie Moran, που έφερε την επανάσταση στο Wimbledon το 1949.

To μοντέρνο τένις ξεκίνησε να αναπτύσσεται πρώτα στη Μεγάλη Βρετανία στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και γι' αυτό το λόγο έχει υιοθετήσει από τότε τις "Βικτωριανές" αρετές. Στο Wimbledon για πολλές δεκαετίες κανείς δεν τόλμησε να αλλάξει τις παραδόσεις (ή οποίες μέχρι σήμερα τηρούνται σε μεγάλο βαθμό). Μόνο η Γαλλίδα "ντίβα" Suzanne Lenglen είχε τολμήσει να δείξει τους αστραγάλους της, ενώ η Helen Jacobs φόρεσε ανδρικό σορτσάκι, ταρακουνώντας και αυτή τη βρετανική κοινωνία. Όλα αυτά μέχρι να έρθει η Moran.

Στο τέλος της δεκαετίας του 1940, ένας "βαρύς χειμώνας" πολέμου και κατάθλιψης είχε επιτέλους τελειώσει και όλοι είχαν αρχίσει να προετοιμάζονται για καλύτερα πράγματα, προετοιμάζοντας κατάλληλα την επόμενη γενιά. Στο Los Angeles, η κόρη ενός τεχνικού ταινίας, που δούλευε κατά τη διάρκεια του πολέμου για 40 δολάρια την εβδομάδα, είχε προοριστεί για να "ανατείλει".

Ο λόγος για τη Gussie Moran, μία διαφορετική τενίστρια από όλες τις άλλες, μία πρωταθλήτρια που έμεινε στην ιστορία περισσότερο για την τάση της να μην ακολουθεί τις υπόλοιπες, παρά για τις επιτυχίες της στο court. Ήταν απλή, της άρεσε να περπατά ξυπόλυτη και να κοιμάται με T-shirts.

Ένα θαύμα του τένις με πολύ "βαρύ" forehand, που προπονήθηκε στο πρώτο στάδιο της καριέρας της από τον "θρυλικό" Bill Tilden, έπαιξε στο σπίτι του Charlie Chaplin και περνούσε τις Κυριακές της ανταλλάσοντας χτυπήματα με τις Greta Garbo και Olivia de Havilland. Είχε κερδίσει το indoors πρωτάθλημα των ΗΠΑ στα μονά, τα διπλά και τα μικτά διπλά, αλλά δεν ξεπέρασε ποτέ το Νο4 των Αμερικανίδων και γι' αυτό όταν πήγε επιτέλους στο Wimbledon, πήρε την απόφαση να ξεχωρίσει και να γίνει πιο θηλυκιά.

Γι' αυτό και στράφηκε στον γνωστό σχεδιαστή Ted Tinling, για να δημιουργήσει ένα έγχρωμο φόρεμα. Ο Tinling της απάντησε: "Έχεις χάσει το μυαλό σου;" Η εμπειρία του γνωστότερου σχεδιαστή στο Wimbledon δεν του επέτρεπε να σκεφτεί καν κάτι πέρα από ένα λευκό φόρεμα, διαφορετικά θα έπαιρνε ένα μεγάλο ρίσκο, με πιθανότερη κατάληξη μια "θύελλα" αντιδράσεων.

Όμως ο Tinling δεν ήταν ούτε κλειστόμυαλος, ούτε κολλημένος στη λογική του Wimbledon. Bαθιά μέσα του περίμενε κάποια να έρθει και να του πει κάτι τόσο προκλητικό. Δεν εξηγείται αλλιώς η τελική του επιλογή να δεχτεί να βοηθήσει τη Gussie και να την ακολουθήσει στο "δημόσιο λιθοβολισμό". Σχεδίασε λοιπόν κάτι ακόμα πιο προκλητικό. Ένα εντυπωσιακό κοντό φόρεμα, στολισμένο με σατέν ύφασμα, επιδεικνύοντας τα πόδια της 25χρονης τότε Moran μέχρι τα γόνατα. Τέλος, είχε κοσμήσει τα εσώρουχά της με μία απλή λωρίδα από δαντέλα, δύο ιντσών.

Ολόκληρος ο κόσμος σταμάτησε και η δαντέλα ξεκίνησε μια νέα επανάσταση!

Μέσα από ένα φλας, η Moran μεταμορφώθηκε σε διεθνές σύμβολο του σεξ. Οι φωτογράφοι ασχολήθηκαν μαζί της περισσότερο από ποτέ και περισσότερο από ότι με κάθε άλλη (και άλλον φυσικά). Για πέντε ημέρες η "Gussy" ήταν το πρώτο θέμα παντού. Ήταν στο πρωτοσέλιδο του εβδομαδιαίου περιοδικού Life Magazine και οι New York Times είχαν γράψει από νωρίς ότι η ιστορία της θα αποτελέσει την κεντρική ιστορία εκείνου του Wimbledon.

Όπως αναμένοταν πολλοί σοκαρίστηκαν και κάποιοι ασχολήθηκαν περισσότερο από όσο έπρεπε. Το θέμα συζητήθηκε ακόμα και από το βρετανικό κοινοβούλιο, που μάλλον δεν είχε σημαντικότερα ζητήματα να επιλύσει. Ο Tinling πήρε θέση και προκλητικά (για την εποχή), δήλωσε: "Όσο πιο γρήγορα πέσουν όλοι οι άνδρες από τη γοητεία της Gussy, τόσο το καλύτερο."

Βέβαια υπήρχε και η άλλη πλευρά. Εκτός από αναρρίθμητους άσημους fans, η Moran είχε και κάποιους επώνυμους υποστηρικτές, που τόλμησαν να πάρουν δημόσια θέση. "Τα κιλοτάκια είναι πολύ διασκεδαστικά", είχε δηλώσει η Πριγκίπισσα Μarina, επίτιμη πρόεδρος του Wimbledon. Ο γαλλικός Τύπος "έπαιξε" με το θέμα, τονίζοντας: "Ο βρετανικός πουριτανισμός πήγε πάρα πολύ μακριά στο Wimbledon." Με την ίδια διάθεση σχολίασαν το θέμα οι Ιταλοί και οι Αμερικανοί, όμως για τους Βρετανούς η κατάσταση δε σήκωνε γέλια.

Μέσα από ανακοίνωση που εξέδωσαν οι διοργανωτές, εξήγησαν ότι το αρχαιότερο τουρνουά του κόσμου δε χρειάζεται τα εσώρουχα για να διατηρήσει τη δημοτικότητά της και ισχυρίστηκαν ότι το φόρεμα είχε σχεδιαστεί με σκοπό να κρατήσει τα μάτια όλων μακριά από τη μπάλα. Επίσης "εξόρισαν" τον Tinling, διακόπτοντας τη συνεργασία τους μαζί του για τα επόμενα 33 χρόνια, ενώ απαγόρευσαν και επίσημα οποιαδήποτε περιβολή δεν είναι άσπρη.

Σε μία δήλωση που έμεινε στην ιστορία, απαντώντας σε όλη αυτή την πολύ έντονη αντίδραση των Βρετανών, η Moran είχε πει: "Αν θέλουν να φοριέται μόνο ένα συγκεκριμένο χρώμα, γιατί δεν επιλέγουν το μαύρο; Θα ήταν το καταλληλότερο για την περίσταση, εκπροσωπώντας το πένθος για το άθλημα που προσπαθούν να σκοτώσουν!"

Παρά την προσπάθεια των διοργανωτών του Wimbledon, η ζωή και η καριέρα της Αμερικανίδας τενίστριας μόνο την κάτω βόλτα δεν πήρε. Μετά απ' όλα αυτά, υπέγραψε συμβόλαιο 75.000 δολαρίων με το επαγγελματικό tour και της ζητήθηκε να ερμηνεύσει ένα ρόλο μαζί με τους αδερφούς Marx. Έδωσε πολλές συνεντεύξεις και φωτογραφήσεις, έκανε εμφανίσεις σε πολυκαταστήματα και ψηφίστηκε ως η πιο καλοντυμένη αθλήτρια για εκείνη τη χρονιά. Εμφανίστηκε επίσης και σε μια ταινία της Katherine Hepburn. Ονόμασαν ακόμα και ένα άλογο κούρσας, ένα αεροσκάφος και μια σάλτσα μετά από αυτήν!

Εκείνη την περιόδο αναμφίβολα η Moran ήταν περισσότερο κερδισμένη παρά χαμένη από αυτή την προκλητική της επιλογή, όμως υπήρχε και η σκοτεινή πλευρά, αυτή που ακολούθησε τα επόμενα χρόνια. Πολλοί το πήγαν πιο μακριά, παρομοιάζοντας την με τη Marilyn Monroe, ενώ σχεδόν όλοι τη θυμόντουσαν μόνο από αυτή της τη στιγμή. Όπου και αν βρισκόταν το πρώτο που θα άκουγε θα ήταν για το ντύσιμό της στο Wimbledon, ενώ ακόμα κι όταν είχε αποσυρθεί πια από την ενεργό δράση, σε ένα ταξίδι καλής θέλησης που έκανε στο Βιετνάμ, ένας ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός μίλησε για το ντύσιμό της. Ο εφιάλτης της, την ακολουθούσε παντού.

Όπως υποστήριζε και ο Tinling, η συνεργασία του με την Gussy είχε καταφέρει να αλλάξει ολόκληρο το δρόμο για τις αθλήτριες, "ανατινάσσοντας" όλα τα στερεότυπα. Η Moran είχε πολυτάραχη ερωτική ζωή και παντρεύτηκε τρεις φορές μέχρι τα 37 της. Παρ' όλα αυτά πέθανε μόνη και χωρίς παιδιά, στο Los Angeles, στις 16 Ιανουαρίου του 2013. Ήταν 89 ετών.

tennisnews.gr