Αρτίστας με την μπάλα στα πόδια, πότε ήρεμος και πότε εκρηκτικός, φαντεζί όταν απαιτείτο. Ο Ντέκο έπαιξε για δέκα χρόνια σε ύψιστο επίπεδο, θεωρείται ήρωας για το Οπόρτο και την ομάδα αυτού, αγωνίστηκε στην ίδια ομάδα με τους Μέσι και Ροναλντίνιο, αν και τον πίκρανε το 2004 η Εθνική Ελλάδας. Με αφορμή την επίσκεψη του στην Αθήνα για λογαριασμό της Heineken και της ενέργειας της «#ChampionTheMatch» ξετυλίγουμε το κουβάρι της σπουδαίας καριέρας του.
Ο Ντέκο και η Πόρτο ανακόπτουν το δρόμο στον Παναθηναϊκό και τον Μπασινά για τη συνέχεια του - τότε - UEFA
Ο Ντέκο γεννήθηκε στο Σάο Μπερνάντο ντο Κάμπο του Σάο Πάουλο, στις 27 Αυγούστου του 1977. Ξεκίνησε την καριέρα του από την ομάδα νέων της Γκουαρανί (Καμπίνας) και μετά φόρεσε τις φανέλες αρκετών ομάδων της πολιτείας, όπως της Ζουβέντους και της Νασιονάλ μέχρι να ενταχθεί στις ακαδημίες μιας εκ των μεγαλύτερων ομάδων του Σάο Πάουλο και της Βραζιλίας εν γένει, Κορίνθιανς.
Στην "Τιμάο", σε ηλικία 20 ετών, δεν έπεισε τους προπονητές και διοικούντες αυτήν και πήρε μεταγραφή για τη CSA. Εκεί δεν κάθισε ούτε χρόνο, καθώς τον "τσίμπησε" η Μπενφίκα και τον έφερε στην Ευρώπη χωρίς δεύτερη σκέψη. Με τους Παντούρου, Πομπόρσκι, και Έρβιν Σάντσες δεν υπήρχε χώρος για το νεαρό Ντέκο στη μεσαία γραμμή των "αετών" της πορτογαλικής πρωτεύουσας και δόθηκε δανεικός στην Αλβέρκα.
O Ντέκο με τη φανέλα της Μπενφίκα
Στην ίδια ομάδα, υπήρξε συμπαίκτης με τον Μανίς (τον οποίον θα έβρισκε ξανά στην Πόρτο αργότερα) και τον Ούγκο Λεάλ. Την επόμενη (1997-1998) αγωνίστηκε στη Σαλγκέιρος, ως δανεικός εκ νέου από την Μπενφίκα. Εκεί, μάλιστα, είχε 12 συμμετοχές και δύο γκολ, αφήνοντας μερικά δείγματα γραφής της ποιότητάς του.
Ο Ντέκο με τη φανέλα της Αλβέρκα
Κι ενώ η Μπενφίκα δεν πείθεται από τον "μάγο", αυτός παίρνει το δρόμο για το Βορρά της χώρας και την Πόρτο. Αυτός που δίνει την τελική συγκατάθεση στον Πίντο ντα Κόστα, πρόεδρο των "δράκων" για την απόκτησή του είναι ένας "Έλληνας". Ο Φερνάντο Σάντος είναι - τότε - προπονητής της Πόρτο και δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στον "μάγο".
Το "Ντας Άντας" και το "Ντραγκάο" θα φιλοξενήσουν το Βραζιλιάνο άσο μέχρι και το 2004. Κι αυτός θα τους ανταμείψει δεόντως. Μαγικές κινήσεις, πανέμορφα γκολ. Ένας ηγέτης για τους "δράκους". Ο ήρωας της Πόρτο. Πήρε τρία πρωταθλήματα (1998-99, 2002-03 και 2003-04), τρία Κύπελλα (1999-00, 2000-01 και 2002-03), δύο Σούπερκαπ (2001-02 και 2003-04), ένα Κύπελλο UEFA (2003), ένα Champions League (2004).
Φερνάντο Σάντος, ο πρώτος τεχνικός, ο οποίος εμπιστεύτηκε τον Ντέκο στην Πόρτο
Η Πόρτο μόλις έχει κατακτήσει το Champions League: Ντέκο, Κόστα, Μπαΐα, Ντερλέι και Βαλέντε το πανηγυρίζουν
Τότε που ο παρακάτω στίχος είχε γίνει σύνθημα στα χείλη των οπαδών της Πόρτο: "Είναι το Νο10 και μαγεύει και με τα δύο πόδια, είναι καλύτερος από τον Πελέ, Ντέκο αλέ αλέ". Την πρώτη χρονιά μπροστά από τον Σαΐνιο και με τους Καπούσο, Ντρούλοβιτς και Ζαρντέλ μπροστά του. Με την έλευση του μέντορά του, Ζοζέ Μουρίνιο, προστέθηκαν δίπλα του οι Κοστίνια, Αλενίτσεβ και ξαναβρήκε πάλι δίπλα του τον Μανίς.
Το 2004 και μετά το χαμένο τελικό στην Πορτογαλία - θα διαβάσετε παρακάτω γι' αυτό - δέχεται προσφορές εκατομμυρίων από την Πόρτσμουθ και την Τσέλσι. Ωστόσο το ένστικτο θα τον οδηγήσει στη Βαρκελώνη και την Μπαρτσελόνα. Εκεί, "δένει" με τους Ροναλντίνιο και Ετο'ό και είναι από τους πρώτους ποδοσφαιρικούς διδασκάλους του Λιονέλ Μέσι. Με τους "μπλαουγκράνα" κατακτά δύο πρωταθλήματα (2004-05 και 2005-06), δύο Κύπελλα (2005 και 2006) και το δεύτερό του Champions League (2005-2006).
Ντέκο, Μέσι και Ροναλντίνιο: Μια τριάδα μαγείας στη Βαρκελώνη
Μπορεί να μην πήγε στο Λονδίνο το 2004, αλλά το έκανε τέσσερα χρόνια αργότερα. Φόρεσε για μια διετία μέχρι και το 2010 τη φανέλα της Τσέλσι. Μαζί με τον Λάμπαρντ και τον Ντρογκμπά, οδήγησαν τους "μπλε" σε ένα πρωτάθλημα (2009-10), και δύο FA Cups (2008-09 και 2009-10).
Ντέκο και Μπάλακ πανηγυρίζουν την πρόκριση της Τσέλσι επί της Μπόλτον:
Και το 2010 ήρθε η επιστροφή στην πατρίδα του, Βραζιλία, αλλά όχι και στο Σάο Πάουλο. Από το Λονδίνο στο Ρίο ντε Ζανέιρο και την ομάδα της πόλης, Φλουμινένσε, με την οποία κατέκτησε το πρωτάθλημα του 2008 και του 2010.
Το 2013 βρίσκεται θετικός σε έλεγχο ντόπινγκ και τιμωρείται με αποκλεισμό ενός μηνός. Ωστόσο στις 26 Αυγούστου του ιδίου έτους ανακοινώνει την αποχώρησή του από τη δράση, επικαλούμενος πολλούς τραυματισμούς.
Ντέκο και Φρεντ: Το αχτύπητο δίδυμο της "Φλου"
Από Βραζιλιάνος... Πορτογάλος
Το 2002 απέκτησε την πορτογαλική υπηκοότητα, ων έξι χρόνια στη χώρα της Ιβηρικής. Μετά από μήνες διαμάχης - με εμπλεκόμενους ποδοσφαιριστές και προπονητές μεταξύ άλλων - επιλέγει να φορέσει τη φανέλα της εθνικής ομάδας της Πορτογαλίας. Ντεμπούτο, κατά σύμπτωση, με την εθνική Βραζιλίας σε φιλική αναμέτρηση. Μάλιστα είναι εκείνος, ο οποίος πετυχαίνει το νικητήριο γκολ της Σελεσάο ντας Κίνας, η οποία είχε και Βραζιλιάνο ομοσπονδιακό τεχνικό, τον Φελίπε Σκολάρι.
Ο Θοδωρής Ζαγοράκης και η Εθνική Ελλάδας πληγώνουν τον Ντέκο:
Το 2004 έρχεται η πρώτη απογοήτευση για το "μάγο". Κι έρχεται από την Εθνική Ελλάδας. Τόσο στην πρεμιέρα του Euro2004, όσο κυρίως στον τελικό της διοργάνωσης. Στο Μουντιάλ του 2006 ο Ντέκο οδήγησε μαζί με τον Κριστιάνο Ρονάλντο την εθνική Πορτογαλίας στα ημιτελικά, αλλά η Γαλλία - μετέπειτα φιναλίστ - έφραξε το δρόμο στους Ίβηρες. Παρών και στα τέσσερα ματς - μέχρι τον αποκλεισμό από τη Γερμανία - στο Euro 2008, έπαιξε μόνο στην πρεμιέρα της εθνικής Πορτογαλίας στο Μουντιάλ του 2010, στη Νότιο Αφρική, καθώς τραυματίστηκε σ΄εκείνο το ματς με την Ακτή Ελεφαντοστού.
Οι ατομικές διακρίσεις του Ντέκο
Ballon d'Or
Δεύτερος καλύτερος ποδοσφαιριστής στον κόσμο: 2004
FIFA
Χρυσή Μπάλα στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων: 2006
Καλύτερος παίκτης του τελικού στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων: 2006
UEFA
Καλύτερος παίκτης στην Ευρώπη: 2003–04
Καλύτερη ενδεκάδα του Euro 2004: 2004
Καλύτερος παίκτης του Champions League: 2004
Καλύτερος παίκτης του τελικού του Champions League: 2004
Καλύτερος μέσος της Ευρώπης: 2003–04 και 2005-06
Άλλες
Καλύτερος παίκτης του πορτογαλικού πρωταθλήματος: 2003-04
Καλύτερος παίκτης του μήνα στην Αγγλία: Αύγουστος του 2008
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου